ԱԴՐԲԵՋԱՆԸ ՄՈՒԼՏԻԿՈՒԼՏՈՒՐԻԶՄԻ ԵՐԿԻՐ ԼԻՆԵԼՈՒՑ ԴԵՌ ՇԱՏ ՀԵՌՈՒ Է
Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիեւը որոշել է իր երկրում տիրող տնտեսական խորը ճգնաժամից ժողովրդի ուշադրությունը շեղել «յուրօրինակ» մեթոդով: Վերջինս հրամանագիր է ստորագրել, որով 2016 թվականը Ադրբեջանի համար հայտարարել է մուլտիկուլտուրիզմի տարի:
Ալիեւը տարիներ շարունակ բոլոր հնարավորություններն օգտագործել է, որպեսզի միջազգային հանրությանը ցույց տա, թե իբրեւ Ադրբեջանն է հենց այն երկիրը, որը կարող է մուլտիկուլտուրիզմի ոլորտում ունեցած փորձով կիսվել աշխարհի հետ: Չնայած` այստեղ կա որոշակի ճշմարտություն, Ադրբեջանից բացի կա՞ որեւէ երկիր (չհաշված Թուրքիան), որտեղ այդքան ջանասիրաբար կարող են ոչնչացնել այլ ազգերի` հատկապես հայերի մշակույթը:
Ի. Ալիեւը գուցե մոռացել է, թե մշակութային ինչպիսի ջարդ իրականացրեց Հին Ջուղայի հայկական խաչքարերի նկատմամբ: Չունենալով սեփական մշակույթ` այդ երկիրը սեփականաշնորհում է այլ ազգերի մշակույթը եւ բնականաբար այն պահելու համար դիմում է զանազան սադրանքների, որոնք քողարկելու նպատակով էլ ամեն տարի երկրում հռչակում է մուլտիկուլտուրիզմի տարի: Եթե Ադրբեջանը շարունակի հայկական քոչարիի, լավաշի եւ դուդուկի նման հայկական մշակութային մյուս արժեքներն էլ ադրբեջանական համարել, ապա կարելի է սպասել, որ 2016թ.-ին հաջորդող բոլոր տարիներին եւս Ալիեւն իր երկիրը կհռչակի մուլտիկուլտուրիզմի կենտրոն: Հետաքրքիր է, թե «մուլտիկուլտուրիզմի տարում» Ադրբեջանի «հանդուրժողականությունը» այլ մշակույթների հանդեպ ինչպես կարտահայտվի, չնայած` այդ երկրի օրինակը միշտ էլ ցույց է տվել, որ կարմիր կովն իր կաշին երբեք չի փոխի:
Այնպես որ, բոլորովին էլ զարմանալի չի լինի, եթե վաղն Ալիեւն Ադրբեջանը հայտարարի աշխարհում ամենաժողովրդավարական եւ հանդուրժող երկիր:
Աշխարհին Ադրբեջանը կարող է միայն սովորեցնել, թե ինչպես կարող է մշակութային ցեղասպանություն իրականացնել այլ մշակույթների հանդեպ, բայց կիսվել մուլտիկուլտուրիզմի ոլորտում ունեցած փորձով եւ իրեն հռչակել մուլտիկուլտուրիզմի երկիր` պարզապես զառանցանք է եւ նման զավեշտի: