30 ՏԱՐԻ, ԱՌԱՆՑ ԽԻԶԱԽ ՀԱՅՈՐԴՈՒ
ՀասարակությունԱյսօր, մայիսի 8-ը, Արցախյան պատերազմի մասնակից ԷԴԻԿ ՎՐԵԺԻ ՂԱԶԱՐՅԱՆԻ հիշատակի օրն է։ Նա մասնակցել է Շուշիի ազատագրման գործողությանը, «Հարսանիք լեռներում» օպերացիային։ Էդիկը, հերոսաբար զոհվել է ԼՂՀ Մարտակերտի շրջանի Ջրաբերդ գյուղում։ Ուղիղ 30 տարի է անցել։ Այսօր, մայիսի 8-ին,Շիրակի մարզի Արթիկ խոշորացված համայնքի Հայրենյաց գյուղի Հերոսների հուշահամալիր այցելեցին, ծաղիկներ խոնարհեցին ու խնկարկեցին հերոսի հարազատներ, համագյուղացիներ, Հայրենյացի վարչական ղեկավար Գևորգ Մարտիրոսյանը, հերոսի մարտական ընկերներ, նրա հրամանատար Վարդան Կոստանյանը։ Էդիկ Ղազարյանը ծնվել է 1972 թվականի հուլիսի 11-ին, Հայրենյաց գյուղում ։ Ծննդավայրի 8-ամյա դպրոցում սովորելուց հետո, ուսումը շարունակել է Հոռոմի միջնակարգ դպրոցում։ Ստացել է միջնակարգ կրթություն, ապա սովորել և ավարտել է Արթիկի ուսումնարանը, ստացել դերձակի մասնագիտացում ։Ծառայել է Հայոց բանակում։ Ուղիղ 30 տարի առաջ, 1994 թվականի ապրիլին, հայրենի գյուղի կամավորների հետ միասին, նա առաջիններից մեկն էր, ով առանց վարանելու մեկնեց Արցախ, հայրենիքը պաշտպանելու նենգ թշնամուց։ Նա մասնակցել է Արցախյան պատերազմին, Շուշիի ազատագրման գործողությանը, «Հարսանիք լեռներում» օպերացիային։ Ցավոք, հենց մայիսի 8-ին, Էդիկը քաջաբար զոհվում է, իր ջահել կյանքը նվիրելով հանուն սրբազան հայրենիքի, ավաղ լինելով ընդամենը 22 տարեկան։ Էդիկը զոհվել է Մարտակերտի շրջանի Ջրաբերդ գյուղում։ Նրան հիշատակի տուրք մատուցելու էին եկել նաև Արթիկի ՀՅԴ «Թաթուլ Կրպեյանի» անվան կոմիտեի անդամները, քարտուղար Սամվել Հարությունյանի գլխավորությամբ, ինչպես նաև Արթիկի Կամավորական ջոկատի անդամները նախագահ Արթուր Զաքարյանի գլխավորությամբ։ Էդիկի զոհվելուց հետո, ամեն տարի նրանք պարտադիր գալիս ու մասնակցում են հիշատակի արարողությանը, հուշահամալիրը համարելով ուխտատեղի։ Բոլորը կարոտով էին հիշում իրենց հերոս զավակին ու կրկին մխիթարում հերոսածին մորը տիկին ԱՐՓԻԿԻՆ։ 89-ամյա հերոսածին մայրը, Iravunk. com - ի Շիրակի մարզի թղթակցի հետ զրույցում նշեց, որ դժվար կյանք է ունեցել, հինգ զավակ է լույս աշխարհ բերել, սակայն 1984 թվականին ամուսինը Վրեժ Ղազարյանը, հիվանդության պատճառով մահացել է։ Ու այդպես, հինգ երեխաներին մեծացրել է առանց հայրիկի։ Տիկին Արփիկը, ինձ ցույց է տալիս հերոս որդու մեդալները, որոնք ստացել է հետմահու. «Ոսկե մեդալ», «Մարտական ծառայության մեդալ», «Հայրենիքի պաշտպանության համար», «Արիության մեդալ», որոնց արժանացել է ԼՂՀ նախագահի կողմից։ Արարողության ժամանակ, Էդիկի մարտական ընկերները պատմում էին իրենց հիշողություններից, ներկայացնում դրվագներ, հիշում միայն լավն ու բարին, ընդգծում, որ շատ կամեցող ու բարի էր Էդիկը։ Նրա հրամանատարը ՎԱՐԴԱՆ ԿՈՍՏԱՆՅԱՆԸ նշեց, որ նույնիսկ պատերազմի ծանր ու դժվարին օրերին, Էդիկը զինվորական տաք հագուստ է հասցրել մարտական ընկերներին։ Միջոցառման ավարտին, հերոսի մայրը Արփիկ Ղազարյանը, իր շնորհակալական խոսքը հայտնեց բոլոր ներկաներին ու նշեց. «Թող էլ երբեք պատերազմ չլինի, Աստված տա իմ նման որդեկորույս մայրեր էլ չլինեն, հայ մայրերի աչքերից էլ ոչ մի կաթիլ արցունք չթափվի։
ՈՉ ՈՔ ՉԻ ՄՈՌԱՑՎԵԼ։ ՈՉԻՆՉ ՉԻ ՄՈՌԱՑՎԵԼ։ ՀԱՎԵՐԺ ՓԱՌՔ ՄԵՐ ԲՈԼՈՐ ՀԵՐՈՍՆԵՐԻՆ...
Պատրաստեց ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՍԱՐԳՍՅԱՆԸ