«Կոնսերվատորիան քաղաքից դուրս տեղափոխելն անհեթեթ որոշում է». ՄԱՐՏԻՆ ՎԱՐԴԱԶԱՐՅԱՆ
Մշակութային
«Իրավունքը» զրուցել է ՀՀ ժողովրդական արտիստ, պրոֆեսոր ՄԱՐՏԻՆ ՎԱՐԴԱԶԱՐՅԱՆԻ հետ:
— Ի՞նչ կարծիք ունեք կոնսերվատորիան Ակադեմիական քաղաք տեղափոխելու գաղափարի վերաբերյալ:
— Սա չհասկացող մարդու նախաձեռնություն է: Կոնսերվատորիան այն բուհը չէ, որ կարելի է միացնել ուրիշներին կամ տանել քաղաքից դուրս: Ես դեմ եմ այդ մտածելակերպին եւ կարծում եմ, որ սթափ մտածելակերպը կօգնի հրաժարվել այդ գաղափարից: Ի դեպ, սա կոնսերվատորիայի երրորդ շենքն է: Կոնսերվատորիան հիմնվել է նախկինում Սպանդարյանի վրա, որը հետո դարձավ փիլիսոփայության ինստիտուտ: Հետո պոնչիկանոցի դիմացի շենքն էր: Դրանից հետո կոմպոզիտոր Ղազարոս (Լազար) Մարտիրոսովիչ Սարյանը դիմեց կառավարությանը: Եվ կառավարությունը հատկացրեց վայրն ու կառուցեց ներկայիս կոնսերվատորիայի շենքը՝ հաշվի առնելով նրա աշխարհագրական դիրքը, հասանելիությունը, հնարավորությունը շփվելու մնացած երաժշտական կենտրոնների հետ: Հիմա այդ շենքն ի՞նչ պետք է դառնա, ես չգիտեմ: Չնայած՝ կասկածներ կան, որոնք ես հիմա չեմ ուզում բարձրաձայնել, որովհետեւ համոզված չեմ: Ոչ ոքի թույլ չեն տալիս գնալ, որտեղ վերանորոգում է, բայց ինքը՝ երեւույթն անհեթեթություն է: Պատկերացրեք Մոսկվայի կամ Փարիզի կոնսերվատորիան հանեն, քաղաքից տանեն հեռու մի վայր:
— Պարոն Վարդազարյան, ինչպե՞ս եք պատրաստվում այդ ամենի դեմ պայքարել:
— Նույնիսկ մեր երաժիշտների շրջանում եղան մարդիկ, որոնք ասացին` կառավարությունը կարող է գնա, անջատվի, ինչպես Բրազիլիայում մայրաքաղաքն ազատեցին կառավարության ներկայացուցչությունից, եւ ստեղծվեց Բրազիլիա քաղաքը, որտեղ կառավարությունն է նստում: Դրանով երթեւեկությունն էլ կթեթեւանա: Բավական է կառավարությունից մի մարդ անցնի, կես ժամով փողոցները փակվում են: Այնտեղ իրենց համար կնստեն, իրենց որոշումները կկայացնեն: Ճիշտ կլինի, որ կառավարությունը լինի մայրաքաղաքից դուրս, ինքնուրույն, ինքնաղեկավարվող:
— Այսօրվա երաժշտական ճաշակի` կլկլոցների, ռաբիսի մասին ի՞նչ կասեք: Արդյո՞ք դա չի տանում մեզ հոգեւոր կործանման:
— Նրանք երեւի ուզում են միայն դա մնա: Գուցե մնացածն իրենց համար հասանելի չէ: Դրա համար որոշել են այդպիսի որոշումներ կայացնել: Ցանկացած երկրում այսպիսի որոշումը ծիծաղ կառաջացներ, կանցներ, կգնար: Բավական է, որ մեր հայ կատարողները` այն երաժիշտները, որոնք գտնվում են արտասահմանում, որոնցից ամեն մեկը ներկայացնում է հայ կատարողական երաժշտական արվեստն արտերկում, ձայն բարձրացնի, մի նախադասություն գրի, սա կլինի աշխարհով մեկ խայտառակություն՝ այս կառավարության եւ, առաջին հերթին` այդ որոշումը կայացնողների համար: Նման որոշումներ կայացնելուց առաջ՝ նախեւառաջ հարկավոր է այս հանգամանքն էլ նկատի ունենալ…
ՆՈՒՆԵ ԶԱՔԱՐՅԱՆ
https://iravunk.com/sim/?p=278554&l=am/