Հայտնի փաստաբանը աշխատավորների իրավունքների ամենատարածված խախտումների եւ անհատույց խորհրդատվության միամսյակի մասին
Իրավական
Մայիսի 1-ին` Աշխատանքի և աշխատավորի միջազգային օրվան ընդառաջ աշխատանքային ոլորտի խնդիրներին, աշխատանքային իրավունքի խախտումներին վերաբերող խնդիրների շուրջ` ի՞նչ անել աշխատանքային իրավունքների խախտման դեպքում և ի՞նչ է նախատեսում օրենսդրությունը, զրուցել ենք աղմկահարույց գործերով հայտնի փաստաբան, «Լեւ Գրուպ» փաստաբանական ընկերության հիմնադիր-ղեկավար ԼԵՒՈՆ ԲԱՂԴԱՍԱՐՅԱՆԻ հետ, ով անդրադառնալով օրվա խորհրդին նախ նկատեց.
-Իրավամբ, այո, օրեր անց տոնվելու է մայիսի 1-ը` Աշխատանքի և աշխատավորի միջազգային օրը, իշխում է այն կարծիքը, որ այս տոնը, նախկին ԽՍՀՄ տոներից է եւ ընդունվում է ոչ միանշանակ: Թեպետ, մայիսմեկյան տոնակատարության թելերը տարնում են Եվրոպա, Իտալիա: Անկախ այն բանից, թե ով է մայիսմեկյան տոնի` աշխատավորների օրվա կնքահայրը, փաստենք, որ այն վերաբերում է աշխատանքին եւ աշխատավորությանը: Թե որքանով են իրենց դեմոկրատական եւ սոցիալական համարող պետությունները պաշտպանում աշխատողի կամ գործատուի շահերը (գործատուն եւս համարվում է տվյալ ոլորտի բաղկացուցիչ մաս), որքանով է աշխատողը իր թիկունքում զգում պետության աջակցությունը` դա այլ թեմա է: Ունեմ իմ ուրույն կարծիքը, որ աշխատավորների պաշտպանության լավագույն մոդելը երբեւիցէ եղել է նախկին ԽՍՀՄ-ում: Երկիր, որտեղ ավելի քան պաշտպանված էր մարդու աշխատանքային իրավունքները` սկսած վնասակար պայմաններում աշխատելու հետ կապված տրվող արտոնություններից, վերջացրած հեռակա սովորող ուսանողների աշխատանքային իրավունքներով եւ աշխատող կանանց հղիության եւ հետհղիության շրջանում տրվող արտոնություններով: Աշխատանք, աշխատել ասելով ոչ թե ուղղակի պետք է հասկանալ այն գործառույթը, որը կատարվում է տվյալ պահին, այլ դրա տակ պետք է առաջնահերթ հասկանալ ստեղծագործելու ունակություն: Մասնավորապես, բանանը ծառից հավաքելը, կեղեւից մաքրելը, ուտելը որոշակի աշխատանք է իրենից պահանջում, որը կատարվում է ե՛ւ մարդու ե՛ւ կենդանիների կողմից: Սակայն բանանի ծառ տնկելու, պատվաստումներ կատարելու, որպեսզի այլ որակի բերք ստացվի` մենաշնրհը ի վերուստ տրված է մարդկանց: Համարձակվում եմ ամրագրել, որ մարդու մեջ Աստծո պատկերը ամենացայտուն կերպով արտահայտված է նրա ստեղծագործելու ունակության միջոցով: Ստեղծելը Աստծո իրավազորության մեջ է, որը տրվել է իր կողմից ստեղծվող կարեւոր էակի` մարդուն:
Այստեղից կարեւոր իրավանորմ. աշխատանքը իրբեւ գիտակցված գործունեություն երկրի վրա լինելով միայն մարդուն բնորոշող եւ նրան մնացյալներից տարբերակող հատկություն, համարվում է, որպես մարդկային որակական հատկանիշ: Աշխատանքի նմանօրինակ իրավունք ու անսահման հնարավորությունը Աստծո կողմից տրվեց մարդուն տարբերվելու եւ իր տեսակի մեջ մնալու, ինչպես նաեւ որպես բարեկեցիկ կյանք ապահովվելու միջոց: Այստեղից հետեւություն. մարդուն ի վերուստ տրված է ամենը , որպեսի վերջինս ստեղծի, աշխատի, արարի, որը լինելով բարեկեցիկ ապրելու նախապայման` ՕԳԳ-ն լինելու է մոտ զրոյի, եթե պետական մակարդակով չի դրվել խաղի կանոններ աշխատանքային պայմանների եւ վարձարտրության հետ կապված: Տվյալ դեպքում, պետությունը լինելով միասնական մարմին պետք է ավելի քան պարեզեցված ձեւով հնարավորություն տա գործատուին աշխատատեղ ստեղծելու, հսկողություն սահմանի տվյալ աշխխատանքային պայմանների վերաբերյալ, իսկ վարձատրության չափը պետք է լինի բարձր: Փաստեմ, որ այսօր պետության գործողությունների կամ անգործության հետեւանքով ե՛ւ քաղաքացիները, ե՛ւ գործատուները ընկնում են պարտքերի ու վարկերի տակ: Իսկ գործատուն հաճախ նաեւ օբյեկտիվ պատճառներով ցածր է վճարում իր աշխատողին, աշխատողն էլ լավագույն ցանկության դեպքում չի կարող նվիրված աշխատել իր աշխատեղում, եթե աշխատավարձով իր ընտանիքի մինիմալ պահանջները չի բավարարում, որի արդյունքում բոլորը դժգոհ են: Իսկ Աստվածաշնչյան տվյալ շնորհը` աշխատելու, ստեղծագործելու, իրավամբ չի գնահատվում :
Ի դեպ, դեռեւս Մովսեսի օրենքում աշխատանքի իրավական կարգավորման ոլորտում պարտադիր պայմաններ էր դիտվում` աշխատանքային պայմանները, հանգստի իրավունքը, վարձատրությունը: Տվյալ իրավանորմով գործատուն պարտավոր էր ապահովվել աշխատանքի համար հանդուրժելի պայմաններ` բացառել դաժան վերաբերմունքը, հնարավորւթյուն ընձեռնել հանգստանալու, իսկ վարձատրությունը պետք է լինի արդար եւ ժամանակին: Թե այսօր այդ կարեւոր իրավանորմը որքանո՞վ է ստացել օրենսդրի կողմից պարտադիր պայման` հետությունները թողնում եմ լսարանին:
Ցանկանում եմ փաստել, որ տվյալ գործառությների պատասխանատուն համարվում է այն երկիրը , որտեղ աշխատում, ստեղծագործում են մարդիկ: Առավելեւս սոցիալական համարվող պետությունները, իսկ ՀՀ-ն իրավամբ սոցիալական պետություն է, ուղղակի պատասխանատվություն են կրում երկրի քաղաքացու ե՛ւ աշխատանքային պայմանների ե՛ւ նրանց պաշտպանության ե՛ւ բարեկեցիկ ապրելու համար:
Անդրադառնալով աշխատանքային իրավունքների հետ կապված այն հիմնական խախտումներին, որոնք առկա են պրակտիկայում հայտնի փաստաբանը խոսեց կոնկրետ օրինակով.
- Տարիներ առաջ հյուսի-հարավ մայրուղին գործարկող աշխտավորները Նոր տարուց օրեր առաջ փակել էին ճանապարհը` պահանջելով վճարել իրենց հասանելիք աշխատավարձը: Ի՞նչ արեց պետական լիազոր մարմինի ներկայացուցիչը. եկավ հանդիպեց ճանապարհը փակած աշխատավորներին ասելով, որ իրենց աշխատավարձը պետությունը փոխանցել է գործատունի, իսկ, թե ինչու գործատուն մինչ օրս չի վարձատրել` չի կարող ասել: Հավելելով, որ գնացեք Նոր տարի արեք, հետո կհասկանանք:
Այն դեպքում, երբ նման պայմաններում պետությունը ունի պոզիտիվ պարտավորություն իր բյուջեից գումարը փոխանցել աշխատողներին, ապա աներ իր համապատասխան հետությունները, թե ինչու գործատուն չի վճարել, գործտուին կանչեր իր մոտ, տույժ-տուգանքի ենթարկեր, ինչու չէ նաեւ տար իրավական գնահատական: Որից հետո, ես վստահեցնում եմ, մյուս գործատուները համապատասխան հետություններ կանեին:
Զրույցի վերջում հայտնի փաստաբանը հանդես եկավ անակնկալ հայտարարությամբ.
-Աշխատավորների տոնի հետ կապված, այն անձնաց համար, որոնց աշխատանքային իրավունքները խախտվել են գործատուների հետ կապված իրավահարաբերություններում` «Լեւ Գրուպ» փաստաբանական գրասենյակը մինչեւ սույն թվականի մայիսի 31-ը ներառյալ, հայտարարում է անհատույց խորհրդատվության միամսյակ: Աշխատավորները իրենց հարցերը կարող են ուղղել ինչպես ընկերության էլ. փոստին, այնպես էլ ընկերության ֆեյսբուքյան էջին:
ՀԻՇԵՑՆԵՆՔ. 1886 թվականի մայիսի 1-ին աշխատավորների մասնակցությամբ բողոքի ալիք բարձրացավ ԱՄՆ-ի խոշոր արդյունաբերական քաղաքներից մեկում՝ Չիկագոյում, եղան բախումներ ոստիկանության հետ: Բողոքի ակցիաների մասնակիցներից շատերը ձերբակալվեցին, եղան զոհեր և վիրավորներ: Ավելի ուշ՝ 1889 թվականին, Երկրորդ ինտերնացիոնալի փարիզյան կոնգրեսն ի հիշատակ Չիկագոյի դեպքերի՝ որոշում ընդունեց մայիսի 1-ին ամենամյա ցույցեր անցկացնելու մասին: Առաջին անգամ Մայիսի 1-ը նշվել է 1890 թվականին մի շարք երկրներում: Այսօր այն նշվում է աշխարհի ավելի քան 140 երկրում, այդ թվում, Հայաստանում:
Զրույցը` ԻԼՈՆԱ ԱԶԱՐՅԱՆԻ
https://iravunk.com/sim/?p=225578&l=am/