ԻՆՉՈ՞Ւ ՈՉ ՄԵԿԸ ՉՀԱՄԱՐՁԱԿՎԵՑ ԵՄ-ԻՆ ՀԱՅՏՆԵԼ ԱՆՀԱՄԱՁԱՅՆՈՒԹՅՈՒՆ

Հա­յաս­տա­նի խորհր­դա­րա­նը վերած­վել է  է­ժա­նա­գին շոո­ւի`  ան­մա­կար­դակ ու ա­պուշ դե­րա­կա­տար­նե­րով: Ոչ մի լուրջ խո­սակ­ցութ­յուն, ոչ մի ու­շադ­րութ­յան ար­ժա­նի միտք, ցած­րո­րակ լեզ­վակ­ռիվ, ան­մա­կար­դակ փո­խա­դարձ մե­ղադ­րանք­ներ, վի­րա­վո­րանք­ներ ու հայ­հո­յանք:

Է՛Լ ԱՐԱ, Է՛Լ ՏԻԿԻՆ` ԻՆՏԵԼԵԿՏՈՒԱԼ ԲԱՆԱՎԵՃ ԱԺ-ՈՒՄ

ՀՀ ԱԺ-ում քա­ղա­քա­կան ամ­բողջ դիս­կուր­սը գա­լիս հա­սնում է նրան, որ իշ­խա­նութ­յան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը ընդ­դի­մա­դիր­նե­րին ա­սում են «տի­կին», իսկ վեր­ջի­ներս պա­տաս­խա­նում են «ա­րա, տի­կի­նը դու ես»: Ա­հա ողջ հայ­կա­կան քա­ղա­քա­կան բա­նա­վե­ճի էութ­յու­նը:

Ան­հաս­կա­նա­լի է, ին­չի՞ հա­մար է ընդ­դի­մութ­յու­նը ա­նի­մաստ լե­զու թրջում իշ­խա­նութ­յու­նը գրա­ված նի­կո­լա­կան թայ­ֆա­յի հետ: Եվ երբ ­Ռո­բերտ ­Քո­չար­յա­նի տղան խրոխտ հարց­նում է ­Նի­կո­լից, թե վեր­ջինս վար­չա­պետ է, թե ադր­բե­ջա­նա­կան ան­շարժ գույ­քի գոր­ծա­կալ, նա այդ հար­ցը տա­լիս է, քա­նի որ չգի­տի՞ ով է ­Նի­կո­լը: ­Թե՞ գի­տի, սա­կայն ու­զում է ցույց տալ հան­րութ­յա­նը ինչ­քան խի­զախ տղա է: ­Հե­տո էլ, որ ­Նի­կո­լը կոշտ ու կո­պիտ պա­տաս­խան է տա­լիս, ձե­նը կտրում է: ԱԺ-ն լեզ­վա­մար­զութ­յան վա՞յր է: Արդ­յո՞ք ընդ­դի­մութ­յու­նը ու­զում է հա­մո­զել ­Նի­կո­լին, որ ­Նի­կո­լը դա­վա­ճան է, թե՞ հույս ու­նի մտքա­փո­խել դա­վա­ճա­նին, որ նա դա­վա­ճա­նութ­յուն չա­նի: Ին­չի՞ հա­մար է պետք այդ շոո­ւ­նե­րը, իսկ գու­ցե ­Լե­ւոն ­Քո­չար­յա­նը այս շոու­նե­րով ու­զում է ստա­նալ հա­սա­րա­կութ­յան հա­մա­պա­տաս­խան շեր­տե­րի հա­մակ­րա՞ն­քը: Ի վեր­ջո, չէ՞ որ ­Նի­կո­լը այս­պի­սի ճա­նա­պար­հով ձեռք բե­րեց բազ­մա­հա­զար ա­ջակ­ցող­նե­րի ու հա­մակ­րող­նե­րի:

­Սա­կայն խա­ղալ ­Նի­կո­լի դաշ­տում, ­Նի­կո­լի օ­րենք­նե­րով ­Նի­կո­լի խա­ղը, այս­պես կոչ­ված, ընդ­դի­մա­դիր­նե­րի մոտ չի ստաց­վում, քա­նի որ ­Նի­կո­լը շատ ա­վե­լի լավ է տի­րա­պե­տում պո­պու­լիզ­մին, ու­նի շատ ա­վե­լի մեծ փորձ այդ գոր­ծում, եւ պետք է խոս­տո­վա­նել` ա­վե­լի սուր լե­զու, քան նոր-նոր քա­ղա­քա­կա­նութ­յան մեջ մտնող ­Լե­ւոն ­Քո­չար­յա­նը:

Իշ­խա­նա­կան պատ­գա­մա­վոր­նե­րը ի­րենց հեր­թին լա­րում են սե­փա­կան ու­ղեղ­նե­րի ոչ բազ­մա­թիվ ծալ­քե­րը, որ­պես­զի մի կերպ հո­դա­բաշխ կեր­պով փոր­ձեն բա­ցատ­րել, թե ին­չի՞ դի­մաց է ի­րենց շե­ֆը հենց այն­պես նվի­րում թուր­քե­րին հայ­կա­կան չորս գյու­ղե­րը: Եվ բա­ցատ­րութ­յուն­նե­րը, ո­րոնք հնչում են այդ ուղ­ղութ­յամբ, մե­կը մե­կից ա­պուշ ու դե­գե­նե­րատ են: Այս­պես` ­Տա­վու­շի նախ­կին մարզ­պետ ­Ղա­լում­յա­նը թշվա­ռի դեմ­քով փոր­ձում է հա­մո­զել, որ այդ հայ­կա­կան գյու­ղե­րը ադր­բե­ջա­նա­կան են: ­Հա­վա­նա­բար այն­տե­ղի 7-րդ ­դա­րում կա­ռու­ցած հայ­կա­կան ե­կե­ղե­ցին էլ ադր­բե­ջա­նա­կան մզկիթ է թվում այդ ­Ղա­լում­յա­նին: ­Թե ի՞նչ է նա ծխում, հայտ­նի չէ, սա­կայն արդ­յուն­քում սրա ու­ղե­ղը կար­ծես թե կա­խել է:

­Մեկ այլ «մտքի գի­գանտ» ­Հա­յաս­տա­նում ա­ռող­ջա­պա­հա­կան հա­մաշ­խար­հա­յին կազ­մա­կեր­պութ­յան (ВОЗ) դրա­ծո ու այդ «ВОЗ»-ի հան­ցա­վոր հանձ­նա­րա­րա­կան­նե­րը ի­րա­կա­նաց­նող Ար­սեն ­Թո­րոս­յա­նը լրագ­րող­նե­րին խա­բում է, թե չորս գյու­ղե­րի հանձ­ման գոր­ծըն­թա­ցում «ա­ռանց­քա­յին հար­ցը պայ­մա­նա­վոր­վա­ծութ­յուն ձեռք բե­րելն է», որ տե­ղի ու­նե­նան ադր­բե­ջան­ցի­նե­րի հետ տա­րածք­նե­րի փո­խա­նա­կում: ­Սա այն դեպ­քում, երբ իր շե­ֆը` ոչ բա­րով վար­չա­պետ կո­չեց­յա­լը, գյու­ղա­ցի­նե­րի հետ հան­դիպ­ման ժա­մա­նակ հայ­տա­րա­րեց, որ թեեւ նման պայ­մա­նա­վոր­վա­ծութ­յուն չկա, բայց գյու­ղե­րը պետք է հանձ­նենք: ­Հի­մա այդ «ա­ռանց­քա­յին գար­դա­սիլ» ­Թո­րոս­յա­նը պար­զա­պես մո­լո­րեց­նում է մարդ­կանց: Իսկ նրա հա­ջորդ միտ­քը ար­ժա­նի է դե­բի­լիզ­մի գի­նե­սի գրքում գրանց­վե­լու հա­մար: ­Սա ա­սում է, թե «պետք է ու­րախ լի­նենք, որ վար­չա­պե­տը հան­դի­պում է այդ տա­րած­քի գյու­ղա­ցի­նե­րի հետ», իսկ ա­հա Ա­լիե­ւը` բռնա­պետ է եւ գյու­ղա­ցի­նե­րի հետ չի հան­դի­պում: Ամ­բողջ խնդիրն այն է, որ Ա­լիե­ւը գյու­ղեր ­Հա­յաս­տա­նին չի հանձ­նում: ­Նա ա­սել է եւ իր ա­սա­ծի տերն է, որ մի քայլ հետ իր զոր­քե­րը չեն գնա­լու: Ո­րե­ւէ մե­կը կա­րո՞ղ է բա­ցատ­րել սույն ՔՊ-շկա պատ­գա­մա­վոր ­Թո­րոս­յան Ար­սե­նին, որ հա­զար ան­գամ ա­վե­լի լավ է ու­նե­նալ Ա­լիե­ւի նման բռնա­պետ ղե­կա­վար, քան ­Նի­կո­լի նման իբր ժո­ղովր­դա­վար վար­չա­պետ: ­Բայց ե­թե ­Թո­րոս­յա­նը հան­կարծ փոր­ձի գո­նե մի քիչ թպրտալ, ի­րեն թե՛ «ВОЗ»-ը, թե՛ ­Նի­կո­լը կհի­շեց­նեն բազ­մա­թիվ կոմպ­րո­մատ­ներ, այն­պես որ նրա թպրտա­լը կվե­րած­վի հո­գե­վար­քի ցնցում­նե­րի:

