Միայն ուզում են պաշտոն, աթոռ, փող. ԱՐՏԱՎԱԶԴ ԲԱՅԱԹՅԱՆ
Մշակութային
«Իրավունքը» զրուցել է երգիչ-երգահան ԱՐՏԱՎԱԶԴ ԲԱՅԱԹՅԱՆԻ հետ:
— Պարոն Բայաթյան, երկրում տիրող իրավիճակն ինչպե՞ս է անդրադառնում Ձեր հոգեվիճակին:
— Բացի անհանգստությունից, ոչ մի հուսադրող բան չկա` նվաստացած վիճակում ենք:
— Ներկայիս պառակտված վիճակի մասին ի՞նչ կասեք:
— Դա միշտ էլ եղել : Պառակտվածությունը ջրի երես է դուրս գալիս այն ժամանակ, երբ փող տվողները հայտնվում են: Կան մարդիկ, որոնք ֆինանսավորում են համապատասխան խմբերին: Այդ խմբերն էլ ֆինանսի համապատասխան` փորձում են իրենց դրսևորել: Փողը վերցնում են, և իրենց շատ չի հետաքրքրում մեր երկրի ո՛չ ապագան, ո՛չ էլ ներկան, ո՛չ հոգատար են, ո՛չ էլ մտահոգված մեր երկրի համար: Գուցե միամիտ մարդիկ կան, որ դրան հավատում են, բայց ես միամիտ չեմ: Ես չեմ հավատում: Այդ մարդիկ միայն ուզում են պաշտոն, աթոռ, փող:
— Մի՞շտ եք այսպես հիասթափված եղել:
— Հիասթափված չեմ եղել: Առաջ հույս ունեի, որ մեր ազգի մի մասը շատ ավելի ազնիվ է: Իսկ հիմա տեսնում եմ, որ առաջ են եկել նրանք, ովքեր ո՛չ ազգասեր են, ո՛չ էլ՝ ազնիվ: Նրանք ոչ մի բան են: Ուղղակի իրենց փող է պետք: 1990-ականներից մինչ օրս քանի կառավարություն փոխվեց, բայց ոչինչ չփոխվեց… Բոլորն էլ նույն ճանապարհով են գնում: Ես ոչ մի հուսադրող բան չեմ տեսնում:
— Բայց չէ՞ որ փողից առավել սեփական անվտանգությունն է:
— Երբ մարդ այնպիսի մի վիճակի մեջ է ընկնում և որոշում է ինչ-որ մի գործողություն կատարել, իրեն թվում է, որ ինքը միշտ ճիշտ և փրկված կլինի: Մարդաչսիրությունն ու մեծամտությունը շատ է նկատելի նրանց արարքներում: Եվ հետո չեն էլ զգում, որ իրենք էլ են վտագված: Այն, ինչ որ ժողովրդի հաշվին գռփել, հավաքել են, դա էլ է վտանգված: Կամ նրանք դա չեն զգում, կամ էլ շատ լավ զգում են, մտածում են` ցանկացած պահին կփախչեն երկրից: Նրանց պետք չէ, թե երկրում ինչ է կատարվում: Ինչ խնդիրներ կան: Եթե երկրի համար որևէ դրական բան արվեր, մարդիկ կնկատեին իրենց կյանքի փոփոխությունը դեպի լավը, արժանապատիվը, բարեկեցիկը:
— Մարդաչսիրությունը շա՞տ է արտահայտված …
— Ես չեմ ուզում ամպագոռգոռ հայրենասիրությունից ու ազգասիրությունից խոսել: Դրա մասին թող խոսեն մասնագետները: Մենք ուղղակի պարտավոր ենք լինել մարդասեր: Այսինքն` չլինենք սրիկա:
— Ի՞նչ պետք է արվի, որ չլինենք սրիկա:
— Շատ խորքային փոփոխություններ են պետք: Մենք պետք է վերանայենք մեր պատմությունը և հասկանանք, թե ինչով ենք աշխարհին ներկայացել և հիմա ինչով ենք հանդես գալու: Մենք պետք է մեր բոլոր լավագույն ազնիվ մարդկանց, որոնք եղել են ու հիմա էլ կան, ցույց տանք աշխարհին: Դա մի մեծ աշխատանք է, որը կապված է կրթության հետ: Կրթությունը պետք է համապատասխան վիճակի մեջ լինի, որպեսզի մենք կիրթ սերունդ ունենանք: Եվ դա կտևի բավականին երկար ժամանակ: Մենք պետք է հասկանանք մեր պատմությունը, թե ինչ ունենք: Մենք պետք է ազնվությունն առաջնայինը համարենք, այլ ոչ թե կիսագրագետ, անգրագետ երևույթները մեզ համար օրինակելի դառնան: Այդ ամեն ինչը շատ լավ գիտակցենք: Եթե մենք չփոխվենք, ոչ մի լավ բան չի լինի: Կունենանք Ազգային ժողով, որն ինչ-որ անհասկանալի օրենքներ է ընդունում: Մեր մշակույթը պետք է հեռանկարներ ունենա, այլ ոչ թե՝ ով ինչ ցանկանա, մարդկանց ցույց տա: Մեր հասարակությանը կարող է ավելի լավը դարձնել ինֆորմացիան: Ես նկատի ունեմ տարբեր լրատվամիջոցները` հեռուստատեսություն, թերթեր, ինտերնետ: Հեռուստատեսությունը պետք է ենթարկվի իր իրական կոչմանը, այլ ոչ թե ծառայի ինչ-որ կոնկրետ ուժի:
ՆՈՒՆԵ ԶԱՔԱՐՅԱՆ
https://iravunk.com/sim/?p=258639&l=am/