Զատկից հետո ներկած ձուն ո՞ւմ է պետք…

Ար­ձա­նագ­րել էինք, որ ՀՀ կա­ռա­վա­րութ­յան հա­վա­նութ­յանն ար­ժա­նա­ցած Եվ­րա­միութ­յանն ան­դա­մակ­ցե­լու գոր­ծըն­թաց սկսե­լու օ­րի­նագ­ծի վե­րա­բեր­յալ, ընդ­դի­մա­դիր քա­ղա­քա­կան ու­ժե­րից ա­ռա­ջի­նը «Ու­ժեղ Հա­յաս­տան Ռու­սաս­տա­նի հետ. հա­նուն նոր Միութ­յան» շար­ժումն էր հան­դես ե­կել հստակ դա­տա­պար­տող դիր­քո­րոշ­մամբ: Իսկ ա­վե­լի վաղ, դեռ «Եվ­րաք­վե» կոչ­ված նա­խա­ձեռ­նութ­յու­նը նոր էր սաղմ­նա­վոր­վում, երբ Շար­ժու­մը հան­դես ե­կավ մեծ հա­մա­ժո­ղո­վով ու կան­խավ զգու­շաց­նող հայ­տա­րա­րութ­յամբ՝ դրա կոր­ծա­նա­րար հե­տե­ւանք­նե­րի մա­սին:

Իսկ այ­սօր ար­դեն ու­շա­ցած սկսե­ցին հայ­տա­րա­րութ­յուն­ներ ա­նել նաեւ ա­ռան­ձին քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ­ներ, ընդ ո­րում՝ հիմ­նա­կա­նում միանձն­յա ի­րենց ա­նու­նից, այլ ոչ թե, օ­րի­նակ, ի­րենց կու­սակ­ցութ­յան: Նույ­նը ե­ղավ նաեւ Հա­յաս­տա­նի եւ Միաց­յալ Նա­հանգ­նե­րի մի­ջեւ ստո­րագր­ված ռազ­մա­վա­րա­կան գոր­ծըն­կե­րութ­յան մա­սին փաս­տաթղ­թի դեպ­քում, բո­լո­րը տեղ­յակ էին, որ ստո­րագր­վե­լու է, սա­կայն սկսե­ցին դրա հե­տե­ւանք­նե­րի մա­սին բարձ­րա­ձայ­նել միայն ստո­րագ­րու­մից հե­տո:

­Հի­շեց­նենք, Հա­յաս­տանն ու Միաց­յալ Նա­հանգ­նե­րը, որ Վա­շինգ­տո­նում փաս­տա­թուղթ էին ստո­րագ­րե­լու, ԱՄՆ-ի մայ­րա­քա­ղա­քից հրա­պա­րա­կել էր թունդ ա­մե­րի­կա­մետ եւ մեր­ձիշ­խա­նա­կան «Հա­նուն Հան­րա­պե­տութ­յան» կու­սակ­ցութ­յան ա­ռաջ­նորդ Ար­ման Բա­բա­ջան­յա­նը: Այ­սինքն՝ ապ­շել, զար­մա­նալ, թե ին­չու ե­ղավ այս­պես, առն­վազն չա­փա­զանց­ված է: Հե­տե­ւա­պես, ինչ­պես ռուս­ներն են ա­սում, «после драки кулаками не машут»: Ուս­տի՝ ա­սել, թե չգի­տեինք, որ հայ-ա­մե­րիկ­յան պայ­մա­նա­գիր է ստո­րագր­վե­լու, երբ վա­ղուց «սլիվ» էին ա­րել Բա­բա­ջան­յա­նի բե­րա­նով կամ ա­սել՝ չգի­տեինք, որ «Եվ­րաք­վեի» վեր­ջը ԱԺ նա­խա­գիծ բե­րելն է, ո­րե­ւէ կերպ ար­ժա­նա­հա­վատ չէ: Եվ ա­մե­նա­կա­րե­ւոր հար­ցը մնում է այն, որ ե­թե բո­լորդ տեղ­յակ էիք, ին­չո՞ւ դե­մը չա­ռաք: Ձե­ւը չգի­տեի՞ք՝ ինչ­պես դրա դեմ պայ­քա­րել, գո­նե աբ­խազ­նե­րից ու վրա­ցի­նե­րից օ­րի­նակ է պետք վերց­նել, թե ինչ­պես են դեմ կանգ­նում այս կամ այն օ­րի­նագ­ծի ու պայ­մա­նագ­րի ու հաս­նում ա­մե­նա­քի­չը դրա չե­ղարկ­ման: Այն­պես որ, վա­յե­լե՛ք, պա­րո­նայք, ինչ ցա­նել եք, այն էլ հնձում եք:

