Ինչ է կատարվում Ավդեեւկայում

­Շա­րու­նա­կում է իր վրա մեծ ու­շադ­րութ­յուն գրա­վել ուկ­րաի­նա­կան պա­տե­րազ­մը, որ­տեղ այս օ­րե­րին ըն­թա­ցող զար­գա­ցում­նե­րը կա­րող են հան­գու­ցա­լու­ծու­մա­յին դառ­նալ ողջ պա­տե­րազ­մի հա­մար՝ դրա­նից բխող հե­ռան­կար­նե­րով հան­դերձ: Ու այդ թվում, ա­ռաջ­նա­յին տե­ղում են ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղութ­յուն­նե­րի հիմ­նա­կան ա­ռանցք դար­ձած Ավ­դեեւ­կա­յում տե­ղի ու­նե­ցող ի­րա­դար­ձութ­յուն­նե­րը:

Այս­պես, ե­րեկ եւս, ինչ­պես վեր­ջին օ­րե­րին ռու­սա­կան բա­նա­կը շա­րու­նա­կում է ակ­տիվ եւ հա­ջող հար­ձա­կու­մը Ավ­դեեւ­կա­յի հյու­սի­սա­յին գո­տում: Ա­վե­լի վաղ ռու­սա­կան ու­ժե­րը մի շարք հա­ջող հար­ձա­կո­ղա­կան օ­պե­րա­ցիա­նե­ր ի­րա­կա­նաց­րին քա­ղա­քի հա­րա­վա­յին հատ­վա­ծում՝ վե­րահս­կո­ղութ­յան տակ առ­նե­լով այն պաշտ­պա­նա­կան գո­տին, ո­րը կա­ռուց­վել է 2014թ.-ի պա­տե­րազ­մից սկսած: Ուկ­րաի­նա­կան ու­ժե­րը կենտ­րո­նա­ցան հա­կա­հար­ձա­կում­նե­րի վրա՝ հաս­կա­նա­լով, որ այդ կո­րուս­տը ծանր հե­ռան­կար­ներ է խոս­տա­նում: Եվ ա­հա այդ պա­հին ռուս­նե­րը հար­ձակ­ման հիմ­նա­կան ուղ­ղութ­յու­նը տե­ղա­փո­խե­ցին հյու­սիս՝ կա­րող­նա­լով ճեղ­քել ուկ­րաի­նա­կան պաշտ­պա­նութ­յու­նը Ավ­դեեւ­կա­յի պաշտ­պա­նութ­յան ա­ռանց­քա­յին հատ­ված­նե­րից մե­կի՝ կոկ­սա­քի­միա­կան գոր­ծա­րա­նի հա­րե­ւա­նութ­յամբ՝ դուրս գա­լով գոր­ծա­րա­նի հա­րա­վա­յին հատ­ված, ո­րը նաեւ քա­ղա­քի կենտ­րո­նա­կան գո­տին է (քար­տե­զում): Շա­րու­նակ­վող հար­ձա­կում­նե­րի արդ­յուն­քում ռու­սա­կան ու­ժե­րը հա­սան (ե­րեկ կե­սօրվա դրութ­յամբ) ար­տա­քին աշ­խար­հի հետ Ավ­դեեւ­կա­յի կապն ա­պա­հո­վող մայ­րու­ղուց 6-7 հար­յուր մետր հե­ռա­վո­րութ­յան վրա: Այ­սինքն, տե­ղա­շար­ժը մայ­րու­ղիով գրե­թե անհ­նար է, ո­րը կտրուկ սահ­մա­նա­փա­կում է Ավ­դեեւ­կա­յի կենտ­րո­նա­կան եւ հա­րա­վա­յին ուղ­ղութ­յամբ գտնվող հիմ­նա­կան ու­ժե­րի մա­տա­կա­րա­րում­նե­րը՝ նրանց դնե­լով դա­տա­պարտ­ված վի­ճա­կում:

Ա­հա, մո­տա­վո­րա­պես այս ի­րա­վի­ճակն էր, կրկնենք, ե­րեկ կե­սօ­րի դրութ­յամբ: Իսկ դա մեկ բան է նշա­նա­կում. ե­թե ուկ­րաի­նա­կան հրա­մա­նա­տա­րութ­յու­նը վի­ճա­կը շտկե­լու ինչ-որ ար­տա­կարգ մի­ջո­ցա­ռում­ներ չկա­րո­ղա­նա ի­րա­կա­նաց­նել, ին­չի հնա­րա­վո­րութ­յու­նը տե­սա­նե­լի չէ, ա­պա ա­ռա­ջի­կա օ­րե­րին կու­նե­նանք այս­պի­սի պատ­կեր: Ավ­դեեւ­կա­յի կենտ­րո­նա­կան եւ հա­րա­վա­յին հատ­ված­նե­րում գտնվող ուկ­րաի­նա­կան ու­ժերն ա­ռանց այդ էլ ծան­րա­գույն վի­ճա­կում էին: Մի կող­մից, ռուս­նե­րի հա­ջող հար­ձա­կում­նե­րը, մյուս կող­մից՝ պաշտ­պա­նա­կան ռե­սուրս­նե­րի էա­կան սահ­մա­նա­փա­կու­մը ար­դեն իսկ կորս­տի եզ­րին էր կանգ­նեց­րել այդ գո­տին: Բայց այս­տեղ դեռ կան հզոր պաշտ­պա­նա­կան հա­մա­կար­գեր, ո­րոնք կա­ռուց­վել են 2014թ.-ից ի վեր, ընդ ո­րում, հար­յու­րա­վոր մի­լիոն դո­լար­նե­րի ներդր­մամբ: Ու հի­մա, երբ ռու­սա­կան ու­ժերն այդ պաշտ­պա­նա­կան հա­մա­կար­գե­րի թի­կուն­քում են, դրանք պար­զա­պես կորց­նում են ի­րենց պաշտ­պա­նու­նա­կութ­յու­նը: Գու­մա­րած՝ ռե­սուրս­նե­րի նոր սահ­մա­նա­փա­կում­նե­րի՝ հիմ­նա­կան ճա­նա­պար­հի՝ հար­վա­ծի տակ հայտն­վե­լու պատ­ճա­ռով: Ու այս­տեղ կա եր­կու ռեալ տար­բե­րակ: Ա­ռա­ջի­նը, ա­րա­գո­րեն  զոր­քե­րը դուրս բե­րել Ավ­դեեւ­կա­յի կենտ­րո­նա­կան եւ հա­րա­վա­յին գո­տուց՝ ան­կախ այդ ըն­թաց­քում սպա­սե­լի կո­րուստ­նե­րից:  Երկ­րոր­դը, մնալ եւ փոր­ձել կռվել շրջա­փակման վի­ճա­կում, ո­րը են­թադ­րում է ամ­բող­ջա­կան ոչն­չաց­ման հե­ռան­կար:

Այս­պի­սով այն, որ մո­տ ժա­մա­նակ­ներս Բախ­մու­տից հե­տո ուկ­րաի­նա­կան պաշտ­պա­նութ­յան խորհր­դա­նիշ դար­ձած Ավ­դեեւ­կան ա­մե­նա­մոտ օ­րե­րին կընկ­նի, ա­մե­նա­հա­վա­նա­կան տար­բե­րակն է: Ընդ ո­րում, ի տար­բե­րութ­յուն Բախ­մու­տի, Ավ­դեեւ­կան ու­նի նա­եւ հսկա­յա­կան ռազ­մա­կան-ռազ­մա­վա­րա­կան նշա­նա­կութ­յուն: Այն ողջ ռազ­մա­ճա­կա­տում ուկ­րաի­նա­կան պաշտ­պա­նութ­յան ա­մե­նաա­մուր հան­գույց­նե­րից մեկն է, ո­րից հե­տո նման նոր հա­մա­կարգ կա­ռու­ցե­լու եւ ռուս­նե­րի հե­տա­գա շար­ժը կանգ­նեց­նե­լու` ուկ­րաի­նա­կան շան­սե­րը բա­վա­կա­նին հա­մեստ են: Ա­մե­նա­կա­րե­ւո­րը, սա բա­րո­հա­յո­գե­բա­նա­կան ա­ռու­մով ծան­րա­գույն հար­ված է ողջ ուկ­րաի­նա­կան բա­նա­կի հա­մար. փոր­ձա­գետ­նե­րի գնա­հատ­մամբ, Ավ­դեեւ­կա­յի ան­կու­մը շղթա­յա­կան ռեակ­ցիա­յի տես­քով կտա­րած­վի ողջ ռազ­մա­ճա­կա­տով մեկ, նաեւ հաշ­վի առ­նե­լով, որ մեծ խնդիր­ներ, ա­ռանց Ավ­դեեւ­կա­յի էլ, կան գործ­նա­կա­նում բո­լոր հատ­ված­նե­րում: Սա նաեւ ազ­դակ է, որ ռու­սա­կան բա­նա­կը վե­րագ­տել է հար­ձա­կո­ղա­կան մար­տեր վա­րե­լու իր հայտ­նի կա­րո­ղութ­յու­նը. Բախ­մուտն այդ ազ­դա­կը չու­նե­ցավ, այն­տեղ կռվում էր «Վագ­նե­րը», այլ ոչ թե ռու­սա­կան կա­նո­նա­վոր բա­նա­կը: Վեր­ջա­պես, Ավ­դեեւ­կա­յի ան­կու­մը կդառ­նա նաեւ այն վեր­ջին կայ­ծը, ո­րը կպայ­թեց­նի նե­րուկ­րաի­նա­կան ա­ռանց այս էլ գեր­շի­կա­ցած ողջ ներ­քին կյան­քը:

­Կարճ ա­սած, սա այն բե­կում­նե­րից մեկն է, ո­րոնք փո­խում են ողջ պա­տե­րազ­մի ըն­թաց­քը: Եվ կոնկ­րետ ուկ­րաի­նա­կան պա­տե­րազ­մում դա, թե­րեւս, այս պա­հին տե­ղի է ու­նե­նում:

ՔԵՐՈԲ ՍԱՐԳՍՅԱՆ