Զարմացած

100 տարի առաջ այս օրը ԱԼԲԵՐՏ ԷՅՆՇՏԵՅՆԸ ընդամենը 4 մեքենագիր էջի վրա լույս ընծայեց հարաբերականության ընդհանուր տեսության դրույթները, որոնք իսկական հեղաշրջում առաջացրին ֆիզիկայում: Սակայն ծերուկ Էյնշտեյնը դժվար թե գլխի ընկներ, որ Հայաստանում իր այդ տեսության 100-ամյակի օրով շատերը երազում են հեղաշրջման մասին, սակայն այնքա՜ն բան հարաբերական է քաղաքական դաշտում: Զորօրինակ` ամեն ողջամիտ քաղաքացու համար պարզ է, որ դեկտեմբերի 6-ին «այո»-ն է անցնելու, իսկ Լյովիկ Զուրաբյանի համար, ընդհակառակը, ակնհայտ է, որ «այո»-ների քանակը զրոյական է:Ժիրայր Սէֆիլյանի համար ակնհայտ է, որ ինքը հեղափոխություն է անում, իսկ ուղիղ եթերում նրա ակցիաներին հետեւողին ակնհայտ է, որ դա տունտունիկ է:

Տունտունիկի հանգամանքը ակնհայտ է ՀՀԿ պատգամավոր ԱՐՏԱԿ ԴԱՎԹՅԱՆԻ համար, ով զարմանում է. «Բազմիցս լսել ենք` սա վերջին հնարավորությունն է, վերջին ճակատամարտը... Անգամ ամսաթվեր են նշվել... Եթե նպատակը ժողովրդին ծառայելն է, գոնե պետք է ասեն` հանուն ինչի՞ են հավաքվում: Եթե հանուն Հայաստանի ապագայի, ապա դրա լավագույն ճանապարհը, ըստ էության, հենց սահմանադրական փոփոխությունների նախագծին «այո» ասելն է: Անկախ նրանից, թե ինչ գործողությունների են պատրաստվում ուղղորդել իրենց հետեւորդներին, այդ գործողությունները պետք է համապատասխանեն օրենքներին եւ սահմանադրությանը»: Պատգամավորը նաեւ հիշեցնում է մի զարմանալի հանգամանք, որը կապ ունի ե՛ւ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի, ե՛ւ սահմանադրական բարեփոխման հետ: «Միայն հայտարարություններով, բարի ցանկություններով եւ մարդկանց դժվարությունները շահարկելով, չլուծված խնդիրները մատնացույց անելով` հարցերը չեն լուծվում: Նույն «Ժառանգությունը», ի դեմս Րաֆֆի Հովհաննիսյանի, ժամանակին կես միլիոնից ավելի ձայն էր ստացել, եւ հանրապետության նախագահն առաջարկեց նրան գլխավորել սահմանադրական փոփոխությունների հանձնաժողովը: Առաջարկությունը չընդունվեց, հիմա, երբ նախագահի կողմից ներկայացվել է փոփոխությունների նախագիծը, դարձյալ նույն մերժողական գործելաոճի մեջ են: Կարծում եմ, ընտրողն էլ հասկացել է` ով ով է, եւ դեկտեմբերի 6-ին իր վերջնական խոսքը կասի»:
Իսկ մեր ոստիկանները ահավոր աննրբանկատ են նույն ՐԱՖՖԻ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆԻ նկատմամբ: Այլապես կարդացած կլինեին ծերուկ Ֆրեյդի աշխատությունները եւ Րաֆֆիին ու Ժիրայր Սէֆիլյանին սթափության կոչ անելով` զարմանալիորեն չէին դիպչի «Ժառանգության» առաջնորդի հոգու նուրբ լարերին: Եվ հենց այդ պատճառով Րաֆֆին բավականին ջղային արձագանքեց. «Մեզ մոտ չկա ոչ միայն սադրանք, այլ կատարյալ սթափություն է: Անսթափները նրանք են, ովքեր անօրեն հրամաններ են տալիս, եւ քաղաքացիների գույքի վրա, ազատ տեղաշարժի վրա` վախից դրդված` սահմանափակում եւ սահմանադրական խախտում են իրականցնում»: Ու դրանով չբավարարվելով` շարունակեց. «Հետադարձ կոչ եմ անում պարոն Գասպարյանին, որ ամեն մեկը թող իր գործի մեջ լինի: Դուք եւս սթափ եղեք, Ձեր ղեկավարությունը սթափ լինի: Մենք սթափ ենք: Այո՛, փոքր երկիր ենք, բայց մի սպառնացեք մեզ եւ սթափության դասեր չտաք»: Դե ինչ ասես, եթե ենթադրենք մեր ոստիկանները կարող էին տեղյակ չլինել վերջին ամիսների Րաֆֆիի` ամերիկյան կենցաղի նրբություններին, հո ստույգ տեղյակ էին, որ «Նոր Հայաստանին» միացած Ռուբիկ Հախվերդյանի պարագայում անսթափությունը մշտական գործոն է: Էլ ինչո՞ւ եք սթափության կոչ անում, դուք հո միլիցա չե՞ք:

Զարմացած է
ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԳԱԼԱՋՅԱՆԸ