Ռմբակոծիչները չէ որ ցանկալի արդյունք են ապահովվելու. ԱՀ ԱԺ պատգամավորը Բայրամովի հաթաթաների մասին եւ ոչ միայն
Հանդիպում
Ինչո՞ւ Արցախի նախագահը անսպասելի որոշում կայացրեց հետ կանչելով Սահամանադրական փոփոխությունների նախագիծը ԱԺ-ից, երբ թվում էր, որ բոլոր քաղաքական ուժերը դրան կողմ էին: Այս եւ այլ հարցերի շուրջ մեկնաբանություն խնդրեցինք ԱՀ ԱԺ անկախ պատգամավոր ԿԱՐԵՆ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆԻՑ, ով նախ նկատեց.
— Իսկապես նախագահի որոշումը անսպասելի էր շատերի համար, քանի որ նույնիսկ երկրի գլխավոր դատարանը Սահմանադրական փոփոխությունները ճանաչել էր սահամանադրական: Եվ երկրի նախագահի նման որոշումը որոշակի երկմտանք առաջացրեց ինչպես ԱՀ պատգամավորների, այնպես էլ որոշ քաղաքական շրջանակների մոտ:
Ի սկզբանե իմ տեսակետը այն է եղել, որ այս նախաձեռնությունը վերջնակետին չի հասնելու, քանզի խնդրի աստառը տանում էր ռեալ իշխանափոխության: Իսկ երկրի նախագահը, ով իր ուսերին կրեց ինչպես պատերազմի դժվարությունները, պարտության դառնությունը, այնպես էլ հետպատերազմյան ժամանակահատվածում հասարակության որոշակի ատելությունը, ներկայումս կարողացել է երկիրը բերել որոշակի կայունության, եւ զերծ պահել խորը ցնցումներից, ինչը կարող էր վերաճել հասարակական բախումների: Այդքանից հետո հանձնել ողջ իշխանությունը անհասկանալի ելքերով ինչ-որ մի թեկնածուի, ես ինքս գտնում էի ոչ տրամաբանական: Առավել եւս, երբ շփվում եմ հասարակության տարբեր շերտերի հետ եւ լավ տեղյակ եմ հասարակության ներկա տրամադրություններին, որտեղ միանշանակ դրոշակակիր ընդդիմություն չկա:
— Բայրամովը օրերս հանդես եկավ հայտարարությամբ, որ Լաչինի միջանցքը նպատակային չի օգտագործվում, որ հարկ եղած դեպքում նրանք կվերանայեն այդ միջանցքի օգտագործումը: Ի՞նչ եք կարծում, հնարավո՞ր է, որ Ադրբեջանը մի օր որոշի արհեստածին պատճառաբանությամբ փակել միջանցքը: Եվ, առհասարակ, ռազմական նոր էսկալացիայի հնարավորությունը որքա՞ն եք գնահատում, եթե նկատի ունենանք, որ ադրբեջանական կողմը պարբերաբար խախտում է հրադադարը ե՛ւ Արցախում, ե՛ւ հայ-ադրբեջանական սահմանագոտում:
— Այն, որ Բայրամովն Ադրբեջանի պետական քաղաքականության ճարտապետության մի մասնիկն է, դրանում որեւէ մեկի մոտ պետք է, որ կասկածներ չառաջնանան: Իսկ ինչո՞ւ Բայրամովը, որովհետեւ Ալիեւին ե՛ւ Արեւմուտքից ե՛ւ Հյուսիսց ասվել է, որ նոյեմբերի 9-ի հայտարարության տակ նրա ստորագրություն է, հետեւաբար` պարտավորվածություն ունի կատարելու նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության մեջ ընդգրկված կետերը:
Ու քանի որ ոչ մի կերպ չի ստացվում Հայաստանից «պոկել» Մեղրիի միջանքը, ուստի բայրամովները եւ հասանովները եղանակներ եւ հնարավորություններ են ման գալիս` ճնշելու Հայաստանի ղեկավարությանը, որպեսզի ցավեցնեն մեր ժողովրդին: Կարճ ասած, պատերազմը դեռ չի ավարտվել, տեղափոխվել է հիբրիդային դաշտ եւ կիրառվում են տարբեր գործիքակազմեր: Եվ ռմբակոծիչները չէ, որ այս դեպքում ցանկալի արդյունք են արձանագրելու: Աշխարհը փոխվում է, եւ մենք նույնպես պետք է կարողանանք փոփոխվել` դիմկայելու համար հնարավոր բոլոր սպառնալիքներին:
https://iravunk.com/sim/?p=242471&l=am/