Դավաճանական լռության վերջը գալու է. Անի Կարապետյան
ՀանդիպումՀայաստանյան ներքաղաքական վերջին զարգացումների եւ արտաքին մարտահրավերների վերաբերյալ «Իրավունք»-ը զրուցել է քաղաքական մեկնաբան ԱՆԻ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆԻ հետ:
— Սյունիքի միջանցքի շուրջ քննարկումները շարունակվում են։ Իշխանությունը դա ներկայացնում է որպես «խաղության օրակարգ»։ Ի վերջո, ի՞նչ խաղաղության մասին է խոսքը։
— Սա խաղաղություն չէ, կեղծիքի վրա կառուցված հերթական կապիտուլյացիան է։ Ամեն անգամ ասացին՝ զիջեք, խաղաղ ապրենք․ զիջեցին՝ կորցրինք Արցախը։ Ասացին՝ հողեր տվեք, պատերազմ չի լինի` տվեցին, բայց պատերազմ եղավ։ Հիմա էլ ասում են՝ սահմանները բացենք, կապեր կբացվեն, խաղաղություն կլինի։ Հայաստանի գոյությունը կասկածի տակ է դրված արդեն։ Այս «խաղության օրակարգն» իրականում Հայաստանի կործանման օրակարգն է։ Մենք հայտնվել ենք երկու գերտերությունների խաչմերուկում՝ առանց պետություն, առանց սուվերենություն։ Սա ոչ թե խաղաղություն է, այլ՝ մահվան երթ։
— Այս օրերին շատ է խոսվում քաղբանտարկյալների մասին՝ սրբազանների, Սամվել Կարապետյանի եւ մյուսների։ Ի՞նչ կասեք այս քրգործերի մասին:
— Նրանք բոլորը քաղբանտարկյալներ են։ Այս երկրում քաղաքական ընդդիմախոսներին բանտարկում են, իսկ դա դասական քաղաքական բռնապետության գործելաոճ է։ Քանի դեռ Նիկոլ Փաշինյանն իշխանության է, ես դժվար եմ պատկերացնում, որ նրանց կարգավիճակը փոխվի։ Չէ՞ որ հենց նա է կառուցել այս վրեժխնդիր ու վախի վրա հիմնված համակարգը։ Այսօր մարդը բանտարկվում է ոչ թե հանցանքի, այլ մտածելու, խոսելու ու պայքարելու համար։ Սա ամենավտանգավոր վիճակն է: Իշխանությունն իրեն պահում է այնպես, կարծես, երկրում միայն մեկ կարծիք կարող է լինել՝ Նիկոլի կարծիքը։
— Այսօր Հայաստանում ինչպե՞ս կգնահատեք քաղաքական իրավիճակը։ Հնարավոր համարո՞ւմ եք այլ՝ ոչ նիկոլական օրակարգի ձեւավորում՝ լայն հասարակական շերտերի ներգրավմամբ:
— Ցավոք, Հայաստանում օրակարգ ձեւավորողը շարունակում է մնալ մեկ մարդ՝ Նիկոլը։ Ո՛չ կենսունակ ընդդիմադիր դաշտ կա, ո՛չ էլ` հասարակության հստակ պահանջ։ Ի՞նչ հասարակության մասին է խոսքը։ Այն հասարակության, որ Կասկադում վիսկի՞ է խմում, թե՞ այն «ընդդիմադիրները», որոնք պաշտոնի համար դառել են լատենտ նիկոլականներ։ Ես այլեւս հասարակություն չեմ տեսնում. սա հասարակություն չէ, սա կույր քաղքենիների ամբոխ է, որն իր ստվերի մեջ կուլ է տալիս պետությունը։ Բայց վստահ եղեք՝ այս դավաճանական լռության վերջը գալու է, ու երբ գա` սրբելու է ամեն ինչ իր ճանապարհից։
ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ
https://iravunk.com/sim/?p=320839&l=am/

