ԱՂԱՍԻ ԱՅՎԱԶՅԱՆԻ ԱՅՐԻՆ ԱՆՀԱՆԳՍՏԱՑԱԾ Է. ԱՐՎԵՍՏԱԳԵՏԻ ԺԱՌԱՆԳՈՒԹՅՈՒՆԸ ՓՏՈՒՄ Է ԱՎՏՈՏՆԱԿՈՒՄ

ԱՂԱՍԻ ԱՅՎԱԶՅԱՆԻ ԱՅՐԻՆ ԱՆՀԱՆԳՍՏԱՑԱԾ Է. ԱՐՎԵՍՏԱԳԵՏԻ ԺԱՌԱՆԳՈՒԹՅՈՒՆԸ ՓՏՈՒՄ Է ԱՎՏՈՏՆԱԿՈՒՄ

Այս տարի լրացավ հայ արձակագիր, դրամատուրգ, հրապարակախոս, սցենարիստ, ռեժիսոր, խմբագիր եւ գեղանկարիչ ԱՂԱՍԻ ԱՅՎԱԶՅԱՆԻ 90-ամյակը: Այդ առթիվ երեկ Օքրո Օքրոյանի անվան 3-րդ գրադարանում «Աղասի Այվազյանի ստեղծագործական ժառանգությունը» խորագրով տեղի ունեցավ հանդիպում Այվազյանի կնոջ` տիկին ԳՐԵՏԱ ՎԵՐԴՅԱՆԻ հետ:

«Նրա գրականությունը փիլիսոփայություն է, նա քանդակագործի պես մադուն  տարբեր անկյուններից էր դիտում»,- այսպես որակեց ամուսնուն տիկին Վերդյանն ու հանդիպման ընթացքում խոսեց ոչ միայն Աղասի Այվազյան մարդու, բազմակողմանի արվեստագետի մասին, այլ նաեւ մտաբերեց իրենց առաջին հանդիպումը` այն որակելով որպես ճակատագրի նվեր:

Ա. Այվազյանի այրին անհանգստացած է ամուսնու թողած ժառանգության անօթեւանության համար: Նրա փոխանցմամբ` նկարներն ու գրքերը փտում են ավտոտնակում, որոնք ստիպված է տեղափոխել այնտեղ` տանը ոտք դնելու տեղ չլինելու պատճառով: Իսկ թանգարան հիմնելու հարցը նրա համար դեռեւս անիրական է թվում. «Ոչնչից չեմ դժգոհում, բայց ամեն տեղ գրել եմ, խնդրել, որ երկու փոքրիկ սենյակ տան` գոնե նկարները կախեմ, մի սենյակում էլ` գրադարան ստեղծեմ, գրքերը փտում են ավտոտնակում: Եթե ոչ, պարզ է, որ կբաժանեմ: Աղասին զբաղվում էր պատմությամբ, փիլիսոփայությամբ, հոգեվերլուծությամբ, գրքերի հսկայական հավաքածու ունի: Որտեղ գնայինք, առաջին հերթին ոչ թե շտապում էր թանգարան, այլ` գրախանութ եւ գնում էր ամենահին գրքերը: Հիմա ամեն օր գրախանութներից զանգում են ու ասում` վաճառիր գրքերը: Երբեք այդ գրքերը չեմ վաճառի, այն հրաշալի գրադարան է, չի կարելի մասնատել: Աղասի Այվազյանի ժառանգությունը հասարակությանը փոխանցելու համար ընդամենը 150 քառակուսի մետր տարածք եմ ուզում»:

ԼԻԼԻԹ ԵՂԻԱԶԱՐՅԱՆ

Հ.Գ. Նյութն ամբողջությամբ կարդացե՛ք  այսօրվա  տպագիր  «Իրավունքում»: