Ջալալ Հարությունյանի ասել է՝ դրանք մերոնք են, չկրակեք. Տեսանյութ
ՏեսանյութերՑորի զորամասի Դ-20 հրետանային դիվիզիոնի զինծառայողների հետ կապը ընդհատվել է 2020թ. հոկտեմբերի 12-ին: 35 տղաներից ընդամենը 14-ը պատերազմից հետո վերադարձան տուն, երկուսի ճակատագիրը մինչ օրս անհայտ է:
Հրետանավորների հերոսության մասին անգամ ադրբեջանցիներն են պատմել, երբ հարազատները պատերազմից հետո փնտրում էին տղաներին: Հարազատները փաստեր են հավաքեր, որ տղաները զոհվել են սպայակազմի սխալ հրամանների հետեւանքով: Կա հարուցված քրեական գործ, արդեն իսկ ընթանում է դատավարություն, գործով այս պահին մեղադրյալի կարգավիճակ ունի ՊԲ N զորամասի Դ-20 հրետանային դիվիզիոնի շտաբի պետ-հրամանատարի տեղակալ, մայոր Գեւորգ Գրիգորյանը: Սակայն «Իրավունք TV»-ի եթերում զոհված Արթուր Ասրյանի հայրը` Արցախի երրորդ պատերազմում զոհված եւ անհայտ կորած զինծառայողների միության նախագահ ԱՐՄԵՆ ԱՍՐՅԱՆԸ ասաց. «Մի հատ Գեւորգ են բռնել, դրանով ուզում են ծնողներին հանգստացնե՞լ: Ո՛չ, Գեւորգ Գեւորգյանը շախմատի մեջ «պեշկան» է, կան լավ ֆիգուրներ, որոնք պիտի պատասխան տան»:
«ՀԱԿԱՀԱՐՎԱԾԻ ՈՐՈՇՈՒՄ ԸՆԴՈՒՆՈՂՆԵՐԸ ԿՈՊԻՏ ԽԱԽՏՈՒՄ ԵՆ ԹՈՒՅԼ ՏՎԵԼ»
Զոհված տղայի հոր խոսքերով, բանակի ղեկավարության սխալ տեղեկությունների, կամ տեղեկությունների բացակայության պատճառով են Ցորի զորամասի Դ-20 հրետանային դիվիզիոնի անհայտ կորած զինծառայողները՝ իրենց երեխաներն արժանացել են այդ ճակատագրին:
— Այդ դիվիզիոնը 44-օրյա պատերազմի ընթացքում հայտնվել էր հակառակորդի դիվերսիոն խմբի ներգործության տակ, որի պատճառով 21 անհայտ կորած զինծառայող ենք ունեցել: Մենք՝ ծնողներս, ինքնուրույն հետաքննություն ենք անցկացրել, մանրամասներ պարզել: Նաեւ հասկացել ենք, թե ովքեր են անմիջական պատասխանատուները:
Մարտական գործողությունների ժամանակ դիվիզիոնը հիմնական կրակային դիրքեր է զբաղեցրել Հադրութում եւ Վազգենաշենում: Այնտեղից կատարել է իր մարտական գործողությունները մինչեւ հոկտեմբերի 5-ը:
Այդ օրը խնդիր է ստացվել` երթ կատարել դեպի Հադրութի ուղղություն. այնտեղ մեր ստորաբաժանումները, զորամասերը ծանր վիճակում էին: Դիվիզիոնը, երթ կատարելով Հադրութի շրջանում, զբաղեցրել էր կրակային դիրք՝ Ջրաշխարհ տեղամասում: Սակայն վերադաս հրամանատարության կողմից, ՊԲ հրետանու պետի ցուցումի համաձայն, նրանք առաջ են շարժվել դեպի Հադրութ. 9-րդ կիլոմետր տեղամաս կա, այդտեղ էլ կրակային դիրքեր են զբաղեցրել: Պարզվել է, որ այդ կրակային դիրքերը զբաղեցրել են հակահարված իրականացնելու համար:
Հակահարված իրականացնելու որոշում ընդունողները կոպիտ խախտում են թույլ տվել, քանի որ հակահարվածի համար երեք կարեւոր պայման չի ապահովվել. հակառակորդը պետք է կանգնեցված լիներ, բայց այդպես չէր, հակառակորդը չպիտի ունենար մոտակա ռեզերվներ, մենք պիտի ունենայինք բավականին ռեզերվներ, որ իրականացվեր այդ հակահարվածը: Փաստացի, բանակի ղեկավարությունը մարտի դաշտ նետեց իր վերջին ուժերը:
Մի կարեւոր հանգամանք եւս. դիվիզիոնի համար այդ տեղանքը լրիվ անծանոթ էր: Այդ ուժերին գլխովին շարքից հանել են: Սա եւս մեկ պատճառ է դարձել հակառակորդի հետագա հարձակման համար: Ո՞վ է սրա պատասխանատուն. իհարկե, բանակի ղեկավարությունը եւ հակահարվածի որոշում ընդունողները:
Դիվիզիոնը մի կերպ վերադարձել է Ջրաշխարհ տեղամաս, սակայն հրամանատարությունը, հանձին Գենադի Բաղդասարյանի, ցուցում է տվել, թե շատ եք հետ գնացել, դեպի առաջ գնացեք: Ֆիզուլի չհասած` Ջուվառլու տեղամասում են դիրք ընտրել, հոկտեմբերի 8-9-ին թեժ մարտերի ընթացքում 3-րդ մարտկոցն ԱԹՍ-ի կողմից խոցվել է:
«ՈՒՆԵՆՔ ՄԵՂԱՎՈՐՆԵՐԻ ԲՈՒՐԳ, ՈՐԻ ԳԱԳԱԹՆԱԿԵՏՈՒՄ Է ՋԱԼԱԼ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆԸ»
— Այն տպավորությունն է, որ հրետանին հենց այնպես տեղից տե՞ղ են քշել: Երբ Դ-20-ների` հաուբիցային հրետանու ֆունկցիաները բոլորովին այլ են:
— Դիվիզիոնի հրամանատարությունը մի քանի անգամ խնդրել էր կողմնորոշել, թե որտեղ է հակառակորդը, առաջնագիծը` Հադրութի ուղղությամբ, բայց նման տվյալներ չեն ստացել: Զորամասի կողմից եւս նրանք ինֆորմացիա չէին ստանում, որովհետեւ զորամասը մասնատված էր: Սա եւս բանակի հրամանատարության ղեկավարման վատ արդյունքն է: Ցաքուցրիվ էին եղած, իսկ զորամասի հրամանատարական կետը, որը պարտավոր է ղեկավարել զորամասի ստորաբաժանումը, գտնվում էր Աղդամի ուղղությամբ: Հստակ ղեկավարում զորամասի կողմից չկար: Մանավանդ այն պարագայում, որ հրամանատարների տեղակալներին ուղարկել էին մարտի դաշտ, ո՞վ պիտի ղեկավարեր զորամասը, որի կազմում էր նաեւ հրետանային դիվիզիոնը:
Իսկ կրակային խոցման խնդիրներ անմիջապես դիվիզիոնին տրվում էին ՊԲ բունկերից: Արդյունքում, հոկտեմբերի 12-ին երեկոյան՝ դիվիզիոնի դիտակետը, որը կրակային դիրքից մոտ 1 կմ հեռավորության վրա էր, հեռու մատույցներում դիտարկում է ինչ-որ խմբի շարժ դեպի իրենց կողմը: Զորամասի հրետանու պետը՝ փոխգնդապետ Հայրապետյանը, դիվիզիոնի հրամանատար Թովմասյանը զեկուցում են բանակի հրետանու պետին, որ դեպի մեզ ինչ-որ խմբի շարժ կա, ցանկանում ենք ճշտել՝ ովքե՞ր են: Այդ ընթացքում, մինչեւ խորացված հրամանատարական կետից պատասխան գալը դիվիզիոնի հրամանատարը չի սպասում այդ պատասխանին եւ հրամայում է կրակային դիրքերին` թողնել դիրքը: Այնտեղից հասցնում են դուրս բերել զինամթերքի կրման մեքենաներ: Այդ ընթացքում խորացման հրամանատարական կետից գալիս է հետեւյալը՝ այդ խումբը մերոնք են, նայեք, չկրակեք: Դիվիզիոնի հրամանատարը խիստ կասկածում էր, նորից պահանջում է հրետանու պետից ճշտել, կրկին նույն պատասխանը` նրանք մերոնք են: Անմիջապես հրետանու պետը կապ էին պահում խորացված հրամանատարական կետում հրետանու կառավարման կետի հետ, այն անմիջական մարտական կառավարման կետ, որտեղ գտնվում էր բանակի հրետանու պետը՝ Բաղդասարյանը, բանակի նախկին հրամանատար Ջալալ Հարությունյանը՝ բանակի ղեկավարության կորիզը: Գենադի Բաղդասարյանի հետ հանդիպել ենք, հենց մեր ծնողների ներկայությամբ ասել է՝ ստանալով այդ զեկույցը մարտական դիվիզիոնից, ինքը զեկուցել է բանակի հրամանատար Ջալալ Հարությունյանին, ասել, որ կա զորքերի տեղաշարժ դեպի այդ դիվիզիոնի ուղղությունը, խնդրում ենք ճշտել՝ ովքե՞ր են: Ջալալ Հարությունյանի ասելով՝ դրանք մերոնք են, չկրակեք: Այդ նույն հրամանը գնդապետ Բաղդասարյանը փոխանցում է հրետանու կառավարման կետ, որտեղից այդ հրամանը փոխանցվում է դիվիզիայի հրամանատարությանը:
— Ի՞նչ եք կարծում հետաքննության մասին:
— Սկսեք վերեւից, որովհետեւ Գեւորգյանին մեղադրում ենք, ինքն իր մեղքն ունի, բայց այնպես չէ, որ լրիվ ինքն է: Ունենք մեղավորների բուրգ, որի գագաթնակետում է Ջալալ Հարությունյանը` իր սխալ տեղեկությամբ:
https://iravunk.com/sim/?p=242640&l=am/