ԻՍԿ ՓԱՇԻՆՅԱՆԻ ՀՐԱԺԱՐԱԿԱՆԻ ՊԱՀԱՆՋ ԿՀՆՉԻ՞

­Վեր­ջա­պես, Ա­մա­նո­րի եւ Սուրբծննդ­յան տո­նե­րից հե­տո, այ­սօր տե­ղի կու­նե­նա ա­ռա­ջին մասշ­տա­բա­յին ակ­ցիան ար­ցախ­յան մի խումբ կազ­մա­կեր­պութ­յուն­նե­րի նա­խա­ձեռն­մամբ, ՄԱԿ-ի հա­յաս­տան­յան գրա­սեն­յա­կի մոտ, ո­րից հե­տո երթ կլի­նի դե­պի ՀՀ արտ­գործ­նա­խա­րա­րութ­յան շենք: Իսկ պա­հան­ջը հայ գե­րի­նե­րի ա­զատ ար­ձա­կումն է: Ան­խոս, կա­րե­ւոր պա­հանջ է, բայց ի՞նչ տե­ղի ու­նե­ցավ: Մեկ­նար­կում է Ադր­բե­ջա­նում գտնվող 16 գե­րի­նե­րի ա­պօ­րի­նի ու ձե­ւա­կան դա­տա­վա­րութ­յու­նը, քնե­ցին ու քնե­ցին եւ հի­մա նոր ո­րո­շե­ցին քայ­լեր ձեռ­նար­կել: Կա­սեք՝ մինչ այդ էլ քայ­լեր ար­վել են, բայց արդ­յո՞ք ե­ղել են, այս­պես ա­սած, հուժ­կու հա­վաք­ներ, որ մին­չեւ Բա­քու եւ Վա­շինգ­տոն, Ստ­րաս­բուրգ ու Մոսկ­վա, ե­թե չցնցվեին էլ, գո­նե փշա­քաղ­վեին, ինչ­պես շա­տե­րի հույ­զերն է ա­լե­կո­ծել, օ­րի­նակ, գե­րութ­յան մեջ գտնվող Ռու­բեն Վար­դան­յա­նի հայ­տա­րա­րութ­յու­նը: Եվ, ի վեր­ջո, այս իշ­խա­նութ­յու­նը՝ Նի­կո­լի գլխա­վո­րութ­յամբ, էլ ի՞նչ ա­նի, որ հա­մոզ­վեն ընդ­դի­մա­դիր շրջա­նակ­նե­րը, որ ձվա­ծեղ սար­քելն ի­րենց հա­մար ա­վե­լի ա­ռաջ­նա­հերթ է, քան, գե­րի­նե­րի վե­րա­դար­ձի հար­ցը: Կամ այս իշ­խա­նութ­յու­նը հանձ­նե­լուց բա­ցի, ու­նա՞կ է ո­րե­ւէ բա­նի: Եվ ու­րեմն՝ ի՞նչն է կաշ­կան­դում նախ Փա­շին­յա­նի հրա­ժա­րա­կա­նի պա­հան­ջը դնել:

­Մեկ այլ ակ­ցիա էլ այ­սօր տե­ղի կու­նե­նա կա­ռա­վա­րութ­յան շեն­քի դի­մաց: Ըստ տա­րա­ծած հայ­տա­րա­րութ­յան` նա­խա­տե­սել են բո­ղո­քի գոր­ծո­ղութ­յուն՝ ի պաշտ­պա­նութ­յուն Բաք­վում ա­պօ­րի­նի ա­զա­տազրկ­ված ՀՀ գե­րի­նե­րի եւ պա­տան­դառ­ված ան­ձանց ի­րա­վունք­նե­րի։ Վեր­ջում էլ պա­հան­ջա­գիր կներ­կա­յաց­նեն Նի­կոլ Փա­շին­յա­նին եւ կա­ռա­վա­րութ­յա­նը՝ մեր հայ­րե­նա­կից­նե­րին ան­հա­պաղ եւ ան­նա­խա­պայ­ման հայ­րե­նիք վե­րա­դարձ­նե­լու հա­մար անհ­րա­ժեշտ քայ­լե­րի վե­րա­բեր­յալ։ Ու կրկին ոչ մի այլ պա­հանջ: Ս­տաց­վում է՝ հինգ հո­գով վեց երգ ենք եր­գում, ընդ ո­րում՝ տար­բեր հար­թակ­նե­րում: Իսկ ընդ­դի­մութ­յան միա­վոր­վե­լու հնա­րա­վո­րութ­յու­նը հա­սել է անհ­նա­րի­նութ­յան կե­տի՝ հաշ­վի առ­նե­լով, թե ինչ­պի­սի ջեր­մա­ռան­դութ­յամբ են, օ­րի­նակ, 2018-ին Նի­կոլ բե­րած այ­սօր ընդ­դի­մութ­յուն դար­ձած­նե­րը պայ­քա­րում Փա­շին­յա­նի հետ եր­բեք չհա­մա­գոր­ծակ­ցած ընդ­դի­մա­դիր­նե­րի դեմ:

ՓԱՇԻՆՅԱՆՆ ԸՆԴԴԵՄ ՓԱՇԻՆՅԱՆԻ

Եր­բեմն տպա­վո­րութ­յուն է, որ Նի­կոլ Փա­շին­յա­նի ընդ­դի­մութ­յու­նը հենց ին­քը՝ Նի­կոլ Փա­շին­յանն է: Իր հրա­ժա­րա­կա­նի պա­հան­ջը հենց ինքն է գե­նե­րաց­նում: Փաս­տը ա­մե­նօր­յա թան­կա­ցում­ներն են: Էլ չա­սենք տրանս­պոր­տի մա­սին, ո­րը փետր­վա­րից իս­կա­կան գլխա­ցա­վանք է դառ­նա­լու քա­ղա­քա­ցի­նե­րի հա­մար: Արդ­յուն­քում հար­մար ի­րա­վի­ճակ է ստաց­վում ան­գոր­ծութ­յունն ի­րար վրա գցե­լու հա­մար: Ընդ­դի­մութ­յունն ա­սում է՝ ժո­ղո­վուր­դը ոտ­քի չի ել­նում, ժո­ղո­վուրդն իր քիմ­քին հար­մար ա­ռաջ­նորդ չի գտնում՝ հե­տե­ւից գնա­լու հա­մար: Ու ստաց­վում է, որ բո­լո­րը նստած ար­ձա­նագ­րում են, թե ինչ­պես ենք կոր­ծան­վում բո­լո­րով: Կ­փոխ­վի՞ այս ի­րա­վի­ճա­կը, ցույց կտան ա­ռա­ջի­կա քա­ղա­քա­կան գոր­ծո­ղութ­յուն­նե­րը: Բայց այս դեպ­քում էլ՝ կան հար­ցեր: Օ­րի­նակ, ե­թե վա­ղը լի­նեն ար­տա­հերթ խորհր­դա­րա­նա­կան ընտ­րութ­յուն­ներ, ինչ­պե՞ս են դրան մաս­նակ­ցե­լու ընդ­դի­մա­դիր ու­ժե­րը: Առն­վազն Գ­յում­րիի ա­ռա­ջի­կա ՏԻՄ ընտ­րութ­յուն­նե­րը ցույց են տա­լիս, որ ընդ­դի­մութ­յու­նը հակ­ված է ոչ թե լայն կոն­սո­լի­դա­ցիա­յի՝ ընդ­դեմ իշ­խող «Քա­ղա­քա­ցիա­կան պայ­մա­նա­գիր» կու­սակ­ցութ­յան, այլ է­լի մի 10-20 ուժ կմտնի ընտ­րա­պայ­քա­րի մեջ: Ու այս ֆո­նին ի­րենց ար­դեն ընդ­դի­մա­դիր ու­ժեր են ե­րե­ւա­կա­յում Նի­կո­լի նախ­կին քա­ղա­քա­պետ Հայկ Մա­րութ­յանն ու Նի­կո­լի` ԱԺ բե­րած պատ­գա­մա­վոր Հո­վիկ Ա­ղա­զար­յա­նը: Իսկ ե­թե նրանց է­լի լուրջ չեն ըն­դու­նում, ա­պա հի­շեց­նենք, որ Մա­րութ­յա­նը Ե­րե­ւա­նի ա­վա­գա­նիում բա­վա­կան մեծ խմբակ­ցութ­յուն ու­նի, ՀԱԿ փոխ­նա­խա­գահ Լե­ւոն Զու­րաբ­յանն էլ չի բա­ցա­ռում նրա հետ դա­շին­քը: Ա­յո՛, Նի­կոլն ու իշ­խա­նա­մերձ ու­ժե­րը հան­գիստ չեն նստում, իսկ ի­րա­կան ընդ­դի­մութ­յու­նից ժո­ղո­վուր­դը դեռ սպա­սե­լիք­ներ ու­նի: Գո­նե հի­մա հու­սա­խաբ չա­նե՛ք…

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ

Այս թեմայով Թուրքիայում հասունանում է լուրջ ներքաղաքական ճգնաժամ․ դա կարող է թուլացնել Ադրբեջանին, իսկ մեզ համար ստեղծել հնարավորությունների պատուհան.Վարուժան Գեղամյան Ինչ է կատարվելու ընկած Սիրիայում առաջիկայում «Փաստ». Փաշինյանը նորից իր «ռեպերտուարի» մեջ է, և անցել է ներքաղաքական «հարցեր լուծելու» իր սիրելի մեթոդին Ես գիտակցում եմ, որ քաղաքական զսպվածության սկզբունքը սահմանափակում է ներքաղաքական հարցերի վերաբերյալ կարծիք հայտնելու հնարավորությունները. Գուրգեն Արսենյան Օլիմպիական խաղերում շատերը տեսան ինչ-որ անպատկառ կամ հեգնանքային տարրեր, ինքս, անկեղծ ասած, այդպես չեմ տեսնում. Խզմալյան