«ՍԿԶԲՈՒՄ ՉԷԻ ՀԱՎԱՏՈՒՄ, ՈՐ ՄՐՑԱԿԻՑՍ ԹՈՒՐՔ Է, բայց․․․». ԾԱՆՐԱՄԱՐՏԻ ԵՎՐՈՊԱՅԻ ԿՐԿՆԱԿԻ ՉԵՄՊԻՈՆ ԳՈՌ ՍԱՀԱԿՅԱՆ

Բուլղարիայի մայրաքաղաք Սոֆիայում կայացած Ծանրամարտի Եվրոպայի մեծահասակների առաջնության ժամանակ 67 կգ քաշային կարգում ԳՈՌ ՍԱՀԱԿՅԱՆԸ պոկում վարժությունում մեկ հաջող մոտեցմամբ բարձրացրեց 104 կգ ու դարձավ փոքր բրոնզե մեդալակիր։ Իսկ հրում վարժության ժամանակ դարձավ ոսկե մեդալակիր, գլխավերևում պահելով 171 կգ։ Երկամարտի 311 կգ արդյունքով նա դարձավ Եվրոպայի մեծահասակների արդեն կրկնակի չեմպիոն, իր հետևում թողնելով երկու թուրք հակառակորդների։

Iravunk. com -ի մարզական թղթակիցը կապ է հաստատել ու զրուցել Գոռի հետ.

- Շնորհավորում ենք երկրորդ տարին անընդմեջ Եվրոպայի չեմպիոնի տիտղոսը նվաճելու առթիվ։

- Շնորհակալ եմ։ Բոլոր առաջնություններն էլ բարդ են լինում, մենք լրջորեն ենք պատրաստվում բոլորին էլ, այս Եվրոպայի առաջնությանը ևս։ Սակայն, այս անգամ ժամանակը շատ քիչ էր, երկու ուսումնամարզական հավաք ենք անցկացրել, դա շատ քիչ է, որպեսզի հարյուր տոկոսանոց մարզավիճակում լինես։ Սակայն մենք մեր յուրաքանչյուր պարապմունքն էլ փորձել ենք կատարել այնպես, որ լինենք հնարավորինս լավ մարզավիճակում ու ինչ - որ չափով դա ստացվեց մեզ մոտ։ Մեզանից յուրաքանչյուրը արեց անհնարինը, որ լավ հանդես գար։

- Գոռ, ինչպիսի տրամադրությամբ էիր մեկնել Բուլղարիա։

- Շատ բարձր տրամադրությամբ, միայն հաղթական։ Հաղթելն իմ նպատակն էր, սակայն երբեք չեմ թերագնահատել մրցակիցներիս, ոչ էլ գերագնահատել եմ իմ ուժերը, պայքարել եմ ու փառք Աստծո, որ ոսկե մեդալի արժանացա։ Այդ պահին անհնարինն եմ արել, ժամանակի ընթացքում կուղղենք սխալները, ամեն բան կանենք, որ բարձրացվող կիլոգրամները ավելացնենք։

- Գոռ, ինչ զգացողություն կար, երբ մրցակիցներդ երկու թուրք ծանրորդներ էին։

- Ես առաջին անգամ չէի այդ թուրք ծանրորդների հետ մրցում։ Յուրաքանչյուր մրցման մեկնելուց չեմ նայում մրցակիցներին, քանի որ հոգեբանորեն կարող եմ լարվել ու շեղվել, բոլորի հետ մրցելիս տրամադրվում եմ նույնկերպ, մրցահարթակ եմ դուրս գալիս իմ կիլոգրամները բարձրացնելու մասին մտածելով, որովհետև եթե այդպես տրամադրվես ու բարձրացնես քո կիլոգրամները, ապա դու կդառնաս չեմպիոն։ Իհարկե, սկզբում չէի մտածում, որ մրցակիցս թուրք է, բայց երբ հաղթեցի ու հռչակվեցի չեմպիոն, բնականաբար, հպարտությունս ու երջանկությունս կրկնապատկվեց։ Հատկապես, շատ ուրախ էի, որ յուրաքանչյուր հայ նկատում էր, որ մենք մեր դրոշը բարձր ենք պահում, անում ենք ամեն ինչ, որ հայ ազգի պատիվը բարձր պահենք բոլոր հարթակներում։

- Իսկ ինչ ես մտածում այն պահին, երբ մոտենում ես ծանրաձողին։

- Միայն մտածում եմ իմ տեխնիկայի, ծանրաձողը ճիշտ բարձրացնելու մասին, փորձում եմ մոտեցում չկորցնել ու լսել մարզիչներիս խորհուրդները։ Հաղթանակի ճանապարհին իսկապես շատ մեծ է թե անձնական մարզիչների, թե հավաքականի մարզիչների դերը։

- Գոռ, իսկ հետագա ծրագրերի մասին ինչ կասես։

- Արդեն պատրաստվում ենք մեծահասակների Աշխարհի առաջնությանը։

- Շնորհակալություն մեզ ժամանակ տրամադրելու համար։

- Ես էլ շատ զգացված եմ, անխափան գործունեություն Ձեր թերթին։

Պատրաստեց ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՍԱՐԳՍՅԱՆԸ