ՆԻԿՈԼԻ ԱՌԿԱՅՈՒԹՅՈՒՆԸ ԽԱՌՆՈՒՄ Է ԱՄԵՆ ՄԻ ՌԱԶՄԱՎԱՐԱԿԱՆ ՀԱՇՎԱՐԿ

Ի­հար­կե` այն, որ Բ­րի­տա­նիան գնաց խա­ղադ­րույք­նե­րի մաք­սի­մալ բարձ­րաց­ման ուղ­ղութ­յամբ, դժվար չէ կռա­հել՝ Ռու­սաս­տա­նի ստրա­տե­գիա­կան ռմբա­կո­ծիչ­նե­րին հասց­ված հար­վա­ծի պատ­մութ­յու­նից (Տե´ս նաեւ https://iravunk.com/?p=314607&l=am): Ու նաեւ մտա­ծել, թե բրի­տա­նա­ցի­ներն ի­րենց հա­մար ներ­կա վճռա­կան պա­հին խա­ղար­կում են միայն ուկ­րաի­նա­կան ուղ­ղութ­յու­նը, միամ­տութ­յուն կլի­ներ:

­Հայտ­նի փաստ է, որ բրի­տա­նա­կան հե­տա­խուզ­ութ­յունն ուկ­րաի­նա­կա­նից ոչ պա­կաս ակ­տի­վութ­յամբ գոր­ծում է նաեւ Թուր­քիա-Հա­յաս­տան-Ադր­բե­ջան ուղ­ղութ­յամբ: Հաշ­վի առ­նե­լով, որ այս հատ­վա­ծում, բա­ցի Ռու­սաս­տա­նի հետ հա­կա­մար­տութ­յու­նից, բրի­տա­նա­ցի­ներն ու­նե­ն նաեւ Ի­րա­նի հետ կապ­ված խնդի­րը, ո­րը Թ­րամ­փի օ­րոք ա­մե­նե­ւին էլ այն հու­նի մեջ չէ, ո­րը շատ կցան­կա­նար Լոն­դո­նը:

Ա­մեն դեպ­քում, այն, որ վեր­ջին ա­միս­նե­րին մեր տա­րա­ծաշր­ջա­նում եւս ի­րա­վի­ճա­կը հե­տե­ւո­ղա­կա­նո­րեն սրվում է, դա ակն­հայտ է: Եվ ա­սել, թե դա հենց այն­պես, Ա­լիե­ւի քմա­հա­ճույք­նե­րով է պայ­մա­նա­վոր­ված, միամ­տութ­յուն կլի­ներ: Հեր­թա­կան նման սրա­ցու­մը դար­ձավ Լա­չի­նում ցու­ցադ­րա­բար օ­դա­նա­վա­կա­յան բա­ցե­լը՝ Թուր­քիա­յի եւ Պա­կիս­տա­նի ղե­կա­վար­նե­րի մաս­նակ­ցութ­յամբ: Ու ինչ­քան էլ որ այն փոր­ձում են ներ­կա­յաց­նել, որ­պես սո­վո­րա­կան տնտե­սա­կան գոր­ծոն, դրա տա­կից ռազ­մա­կան ի­րո­ղութ­յուն­ներն ուղ­ղա­կի ա­ղա­ղա­կում են: Իսկ այն, որ այս ա­մե­նին զու­գա­հեռ Ա­լիե­ւը շա­րու­նա­կում է հե­տե­ւո­ղա­կա­նո­րեն ար­գե­լա­փա­կել ռու­սա­կան լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րի գոր­ծու­նեութ­յու­նը, ին­չի հեր­թա­կան օ­րի­նա­կը դար­ձավ «Մատչ ՏՎ»-ն, ռու­սա­կան աղբ­յուր­նե­րը գնա­հա­տում են թշնա­ման­քի նո­րա­նոր փաս­տեր: Ու նաեւ չմո­ռա­նանք Ռու­սաս­տա­նի պաշտ­պա­նութ­յան նա­խա­րա­րի հայ­տա­րա­րութ­յու­նը՝ Ս­յու­նի­քի ուղ­ղութ­յամբ շա­րու­նակ­վող սրա­ցում­նե­րի մա­սին: Վեր­ջա­պես, այն ար­շա­վը, ո­րը Բա­քուն ձեռ­նար­կել է Հա­յոց ե­կե­ղե­ցու դեմ, եւ ո­րն էլ ա­վե­լի մեծ ակ­տի­վութ­յամբ ար­դեն այս­տեղ ծա­վա­լում է Նի­կո­լը, մոտ ա­պա­գա­յի հետ կապ­ված միան­գա­մայն մռայլ տրա­մադ­րութ­յուն­ներն են ա­ռա­ջաց­նում:

­Թե այս ամ­բող­ջա­կան պատ­կերն ուր է տա­նում, թե­րեւս դեռ վաղ է վերջ­նա­կան եզ­րա­կա­ցութ­յուն­ներ հայտ­նել: Թի­րա­խը, ի­հար­կե, հաս­կա­նա­լի է, շա­րու­նա­կում է մնալ Ս­յու­նի­քը: Հաշ­վի առ­նե­լով նաեւ Էր­դո­ղա­նի վեր­ջին հայ­տա­րա­րութ­յու­նը, ո­րով Ի­րա­նին ա­ռա­ջար­կում է՝ ա­ջակ­ցել «Զան­գե­զու­րի մի­ջանց­քի» բաց­մա­նը: Բայց նաեւ բա­ցատ­րե­լով. «Զան­գե­զու­րի ան­ցու­մը ոչ միայն ցա­մա­քա­յին կապ է Ադր­բե­ջա­նի հա­մար Նա­խիջ­եւա­նի հետ, այլ նաեւ Թուր­քիա­յից դե­պի թյուր­քա­կան աշ­խարհ ձգվող նոր ին­տեգ­րա­ցիոն գիծ»: Այ­սինքն, Էր­դո­ղանն ակն­կա­լում է, որ Ի­րա­նը պետք է նպաս­տի, որ թյուր­քա­կան աշ­խարհն ի­րար կապ­վող եր­կա­թու­ղա­յին հա­մա­կա՞րգ ձեռք բե­րի: Թե­րեւս, առն­վազն զար­մանք կա­րող է հա­րու­ցել Թուր­քիա­յի ղե­կա­վա­րի նման լա­վա­տե­սութ­յու­նը: Բայց այն, որ նա շա­րու­նա­կում է ա­ռաջ տա­նել «Զան­գե­զու­րի մի­ջանց­քի» հար­ցը՝ այն դի­տար­կե­լով թյուր­քա­կան աշ­խար­հի կա­պի օ­ղակ դարձ­նե­լու տես­լա­կա­նով եւ միա­ժա­մա­նակ ակ­տի­վաց­նում է Ադր­բե­ջան-­Պա­կիս­տան օ­ղա­կը՝ դրան ռազ­մա­կա­նաց­ված տեսք տա­լով, թե­րեւս գա­լիս է եւս մեկ ան­գամ հու­շե­լու, որ թյուր­քիս­տա­կան ծրագ­րե­րը Ան­կա­րա­յի հա­մար մնում են ա­ռաջ­նա­յին դիր­քե­րում:

­Բայց մյուս կող­մից, հե­տաքր­քիր տե­ղե­կութ­յուն հա­ղոր­դեց նաեւ ի­րա­նա­կան աղբ­յու­րը. «Հնդ­կաս­տա­նը հզո­րաց­նում է Հա­յաս­տա­նը «Պի­նա­կա» հրթիռ­նե­րով, «Ա­կաշ» հա­կաօ­դա­յին պաշտ­պա­նութ­յան հա­մա­կար­գե­րով եւ հաու­բից­նե­րով՝ փոր­ձե­լով հա­կազ­դել Թուր­քիա­յի, Ադր­բե­ջա­նի եւ Պա­կիս­տա­նի միջեւ ա­ճող ռազ­մա­վա­րա­կան դա­շին­քին»: Ի­հար­կե, չպետք է մո­ռա­նալ նաեւ Իս­րա­յե­լի մա­սին, ո­րը, թեեւ, Թուր­քիա­յի հետ ու­նե­ցած հակ­ասու­թյուն­նե­րին, այ­նո­ւա­մե­նայ­նիվ, ակ­տիվ աշ­խա­տում է Ադր­բե­ջա­նում:

Ի­րա­կա­նում կա՞ նման օգ­նութ­յուն հնդիկ­նե­րի կող­մից, վստա­հա­բար չա­սենք: Բայց այն, որ Պա­կիս­տա­նի հետ վեր­ջին պա­տե­րազ­մա­կան վի­ճա­կը Հնդ­կաս­տա­նի հա­մար էլ ա­վե­լի է կա­րե­ւո­րել Ի­րան-­Հա­յաս­տան-­Ռու­սաս­տան ուղ­ղութ­յու­նը, դա եւս տե­սա­նե­լի է դառ­նում:

Այս­պի­սով, հա­րավ­կով­կաս­յան ուղ­ղութ­յամբ բա­վա­կա­նին ու­շագ­րավ կոն­ֆի­գու­րա­ցիա­ներ են սկսել տե­սա­նե­լի դառ­նալ: Ի­հար­կե, այս հա­մա­տեքս­տում դեռ կա այն հար­ցը, թե ինչ ծրագ­րեր ու­նի այս ուղ­ղութ­յամբ Թ­րամ­փը: Ի­րա­նի հետ բա­նակ­ցութ­յուն­նե­րը բա­վա­կա­նին նյար­դա­յին են ըն­թա­նում: Բայց նաեւ, ա­մե­րիկ­յան ու­ժե­րը սկսել են կա­մաց-կա­մաց հե­ռա­նալ տա­րա­ծաշր­ջա­նից, այդ թվում՝ դուրս է բեր­վել «Հա­րի Թր­յու­մեն» ա­վիա­կի­րը: Իսկ այս դեպ­քում, թե­րեւս, ռազ­մա­կան բա­լան­սը մնում է ռու­սա­կան թե­ւի օգ­տին:

­Բայց նաեւ չմո­ռա­նանք, որ Հա­յաս­տանում կա Նի­կոլ, ո­րը, կրկնենք, Ա­լիե­ւի օգ­նութ­յամբ հար­ձակ­վում է Հա­յոց ե­կե­ղե­ցու վրա: Իսկ այդ դեպ­քում ա­մեն մի տար­բե­րակ մնում է հնա­րա­վոր:

Այս թեմայով Նիկոլին չե՞ն բացատրել, որ ամեն մարդ ըստ սեփական սառնարանի պարունակության է սոցիալական վիճակի մասին կարծիք կազմում.Armenian info ԻՆՉՈՒ ՎԵՀԱՓԱՌԻՆ ՓՈԽԵԼԸ ՆԻԿՈԼԻ ՀԱՄԱՐ ԴԱՐՁԱՎ ԳԵՐԽՆԴԻՐ Ոսկերչական ձեռքեր, հոլիվուդյան ժպիտ «Հրապարակ». Ինչո՞ւ հեռացավ «Նիկոլի Արամը» Փորձելու են մինչև ընտրություններն ամեն ինչ անեն, որ մնա կալանքի տակ. Հեղինակավոր իրավապշտպանի բացառիկ հարցազրույցը