­Մա­րազ­մի շնոր­հան­դե­սում փայ­լա­տա­կեց ՔՊ-շկա­նե­րի խմբակ­ցութ­յան քար­տու­ղար Ար­թուր ­Հով­հան­նիս­յա­նը, ո­րը մին­չեւ հո­գու խոր­քը վի­րա­վոր­վեց, երբ լսեց, որ ­Հա­յաս­տա­նը կոր­ծան­վող եւ ա­վեր­վող եր­կիր է. «Ի՞նչ է նշա­նա­կում` էս կազ­մա­լուծ­վող երկ­րում, հո դուք ղառ­ղառ չե՞ք, հար­գե­լի ընդ­դի­մութ­յուն»: Այ­սինքն` սույն դժգույն կեր­պա­րը երկ­րի 1/3-ը թուր­քե­րին տա­լուց հե­տո, հի­մա էլ չորս գյուղ նվի­րե­լու ըն­թաց­քում մի բան էլ հարց­նում է` ի՞նչ է նշա­նա­կում կազ­մա­լուծ­վող եր­կիր: Այ­նու­հե­տեւ այս մեծն քա­ղա­քա­կան գոր­ծի­չը իր թի­մի դա­վա­ճա­նութ­յու­նը փոր­ձում է քո­ղար­կել նրա­նով, թե իր խոս­քով «դաշ­նակ Աղ­վան ­Վար­դան­յա­նը, որ օ­դում պտտվող լու­րե­րի հա­մա­ձայն, կամ ոչ օ­դում, մի շարք ման­կա­տան ե­րե­խե­քի փո­ղեր է լա­փել»: ­Հի­մա օ­դո՞ւմ, թե՞ ոչ օ­դում, լա­փե՞լ է, թե՞ չի լա­փել, ո­րե­ւէ մե­կը կա­րող է բա­ցատ­րել` ի՞նչ կապ ու­նի այս ա­մե­նը նրա հետ, որ ­Նի­կո­լը թուր­քե­րին նվի­րում է չորս գյուղ, իսկ իր պնա­կա­լեզ­նե­րը փոր­ձում են դա ար­դա­րաց­նել: ­Սա­կայն ­Պա­նի­կովս­կու ո­ճով սույն կեր­պա­րը նաեւ ինքն ի­րեն ու իր շե­ֆին շատ ճիշտ կոչ ա­րեց` չսպա­սար­կել այլ երկր­նե­րի շա­հե­րը, քա­նի որ դա «դա­վա­ճա­նութ­յուն է, ազ­գա­դա­վութ­յուն, ստո­րութ­յուն եւ ան­բա­րո­յա­կա­նութ­յուն»: ­Դի­պուկ է աս­ված, ինք­նաքն­նա­դա­տա­բար:

ԵՎՐԱՄԻՈՒԹՅՈՒՆԸ «ՍՐԲՈՒԹՅՈ՞ՒՆ» Է

Անպ­տուղ լեզ­վա­կոխ «հրաձ­գութ­յուն­նե­րից» զատ, Ազ­գա­յին ժո­ղո­վը հասց­րեց նաեւ ըն­դու­նել շատ կա­րե­ւոր ո­րո­շում` վա­վե­րաց­նե­լով Եվ­րա­միութ­յան դի­տոր­դա­կան ա­ռա­քե­լութ­յան կար­գա­վի­ճա­կը ­Հա­յաս­տա­նում: Եվ­րա­դի­տորդ­նե­րին դրա­նով տրվում է ան­ձեռնմ­խե­լիութ­յուն, նույ­նիսկ` ա­վե­լի շատ, քան ԱԺ պատ­գա­մա­վոր­նե­րին: Ն­րանց չի կա­րե­լի կա­լա­նա­վո­րել, ձեր­բա­կա­լել, են­թար­կել քրեա­կան հե­տապն­դում­նե­րի, նրանք ա­զատ­վում են մաք­սա­յին զննում­նե­րից եւ ստա­նում են ան­խո­չըն­դոտ տե­ղա­շար­ժի ի­րա­վունք ­Հա­յաս­տա­նի ողջ տա­րած­քում: ­Հարց է ծա­գում, ե­թե եվ­րա­դի­տորդ­նե­րը պետք է դի­տար­կեն հայ-ադր­բե­ջա­նա­կան սահ­մա­նը, ին­չո՞ւ է նրանց տրվում ամ­բողջ երկ­րով տե­ղա­շարժ­վե­լու ան­խո­չըն­դոտ ի­րա­վունք, ո­րից բխում է, որ նրանք կա­րող են այ­ցե­լել նաեւ փակ գո­տի­ներ ու գաղտ­նի օբ­յեկտ­ներ: Ինչ վե­րա­բե­րում է մաք­սա­յին զննմա­նը, ա­պա սա նշա­նա­կում է, որ եվ­րա­դի­տորդ­նե­րը կա­րող են ­Հա­յաս­տան բե­րել եւ ­Հա­յաս­տա­նից տա­նել ցան­կա­ցած իր, այդ թվում գաղտ­նի ու փակ օբ­յեկտ­նե­րի տե­սան­կա­րա­հա­նում­ներ, մաք­սա­նենգ ապ­րանք­ներ, պատ­մա­կան նշա­նա­կութ­յուն ու­նե­ցող ի­րեր:

­Հարց է ծա­գում, իսկ ինչ­քա­նո՞վ են այդ գե­րար­տո­նութ­յուն­նե­րը նպաս­տում ­Հա­յաս­տա­նի անվ­տան­գութ­յա­նը: Ակն­հայտ է, որ վնա­սում են, քա­նի որ ինչ­քան շատ են ­Հա­յաս­տա­նում ի­րենց լավ զգում, ինչ­պես նրանց ան­վա­նում են, եվ­րո­պա­կան շպիոն­նե­րը, այդ­քան վատ­թա­րա­նում են հայ-ռու­սա­կան եւ հայ-ի­րա­նա­կան հա­րա­բե­րութ­յուն­նե­րը:

­Սա­կայն ա­մե­նա­տա­րօ­րի­նակն այս­տեղ այն է, որ այս ո­րոշ­ման օգ­տին քվեար­կել է 57 պատ­գա­մա­վոր, ձեռն­պահ` 27-ը, եւ ԱԺ-ում չգտնվեց գո­նե մեկ հո­գի, ով քվեար­կեր դեմ: Այ­սինքն` ընդ­դի­մութ­յու­նը այս սկզբուն­քա­յին հար­ցում ըն­դա­մե­նը ձեռն­պահ է: Դա նշա­նա­կում է` չու­նի ո­րե­ւէ սկզբուն­քա­յին դիր­քո­րո­շում: Եվ այս­տեղ հարց է ծա­գում. այդ դեպ­քում ո՞րն է ընդ­դի­մութ­յան գա­ղա­փա­րա­խո­սա­կան ուղղ­վա­ծութ­յու­նը` Հա­յաս­տան-ԵՄ փոխ­հա­րա­բե­րութ­յուն­նե­րի ա­ռու­մով, ­Հա­յաս­տա­նի անվ­տան­գութ­յան հա­մա­կար­գի տես­լա­կա­նի վե­րա­բեր­յալ եւ ­Հա­յաս­տա­նի ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան զար­գա­ցում­նե­րի մա­սով: ­Պարզ­վում է` ընդ­դի­մութ­յու­նը չու­նի այդ­պի­սի կոնկ­րետ ձե­ւա­կերպ­ված եւ սկզբուն­քա­յին տար­րեր պա­րու­նա­կող դիր­քո­րո­շում: Դ­րա­նից հե­տո քա­նի՞ կո­պեկ ար­ժի ­Լե­ւոն ­Քո­չար­յա­նի հո­խոր­տանք­նե­րը ԱԺ-ում: Եվ արդ­յո՞ք դրանք նրա հա­մար չէին, որ­պես­զի փո­խի բա­վա­կա­նին վատ տպա­վո­րութ­յու­նը այն փա­տից, որ նա Ա­լեն ­Սի­մոն­յա­նի հետ մեկ­նել էր շրջա­գա­յութ­յան:

Ս­տաց­վում է ընդ­դի­մութ­յու­նը չի ու­զում փչաց­նել հա­րա­բե­րութ­յու­նը Եվ­րա­միութ­յան հետ, եւ ընդ­հան­րա­պես Եվ­րա­միութ­յու­նը նրանց հա­մար սրբութ­յուն է: Այս ա­ռու­մով շատ կա­րե­ւոր բա­ցա­հայ­տում ա­րեց Iravunk TV-ում Ար­թուր ­Վար­դան­յա­նը: ­Նա նշեց, որ ­Վա­հան ­Շիր­խան­յա­նը, ո­րը ­Հա­յաս­տա­նի ա­մե­նաա­րեւմ­տա­մետ գոր­ծիչ­նե­րից մեկն է, ժա­մա­նա­կին հա­մո­զում էր Ար­թուր ­Վար­դան­յա­նին, որ ­Հա­յաս­տա­նի ղե­կա­վար պետք է դառ­նա ­Սեյ­րան Օ­հան­յա­նը: ­Հաս­կա­նա­լի է, որ ­Սեյ­րան Օ­հան­յա­նի թեկ­նա­ծութ­յու­նը ա­րեւմ­տա­մետ­նե­րի մոտ ի հայտ էր ե­կել ոչ նրա գե­ղե­ցիկ աչ­քե­րի դի­մաց: Այս­տեղ չի կա­րե­լի չհի­շել ՕՐՕ դա­շին­քը, ո­րը նրա հիմ­նա­դիր­նե­րի Օս­կան­յան, ­Րաֆ­ֆի ­Հով­հաննի­ս­յան, ­Սեյ­րան Օ­հան­յան ա­նուն­նե­րի ա­ռա­ջին տա­ռե­րից կազմ­ված հա­պա­վումն է: Այդ դա­շին­քին, ի դեպ, ակ­տիվ ա­ջակ­ցում էր ­Սամ­վել ­Բա­բա­յա­նը: ­Վար­դան Օս­կան­յա­նի ա­րեւմ­տա­մե­տութ­յու­նը եւ Ա­րեւ­մուտ­քից ֆի­նան­սա­վոր­վե­լը, այն էլ` հսկա­յա­կան գու­մար­նե­րով հայտ­նի է, նույ­նը կա­րե­լի է ա­սել ­Րաֆ­ֆի ­Հով­հան­նիս­յա­նի մա­սին: ­Սամ­վել ­Բա­բա­յա­նը ­Ռու­սաս­տա­նում հայ­տա­րար­վել էր ան­ցան­կա­լի անձ: Ի՞նչ էր ա­նում այս շրջա­պա­տում  «Հա­յաս­տան» դա­շին­քի ղե­կա­վար ­Սեյ­րան Օ­հան­յա­նը, ա­հա այս­տե­ղից է բխում այն հար­ցի պա­տաս­խա­նը, թե ին­չու  «Հա­յաս­տան» դա­շին­քը դեմ չքվեար­կեց Եվ­րա­միութ­յան դի­տորդ­նե­րին ­Հա­յաս­տան բե­րե­լու ու այս­տեղ գե­րար­տո­նութ­յուն­ներ տա­լու ո­րոշ­մա­նը:

