ԿԱ­ՊԻ­ՏՈՒ­ԼՅԱՆՏ­ՆԵ­ՐԻ «ԿԿՈՒՆ» ՎԱ­ՂՈՒՑ Է ԿԱՆ­ՉԵԼ

Ստե­փա­նա­կեր­տում գտնվող Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նի դա­տո­ղու­թյուն­նե­րը «երկխո­սու­թյան» մա­սին տագ­նա­պեց­նում են բո­լոր հա­յե­րին, զի քեզ սպա­նե­լու ե­կած թշնա­մու հետ «երկխո­սու­թյան» անհ­նա­րի­նու­թյունն աք­սի­ոմ է: Բայց մի­ա­ժա­մա­նակ փաստ է` Ե­րև­ա­նից այ­սօր ա­ջակ­ցու­թյան փո­խա­րեն մի­այն նենգ հար­ված­ներ են գա­լիս, ո­րոնք ա­նուն, ազ­գա­նուն, հայ­րա­նուն ու­նեն` Նի­կոլ Վո­վա­յի Փա­շի­նյան: Իսկ գև­որգ­պա­պո­յան սոռ­տի ՔՊ-ական­նե­րի հա­թա­թա­նե­րը` մի՛ ա­րեք այ­սինչ կամ այ­նինչ բա­նե­րը, թե չէ պա­տե­րազմ կլի­նի, հա­սել են աբ­սուր­դի վեր­ջա­կե­տին` Ֆեյս­բու­քում գրա­ռում­ներ մի՛ ա­րեք, թե չէ պա­տե­րազմ կլի­նի:

ՆԻ­ԿՈ­ԼԱ­ԿԱՆ­ՆԵ­ՐԻ ՎԱ­ԽԻ Ա­ՆՈՒՆՆ Է ՍԵՐԺ ՍԱՐԳ­ՍՅԱՆ

7 րո­պե 45 վայր­կյան` այդ­քան էր ՀՀ եր­րորդ նա­խա­գա­հի վեր­ջին ճե­պազ­րույ­ցը, ո­րից ցնցում­նե­րի մեջ ըն­կավ կա­պի­տու­լյան­տա­կան ամ­բողջ առ­նե­տա­նո­ցը` իր բա­ցահայտ և ծպտյալ բա­ղադ­րիչ­նե­րով հան­դերձ: Ինչ­պես ար­ձա­նագ­րում է ՀՀԿ ԳՄ ան­դամ Ար­տակ Զա­քա­րյա­նը. «ՀՀ եր­րորդ նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սյա­նի վեր­ջին ճե­պազ­րույ­ցը կրկին ան­հանգս­տու­թյուն է սեր­մա­նել իշ­խա­նա­կան ու ոչ իշ­խա­նա­կան ո­րոշ շրջա­նակ­նե­րում: Իշ­խա­նա­կան­նե­րը խիստ մտա­հոգ­վել են այն հան­գա­ման­քով, որ նա­խա­գահ Սարգ­սյա­նը տրա­մա­բա­նա­կան և ի­րաց­նե­լի է գնա­հա­տել նախ­կին ԱԳՆ Վար­դան Օս­կա­նյա­նի ա­ռա­ջար­կը:

Այդ առ­թիվ իր նվնվոցն ու խղճա­հա­րու­թյուն ա­ռա­ջաց­նող «մեկ­նա­բա­նու­թյուն­ներն» է հրա­պա­րա­կել կա­պի­տու­լյա­ցի­ոն ռե­ժի­մի ազ­գա­կոր­ծան քա­ղա­քա­կա­նու­թյան մու­նե­տիկ ու փա­րոս «Հայ­կա­կան ժա­մա­նակ»-ը: Չէ­ի անդ­րա­դառ­նա այս հան­գա­ման­քին, ինչ­պես չեմ անդ­րա­դառ­նում այլ կայ­քե­րի օ­դա­տի­ե­զե­րա­կան մա­կար­դա­կի «վեր­լու­ծու­թյուն­նե­րին», ե­թե ՀԺ-ի ծլվլոց­նե­րի հե­տև­ում թաքն­ված չլի­ներ ա­պազ­գա­յին դա­վադ­րու­թյուն­նե­րի իշ­խա­նա­կան «միտ­քը»:

Ինչ­պես միշտ, փաս­տե­րի և մեկ­նա­բա­նու­թյուն­նե­րի ա­ղա­վաղ­ման անկրկ­նե­լի վար­պետ­նե­րը, գնա­ցել մտել է­ին ի­րենց սի­րած նախ­կին­նե­րի հա­մա­պա­տաս­խան տե­ղե­րը և մա­նի­պու­լաց­նում է­ին ինչ հնա­րա­վոր է: Այ­նինչ սրանց վա­խե­րը այլ տե­ղում են, ո­րով­հե­տև ի­րենք էլ են հաս­կա­նում, որ Օս­կա­նյա­նի ա­ռա­ջար­կու­թյունն ի­րա­կա­նում տրա­մա­բա­նա­կան է, և հնա­րա­վոր կլի­նի պայ­ման­ներ ստեղ­ծել ան­հա­մե­մատ ա­վե­լի նպաս­տա­վոր դիր­քե­րից բա­նակ­ցա­յին գոր­ծըն­թաց մեկ­նար­կե­լու հա­մար: Բայց քա­նի որ դա­վա­ճան­նե­րի ցան­կու­թյու­նը ոչ թե Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի ճա­կա­տագ­րի հար­ցում նպաս­տա­վոր դիրքն է, այլ սե­փա­կան թու­լա­մորթ կա­շին փրկե­լը` հե­տև­ա­բար նման ցի­նիկ հոդ­ված­ներն են լի­նե­լու ընդ­դի­մու­թյան ա­ռա­ջարկ­նե­րի նրանց պա­տաս­խա­նը»:

Դե, ՔՊ-ական­նե­րի ու նրանց ար­բա­նյակ­նե­րի հար­ցում ա­մեն ինչ պարզ է` թրքահ­պա­տակ կա­պի­տու­լյանտ­նե­րից և վեր­ջին­նե­րիս ար­բա­նյակ­նե­րից այլ բան սպա­սել հնա­րա­վոր չէր: Սա­կայն զար­մա­նա­լի­ո­րեն աբ­սուր­դա­յին կոնս­պի­րո­լո­գի­ա­յի ուղ­ղու­թյամբ, իբր Սերժ Սարգ­սյա­նը իշ­խա­նու­թյու­նը գցել է Նի­կո­լի գրպա­նը, ձայ­նակ­ցե­ցին ՀՀ երկ­րորդ նա­խա­գա­հի ա­ջա­կից հռչակ­ված (հա­մե­նայն­դեպս` ի­րենք են ի­րենց մա­սին այդ­պես ա­սում) եր­կու թոփ-բլո­գեր­նե­րը` Մի­նա Խա­չատ­րյանն ու Մա­րի­ա Պո­ղո­սյա­նը` ի­րենց ար­բա­նյակ առ­ցանց ռե­սուրս­նե­րով հան­դերձ: Դա ա­ռա­վե­լևս զար­մա­նա­լի էր այն բա­նից հե­տո, երբ ՀՀ եր­րորդ նա­խա­գա­հը պո­զի­տիվ գնա­հա­տեց ՀՀ երկ­րորդ նա­խա­գա­հի` ԱԳ նա­խա­րար Վար­դան Օս­կա­նյա­նի նա­խա­ձեռ­նու­թյու­նը: Ու երբ Ռե­ֆոր­միստ­նե­րի կու­սակ­ցու­թյան նա­խա­գահ Վա­հան Բա­բայ­նը պա­տաս­խա­նեց այդ ին­ֆո­հար­ձա­կում­նե­րին` ին­քը դար­ձավ հար­ձակ­ման թի­րախ, ընդ­հուպ հնչե­ցին սպառ­նա­լիք­ներ սկսել «մեր­ժիր Սեր­ժին» շար­ժում... Թե ինչն էր այդ ին­ֆո­ագ­րեսի­ա­յի շար­ժա­ռի­թը, որ տպա­վո­րու­թյուն էր ստեղ­ծում, որ 2018-ի «թա­վի­շի» տակ մնա­ցած­ներ դեռ կան` խնդիր չու­նենք խո­րա­նա­լու, մա­նա­վանդ որ կար­ծես ան­տե­սա­նե­լի «ճտի­կի» շար­ժու­մով այդ աղ­մուկն ան­ջատ­վեց:

Ուս­տի վե­րա­դառ­նանք ի­րա­կան «պա­ցի­են­տին»` ՔՊ-ին: Ար­տակ Զա­քա­րյա­նի ար­ձա­նագր­մամբ. «Այո՛, ի­րա­վա­ցի է 3-րդ նա­խա­գա­հը, բա­նակ­ցո­ղի փոխ­վե­լով` ի­րա­վի­ճա­կը փոխ­վե­լու է, և ա­ռա­ջին ան­գամ չէ, որ նա խո­սում է այդ մա­սին: Սա աք­սի­ո­մա­տիկ ճշմար­տու­թյուն է, ո­րով­հե­տև իր սե­փա­կան կե­տից ու զրո­յից «բա­նակ­ցո­ղը»` այ­սօր զրո­յից ցածր հնա­րա­վո­րու­թյուն­ներ ու­նի իր իսկ բե­րած սպառ­նա­լիք­նե­րին դի­մագ­րա­վե­լու հա­մար: Ո­րով­հե­տև ե­թե մե­կը հասց­րել է այն վի­ճա­կի, ո­րում քա­ղա­քա­կան բո­սյակ­նե­րը` որ­բի դեմ­քով ա­սում են «մի՛ խո­սեք, մի՛ մտա­ծեք, մի՛ ստո­րագ­րեք` որ­պես­զի պա­տե­րազմ չլի­նի», ի՞նչ է այ­լևս հնա­րա­վոր ակն­կա­լել դրան­ցից»: Հի­շեց­նենք նա­և, որ Սերժ Սարգ­սյա­նը կա­պի­տու­լյա­նտի մոտ ախ­տո­րո­շել է ստա­խո­սու­թյան վեր­ջին փու­լը. «Իրա­կա­նու­թյու­նը PR-ով փո­խա­րի­նե­լը չա­րա­գոր­ծու­թյուն է, և ե­թե դրա­նով զբաղ­վում է բարձր պաշ­տո­նյան, նա է դառ­նում չա­րիք: Երկ­րորդ՝ սե­փա­կան կա­շին փրկե­լու նպա­տա­կով ու­րիշ­նե­րին զրպար­տե­լը ան­բա­րո­յա­կա­նու­թյուն է, իսկ այն­տեղ զրպար­տան­քի շատ մեծ չա­փա­բա­ժին կար: Եր­րորդ՝ հո­գե­բան­ներն ա­սում են, որ ստա­խոս­նե­րը ի վեր­ջո գա­լիս են՝ հաս­նում մի հանգր­վա­նի, երբ ի­րենք են սկսում ի­րենց ստե­րին հա­վա­տալ, բայց կա մի հու­սադ­րող հան­գա­մանք. Նրանք նա­և ա­սում են, որ դա ստա­խո­սու­թյան վեր­ջին փուլն է: Հույս ու­նեմ, որ մենք գտնվում ենք այդ վեր­ջին փու­լում»:

«ՆԵՐ­ՔԻՆ ԳՈՐ­ԾԸՆ­ԹԱՑ­ՆԵ­ՐԻՆ» ԸՆ­ԴԱ­ՌԱՋ

Ճե­պազ­րույ­ցի ըն­թաց­քում ճշտող հար­ցին՝ ներ­քին գոր­ծըն­թաց­նե՞ր են սպաս­վում, Սերժ Սարգ­սյա­նը պա­տաս­խա­նեց. «Այո, ի­հար­կե, սպաս­վում են, ո՞նց կա­րող են գոր­ծըն­թաց­ներ չլի­նել: Իսկ լրջո­րեն պա­տաս­խա­նել մի մար­դու, ով հրա­պա­րա­կավ խոս­տո­վա­նում է, որ զին­վո­րա­կան­նե­րը 10-ից ա­վե­լի ան­գամ ի­րեն խա­բել են 44-օրյա պա­տե­րազ­մի ժա­մա­նակ, դուք պատ­կե­րաց­նո՞ւմ եք՝ մարդ, ում 10 ան­գամ կա­րող են խա­բել, և ին­քը դա չզգա: Այ­սինքն՝ կա­ռա­վար­ման ի՞նչ ու­նա­կու­թյուն կամ ի՞նչ գի­տե­լիք պետք է ու­նե­նա այդ­պի­սի մար­դը: Մեր ամ­բողջ ող­բեր­գու­թյան պատ­ճա­ռը դրա­նում է կա­յա­նում, ու­րիշ ոչ մի բա­նում»:

Ներ­քին գոր­ծըն­թաց­ներ... թե­և խուն­տան ստեղ­ծել է կա­տա­րյալ ոս­տի­կա­նա­պե­տա­կան վի­ճակ, իսկ բնակ­չու­թյան հետ վար­վում են այն­պես, ինչ­պես թրա­ֆի­քին­գով զբաղ­վող­նե­րը վար­վում են ի­րենց զո­հե­րի հետ, ներ­քին վա­խը գնա­լով ա­ճում է: Ու այդ վա­խի ար­գա­սիք­նե­րից է նա­և այն հան­գա­ման­քը, որ թե­և ու­ժի մեջ է մտել զեն­քի շրջա­նա­ռու­թյունն ա­զա­տա­կա­նաց­նող օ­րեն­քը, խուն­տան ա­մեն կերպ խո­չըն­դո­տում է օ­րեն­քի գործ­նա­կան կի­րառ­մա­նը: Դրա առ­թիվ սկսվել է առ­ցանց ֆլեշ­մոբ, Վո­վա Վար­դա­նո­վը նկա­տում է. «ՈՄԱ-ն, լի­նե­լով Անվ­տան­գա­յին և ռազ­մա­մար­զա­կան ո­լոր­տի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի մի­ա­վոր­ման ան­դամ կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րից մե­կը, մի­ա­նում է ֆլեշ­մո­բին, ո­րի նպա­տակն է բարձ­րա­ձայ­նել «Զեն­քի շրջա­նա­ռու­թյան մա­սին» օ­րեն­քի շուրջ ստեղծ­ված ի­րա­վի­ճա­կը:

• Մենք հա­մա­րում ենք, որ ինք­նիշ­խան Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյուն ու­նե­նա­լու կա­րև­որ բա­ղադ­րիչ­նե­րից մե­կը զին­ված ու մարզ­ված քա­ղա­քա­ցի­նե­րի առ­կա­յու­թյունն է:

• Ա­նըն­դու­նե­լի ենք հա­մա­րում ո­րոշ պե­տա­կան պաշ­տո­նյա­նե­րի և գե­րա­տես­չու­թյուն­նե­րի ան­հե­ռա­տես քայ­լե­րի հե­տև­ան­քով ՀՀ քա­ղա­քա­ցուն ա­ռա­ջին զենք ու­նե­նա­լու ի­րա­վուն­քից փաս­տա­ցի զրկե­լը:

• Պա­հան­ջում ենք իշ­խա­նու­թյու­նից ան­հա­պաղ շտկել այս վի­ճա­կը»:

Սա­կայն ար­դյո՞ք սե­փա­կան շող­քից վա­խե­ցող խուն­տան ի­րեն թույլ կտա ու­նե­նալ զին­ված և մարզ­ված ժո­ղո­վուրդ, ու ա­ռա­վե­լևս ար­դյո՞ք դա թույլ կտան Բաք­վի և Ան­կա­րա­յի տե­րե­րը: Ու դա ան­գամ այն պայ­ման­նե­րում, երբ բնակ­չու­թյու­նը չի ու­զում մաս­նակ­ցել ցույ­ցե­րի և հան­րա­հա­վաք­նե­րի, ու ինչ­պես նկա­տում է հո­գե­բան Միհր­դատ Մա­դա­թյա­նը` ե­թե ան­գամ Քրիս­տո­սը գա Հա­յաս­տան, չի կա­րո­ղա­նա­լու 200 հո­գի հա­նել փո­ղոց: Բայց չէ՞ որ խուն­տան ծա­նոթ է Գե­լա­փի վեր­ջին հարց­ման ցու­ցա­նիշ­նե­րին, ո­րոնք ա­սում են` ՀՀ քա­ղա­քա­ցի­նե­րի ա­տե­լու­թյու­նը սրանց հան­դեպ տո­տալ է: ՀՀ եր­րորդ նա­խա­գահն ի­րա­վա­ցի է` «ո՞նց կա­րող են գոր­ծըն­թաց­ներ չլի­նել»:

Քա­ղա­քա­գետ Ա­րա Պո­ղո­սյա­նի խոս­քով. «Վա­ղուց ժա­մա­նակն է բաց խո­սել, հատ­կա­պես Ա­րեւ­մուտ­քի նկատ­մամբ հույ­սեր տա­ծող մեր հայ­րե­նա­կից­նե­րը պետք է ի­մա­նան, շատ հստակ, որ Ա­րև­մուտ­քը Ար­ցա­խի հար­ցը փակ­ված է հա­մա­րում և մի­այն ո­րոշ դե­տալ­ներ կա­րիք ու­նի ճշգրտել, որ­պես­զի ա­ռաջ չգա հնա­րա­վոր ընդվ­զում հա­յու­թյան կող­մից, ին­չը կհան­գեց­նի գծված ծրագ­րե­րի խա­փան­մա­նը:

Իսկ մինչ այդ պետք է ժպտալ հա­յու­թյան աչ­քե­րին նա­յե­լով ու «ցա­վել», «զո­րակ­ցել», «աջակ­ցել» խոս­քե­րով ու գու­մա­րով»: Քա­ղա­քա­գետն ար­ձա­նագ­րել է ար­տա­քին խա­ղա­ցող­նե­րի թիվ 1 խնդիր­նե­րից մե­կը. «Որպես­զի ա­ռաջ չգա հնա­րա­վոր ընդվ­զում հա­յու­թյան կող­մից, ին­չը կհան­գեց­նի գծված ծրագ­րե­րի խա­փան­մա­նը»: Դա նա­և նշա­նա­կում է` գծված և ըստ է­ու­թյան հա­յա­ջինջ ծրագ­րե­րը խա­փա­նե­լու հա­մար թիվ 1 խնդիր պետք է դառ­նա ընդվզ­ման կազ­մա­կեր­պու­մը:

Ընդվզ­մա­նը նպաս­տող գոր­ծոն­նե­րից են նա­և գոր­ծըն­թաց­նե­րը, ո­րոնք տա­նում են գեր­տե­րու­թյուն­նե­րի` չհայ­տա­րար­ված կոն­սեն­սու­սի փլուզ­մա­նը: Չէ՞ որ Նի­կո­լի իշ­խա­նու­թյան պահ­պա­նու­մը մե­ծ ­մա­սամբ այդ կոն­սեն­սու­սի պտուղն է, կոն­սեն­սուս, որն առ­կա է 2018-ից ի վեր:

Ո՞վ է դա ա­վե­լի լավ ըմբռ­նում, քան «դան­դաղ շտա­պող» եր­րորդ նա­խա­գա­հը: Եվ ո՞վ ա­վելի լավ, քան Նի­կո­լը, ող­նու­ղե­ղով զգում մո­տե­ցող վեր­ջը, որն ի դեպ խո­սակ­ցա­կան ռու­սե­րե­նում հնչում է լրիվ ցեն­զու­րա­յից դուրս...

ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԵՍ ԳԱ­ԼԱ­ՋՅԱՆ