Դպրոցական երեխա ունենալը եւս կյանքի երջանիկ փուլ է. Գնել Ուլիխանյան

Նոր ուսումնական տարին առանձնահատուկ է Ուլիխանյանների ընտանիքի համար: ԱՄՆ տեղափոխված դերասան, շոումեն ԳՆԵԼ ՈՒԼԻԽԱՆՅԱՆԻ դուստրը՝ ՄԱԼՎԻՆԱՆ, առաջին դասարան կհաճախի Գլենդելում: Նրան առաջին անգամ դպրոց են ուղեկցել հայրիկն ու մայրիկը:

«ԱՂՋԿԱՍ ՈՒՍՈՒՑԻՉՆ ԱՄԵՐԻԿԱՑԻ Է»

«Աղջիկս կհաճախի սովորական ամերիկյան դպրոց, բայց գլենդելյան այս դպրոցում բավականին շատ է հայկական ուղղվածությունը: Օրինակ, ուսուցիչների կեսից շատը հայեր են: Թեեւ աղջկաս ուսուցիչն ամերիկացի է, բայց այսպիսի ծրագիր կա այստեղ, որ երկրորդ դասարանից արդեն հնարավորություն կունենա դասերի կեսը նաեւ հայերեն անցնելու: Այսինքն՝ առաջին դասարանում հիմքը անգլերեն կդնի, բայց երկրորդ դասարանից ծրագրով նաեւ հայերեն կանցնի», - «Իրավունքի» հետ զրույցում մանրամասնեց Մալվինայի հայրիկը:

Դպրոցի ընտրության հարցում Ուլիխանյանների ընտանիքը մի քանի փաստ է հաշվի առել. «Առաջնայինը նկատի ենք ունեցել տարածքային առումով, թե որ դպրոցն է մոտ: Այստեղ, որտեղ դու ապրում ես, այդ տարածքի դպրոցն էլ պետք է գնա երեխան: Թեեւ հնարավորություն կար մի քանի դպրոցի միջեւ ընտրություն կատարելու, բայց մեր ընկերների կարծիքները հաշվի առնելով, վիզուալ դպրոցը հավանելով՝ ընտրեցինք հենց այս դպրոցը: Նախօրոք մի քանի անգամ գնացել ենք այնտեղ ու զգացել, որ կարելի է երեխային վստահել այդ դպրոցին»:

«ԾՆՈՂԸ ՆԱԵՎ ԿԱՐՈՂ Է ԱՎԱԳ ԸՆԿԵՐ ԼԻՆԵԼ ԻՐ ԲԱԼԻԿԻ ՀԱՄԱՐ»

Ըստ հայրիկի, Մալվինան համակերպվել է դպրոց գնալու մտքի հետ. «Նոր ընկերներ, նոր աշխարհ, նոր ուսուցիչ… Այո՛, աղջիկս հաճույքով է գնում դպրոց: Ասեմ, որ այստեղ առաջին դասարանում այդպես ծանրաբեռնված չեն լինում երեխաները: Ավելի շատ խաղային ծրագրով են փորձում երեխաներին գրավել, հետաքրքրացնել իրենց ժամանակը»:

Անդրադառնալով դպրոցի եւ դպրոցական շրջապատի հետ կապված ծնողական մտահոգություններին՝ Գնելն ասաց, որ թե՛ մտահոգությունները, թե՛ պատասխանատվությունը շատ մեծ է, մանավանդ օտար երկրում:

«Այդ մտահոգությունները շատը գալիս է հայի տեսակից, մենք ավելի շատ ենք կապված մեր բալիկների հետ, իսկ օտարներն ավելի թեթեւ են վերաբերվում, հանձնում են երեխաներին դպրոցին ու ուզում, որ նրանք ինքնուրույն դառնան: Իհարկե, ինքնուրույն դառնալուն ես էլ դեմ չեմ, բայց ծնողը նաեւ կարող է ավագ ընկեր լինել իր բալիկի համար ու տեղյակ լինել ամեն ինչից: Եվ, բնականաբար, օտար երկրում, օտար շրջապատում պետք է առաջնահերթ պահել հայի բոլոր սկզբունքները, ավանդույթները, որպեսզի երեխան հայեցի մեծանա: Համենայնդեպս, մենք այնպես ենք դաստիարակում մեր Մալվինային, որ իսկական թասիբով ու նամուսով հայուհի մեծանա: Վստահ եմ՝ այդպես էլ կլինի, ու կապ չունի, թե որ երկրում կամ որ դպրոցում է սովորում», - վստահեցրեց նա:

«ԴՊՐՈՑԱԿԱՆ ԵՐԵԽԱ ՈՒՆԵՆԱԼԸ ԵՎՍ ԿՅԱՆՔԻ ԵՐՋԱՆԻԿ ՓՈՒԼ Է»

Վերհիշելով իր դպրոցական տարիները՝ Գ. Ուլիխանյանը նշեց, որ դրանք իր ամենաքաղցր ու ամենաերջանիկ տարիներն էին:

«Ես երկու դպրոց եմ ունեցել. առաջին դասարան ընդունվել եմ մեր գյուղի դպրոցում, իսկ երկրորդ դասարանից արդեն տեղափոխվել եմ Երեւանի թիվ 17 միջնակարգ դպրոց: Բավականին ակտիվ աշակերտ եմ եղել, ավելի ճիշտ՝ մեր ամբողջ դասարանով ակտիվ էինք: Առիթից օգտվելով՝ ջերմ բարեւներ ու շնորհակալություն եմ հայտնում իմ բոլոր ուսուցիչներին եւ դպրոցական ընկերներին: Ասեմ, որ բոլորին կարոտել եմ», - շեշտեց Գնելը:

Զուգահեռներ անցկացնելով իր դպրոցական տարիների հայաստանյան եւ այսօրվա ամերիկյան կրթության միջեւ՝ արդեն դպրոցական երեխա ունեցող հայրիկը նշեց մի շարք տարբերություններ:

«Այստեղ դպրոցն ավելի փակ է ծնողի համար: Ես հիշում եմ, որ Հայաստանում ծնողը կարող էր գնալ երեխայի դասարան, երբ ցանկանար: Իսկ այստեղ դպրոցի առաջ երեխային հանձնում ենք եւ մեկ էլ գնում վերցնելու: Իրավունք չունենք պատերից ներս մտնել, գուցե սա ավելի շատ թերություն է կամ առավելություն, չգիտեմ: Ամեն դեպքում, կրթական ծրագիրը բավականին լուրջ է եւ երեք փուլով է իրականացվում՝ փոքրերի դպրոց, միջահասակների եւ ավագ դպրոց: Դրանից հետո նոր գնում են քոլեջ, ապա բարձրագույն ուսումնական հաստատություն: Քանի որ մենք էլ դեռ անփորձ ենք, առաջին անգամ ենք բալիկին դպրոց ճանապարհում, դպրոցի մասին շատ մանրամասների առաջին անգամ ենք ծանոթանում», - ասաց Գ. Ուլիխանյանը եւ առաջին դասարանի շեմին կանգնած բոլոր բալիկներին մաղթեց մեծ հաջողություններ ուսման մեջ:

«Երեւի, ծեծված խոսքեր ասեմ, բայց, իսկապես, մտնում են կյանքի մի նոր փուլ՝ գիտելիքի աշխարհ, որտեղ ամեն ինչ կա, եւ որտեղ ինքնուրույն են դառնում, նոր ընկերներ ու շրջապատ ձեռքբերում: Թող ծնողներն էլ վայելեն այդ տարիները, որովհետեւ դպրոցական երեխա ունենալը եւս կյանքի երջանիկ փուլ է», - «Իրավունքի» հետ զրույցում՝ ամփոփեց իր խոսքը թատրոնում, կինոյում ու հեռուստասերիալներում մի շարք դերեր կերտած դերասանը:

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ

Այս թեմայով Հայ փոքրիկները օգնեցին ռուս դերասանին «գործն ավարտին հասցնել» Իշխանությունը փողոցում շպրտած է, ոչ մեկ չի վեկալում. Արթուր Ղազարյան Սա պատերազմ է մեր ինքնության դեմ, արթնացե՛ք բոլորդ. Արսեն Գրիգորյան ԲԱՑԱՀԱՅՏՈՒՄ. Ով խաբեց և թաքուն դադարեցրեց «Գոյ» թատրոնի գործունեություն Կոնսերվատորիան բուհ չէ, այլ երաժշտի տունն է, ի վերջո, Կոմիտասի տունն է. Վարդան Խաչատրյան