­Հի­մա եւս մեկ հարց. ­հայտ­նի էն նաեւ ­Ռո­բերտ եւ ­Լե­ւոն ­Քո­չար­յան­նե­րի կա­պե­րը ԱՄՆ-ում: Եվ արդ­յո՞ք այդ փաս­տը չի ազ­դում վե­րո­հիշ­յալ քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ­նե­րի ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան կողմ­նո­րո­շում­նե­րի վրա: Եվ գու­ցե այս­տեղ էլ կա­րե­լի է փնտրել այն հար­ցադր­ման պա­տաս­խա­նը, թե ին­չո՞ւ  «Հա­յաս­տան» դա­շին­քը դեմ դուրս չե­կավ եվ­րա­դի­տորդ­նե­րին:

Եվ վեր­ջա­պես, որ­տե՞ղ են ­Հայ ­Հե­ղա­փո­խա­կան ­Դաշ­նակ­ցութ­յան հիմ­նա­կան կա­ռուց­ված­քա­յին ու­ժե­րը, ո՞ր երկր­նե­րի քա­ղա­քա­ցի­ներ են ՀՅԴ-ի ղե­կա­վար­նե­րը: Ս­րա­նից հե­տո ինչ­պե՞ս կա­րող ենք ակն­կա­լել, որ  «Հա­յաս­տան» դա­շին­քը կհա­մար­ձակ­վեր, ե­թե ան­գամ ու­զե­նար դեմ քվեար­կեր Եվ­րա­միութ­յան դի­տորդ­նե­րին: ­Բայց չէ՞ որ հենց Եվ­րա­միութ­յան ծրա­գիրն էր ի­րա­կա­նաց­նում ­Նի­կո­լը Պ­րա­հա­յում, երբ հայ­տա­րա­րեց, որ Ար­ցա­խը Ադր­բե­ջա­նի մաս է» ԵՄ-ի ճնշման տակ:

Այս­պի­սով «գլխա­վոր» ընդ­դի­մութ­յան ու իշ­խա­նութ­յան մի­ջեւ ա­մե­նավճ­ռա­կան ու ճա­կա­տագ­րա­կան հար­ցե­րում, խո­շոր հաշ­վով, սկզբուն­քա­յին հա­կա­սութ­յուն չկա: Եվ երբ մա­մու­լում հնչում են հար­ցադ­րում­ներ, թե ին­չո՞ւ ­Ռու­սաս­տա­նը չի ա­ջակ­ցում խորհր­դա­րա­նա­կան գլխա­վոր ընդ­դի­մութ­յա­նը ընդ­դեմ իշ­խա­նութ­յուն­նե­րի, պա­տաս­խա­նը ակն­հայտ է դառ­նում այս քվեար­կութ­յու­նից հե­տո:

­Խորհր­դա­րա­նից դուրս նույն­պես հե­տաքր­քիր ի­րադ­րութ­յուն տե­ղի ու­նե­ցավ, ար­ցախ­ցի­նե­րի բա­վա­կա­նին մար­դա­շատ հան­րա­հավ­քը: Ինչ­քան էլ զար­մա­նա­լի է, հան­րա­հա­վա­քում չհնչեց ­Նի­կո­լի հրա­ժա­րա­կա­նի կամ Ար­ցա­խի ի­նքնո­րոշ­ման պա­հան­ջը: Այս ա­ռու­մով հատկ­նա­շա­կան է, թե ով էր ակնգ­նած այդ հան­րա­հա­վա­քի կազ­մա­կերպ­ման ա­կունք­նե­րում` հայտ­նի ա­րեւմ­տա­մետ, Ար­ցա­խի նախ­կին մար­դու ի­րա­վունք­նե­րի պաշտ­պան Ար­տակ ­Բեգ­լար­յա­նը, ո­րը վեր­ջերս է վե­րա­դար­ձել ԱՄՆ-ից: Հի­մա ինչ պետք է հաս­կա­նալ, որ ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րը սրա­նով ­Նի­կո­լին հղում են հե­տեւ­յալ ու­ղեր­ձը, թե` ­Նի­կոլ, հան­կարծ մեր կուր­սից չշեղ­վես, թե չէ հի­մա չենք տա­լիս քո ա­նու­նը, բայց կա­րող ենք եւ տալ: ­Դե, ­Նի­կոլն էլ, կար­ծես թե չի էլ փոր­ձում շե­ղել:

ԱՐ­ՄԵ­ՆԱԿ ­ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԻՍ­ՅԱՆ