«Թրամփի գլխավոր թշնամին ԵՄ-ն է»
Միջազգային
Ռուսական միանգամայն տեղեկացված աղբյուրը այս տրամաբանությունն է փոխանցում Թրամփի եւ Եվրոպայի աճող բախումների թեմայով.
«Թրամփիստների և գլոբալիստների առճակատումը ԱՄՆ-ի համար ունի հստակ ուրվագծեր. ԵՄ-ն գլխավոր թշնամին է, ինչպես վերնաշենքը, որը պետք է ոչնչացվի: Թրամփի վարչակազմը սառեցնում է հարաբերությունները Բրյուսելի հետ՝ հօգուտ ԵՄ երկրների հետ անմիջական շփումների։ Այս կերպ Մասկն ու նոր վարչակազմը սինխրոնիզացվում են, ինչը անհանգստություն է առաջացնում ԵՄ պաշտոնյաների մոտ։ Եվրոպական դիվանագիտության ղեկավար Քաջա Կալլասը նույնիսկ «բաց հրավեր» է ուղարկել նոր պետքարտուղար Մարկո Ռուբիոյին՝ մասնակցելու ԵՄ ԱԳ նախարարների հանդիպմանը, սակայն դեռ պատասխան չի ստացել։ Նաեւ հիշենք, որ Թրամփի երդմնակալությանը հրավիրված չէր ԵՄ ոչ մի բարձրաստիճան պաշտոնյա, և այնտեղ միակ եվրոպացի առաջնորդը Իտալիայի վարչապետ Ջորջիա Մելոնին էր։
Politico-ն գրում է. «Սառը ցնցուղ. սա արմատական տեղաշարժ է այն բարեկամական հարաբերություններից, որոնք Եվրահանձնաժողովի նախագահ Ուրսուլա ֆոն դեր Լեյենը և ԵՄ այլ բարձրաստիճան գործիչներ ունեին Բայդենի վարչակազմի հետ»:
Թրամփի թիմի գործողությունները վերլուծելիս ակնհայտ է դառնում, որ ԱՄՆ-ի և եվրոպական երկրների միջև հարաբերությունների նոր ճարտարապետություն է կառուցվելու, որում իշխանության են գալու աջ քաղաքական գործիչներ»։
Բայց մեկ «աննշան» դետալ այստեղ հաշվի առնենք. եվրոպական աջ քաղաքական դաշտում հիմնականում այն ուժերն են, որ տարիներով խոսում են ԵՄ-ի լուծարման կամ ամենաքիրը` կենտրոնացվածության այն կարգի թուլացման մասին, որ Բրյուսելը որեւէ հնարավորություն չունենա ներկա գերիշխող դիրքերից եվրոպական պետությունների, առաջին հերթի` առաջատարների քաղաքական կամքի վրա ազդելու համար: Կարճ ասած, որ Բրյուսելը վերածվի ընդամենը տեխնիկական հարցեր լուծող մարմնի` եվրոպական երկրներին հետ տալով երբեմնի ողջ քաղաքական ինքնուրույնությունը: Եվ եթե Թրամփը եւս հիմա ցանկանում է Բրյուսելին քշել երկրորդ պլան` ուղիղ համագործակցության մեջ մտնելով եվրոպական երկրների հետ, ապա դա ցույց է տալիս, թե ինչու է շեշտը դրել հենց աջերի վրա: Ընդ որում, դատելով այն հեղինակության սրնթաց ա-ից, որ աջ գաղաձարախոսությունը, ըստ այդմ` նման քաղաքական ուժերն ունեն Եվրոպայում, թերեւս այդ տեկտոնական տեղաշարժը ոչ միայն շատ իրատեսական է, այլ նաեւ` ամենամոտ ժամանակի խնդիր: Խոշոր հաշվով, առաջիկա ամիս ընտրությունենյր են Եվրոպայի առաջատար Գերմանիայում, եւ եթե թրամփականներին հաջողվի այստեղ հասնել հաջողության, շատ արագ դրան կհետեւի աջ իշխանափոխությունների շարան ողջ Եվրոպայով մեկ:
Ի դեպ, այստեղ կարելի է հիշել նաեւ Նիկոլին, որն այս իրավիճակում դեռ աչքը գցում է փլուզվող Եվրոմիության ուղղությամբ, ինչը ոչ միայն Մոսկվայի, այլ նաեւ թրամփականների հետ հարաբերությունները լիովիճ փչացնելու ամենակարճ ուղին է: Ու տեսնես այդ ի՞նչ կոմպրոմատներ է թողել Սորոս պապիկի մոտ, որ հիմա տակից դուրս գալ չի կարող:
https://iravunk.com/sim/?p=303946&l=am/