Ովքեր են նեղսրտել Վեհափառ Հայրապետի պատգամից

Հունվարի 6-ին` Մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի Ծննդյան տոնի օրը, Հայոց Կաթողիկոսը Սուրբ Պատարագ մատուցեց Երեւանի Գրիգոր Լուսավորիչ Մայր Եկեղեցում: Պատարագի ընթացքում հնչեց նաեւ Վեհափառ Հայրապետի քարոզը, որը ավանդույթի ուժով նաեւ հնչում է Հայ Եկեղեցու բոլոր խորաններից:

Վեհափառի քարոզի առանցքային մասը վերաբերում էր կորսված Արցախին եւ արցախցիններին: Միայն այս հանգամանքը բավական էր, որ մի շարք «քաղաքական» մեկնաբաններ Վեհափառի քարոզը քննադատեն: Բոլորովին խնդիրն այն չէ, թե պետք է լռեցնել այդ մարդկանց կամ ասել, որ նրանք քննադատաբար չմոտենան հարցին, չնայած՝ ամբողջ աշխարհի հայերի հոգեւոր պետին քննդատողները, գոնե պետք է ունենան բավական պատրաստվածություն ու անաչառ խոսք, քննադատությունն էլ պետք է միտված լինի ոչ թե վիրավորելուն ու ատելություն սերմանմանելուն, այլ ձեւավորելու առողջ միտք, ինչը, ցավոք սրտի, չտեսանք: Ենթադրենք, դու բժիշկ ես, բայց քեզ համարում ես ուժեղ վերլուծաբան, ամեն օր հայտարարում ես, թե «հայ ազգի թշնամին ռուսն է», արդյոք այս մարդը կարող է օբյեկտիվ վերլուծություն ունենալ:

Ավելի ծանր է լսել կողմնակի ոչ մի մասնագիտություն չունեցող անձի, օրինակ՝ Չիբուխչյան ազգանունով մեկին, ով տառապում է նախկիններ-ներկաններ, ռուսներ ու ամերիկացիներ թեզերով, եւ այս անձն այս անգամ որոշել է մեկնաբանել Հայոց կաթողիկոսի քարոզը: Ասում է, թե նրանք (ի նկատի ունի հոգեւորականներին) միջնորդ չեն Աստծո եւ մարդկանց միջեւ: Հավանաբար, այս մարդիկ մի օր էլ կհայտարարեն, որ մածունը սեւ է, իրենց լսողները կհավատան, բայց մածունը այդպես էլ կմնա սպիտակ:

Զարմանալի է, 2018թ.-ի հակաեկեղեցական շարժման մեջ գտնվող անձը, որն արցախցի է, ողջունում է Հայոց Կաթողիկոսի ուղերձը, բայց վերապահում ունի, հեղինակությունների հարցում: Այսօր Արցախը չկա, բայց վերջինս վերապահում ունի հենց Արցախի մասին չմոռացող հոգեւոր առաջնորդի հանդեպ: Սա ի՞նչ վերլուծություն է, արդյոք նման հայացքները համահունչ չեն Ադրբեջանի քարոզչամեքենայի արտահայտած մտքերին: Արցախը կորցրեցինք, իսկ նրա մասին խոսացողները դառնում են ինչ-որ հայհոյախոս բամաբասկոտ «վերլուծաբանների» թիրախ: Միգուցե այսպիսինները պետք է գնան եւ Ադրբեջանում իրենց գործընկերների հետ փոդքա՞սթ անեն: Պատմեն, թե ինչ հպարտ են, որ էլ Արցախ չունեն, որ ամեն ինչ անում են, որպեսզի ոչ ոք Արցախի մասին չխոսի: Ինչ խոսք, նրանք վարպետության դասեր կարող են տալ, թե ինչպես լավագույնս սեւացնել բոլոր հայերին, ջլատել կարող ուժերին ու թող Ադրբեջանն էլ հանգիստ լինի՝ այստեղ իրենցից լավ աշխատողներ կան:

Իրականում Վեհափառի պատգամից պետք է միայն նեղսրտեին թուրքերը ու իրենց եղբայր ադրբեջանցիները ու մեկ էլ իրանց գաղափարակից որոշ հայեր:

Այս թեմայով Տիրադավների կարապի պարը Կաթողիկոսից ներողություն եմ խնդրում, որ այդ պոռնիկների հետ մասնակցել եմ իր դեմ ցույցերին Այսօր Գարեգին Նժդեհի հիշատակի օրն է Վազգեն եպիսկոպոս Միրզախանյանը վերջին հարցազրույցներից մեկում շնությունը (պոռնկությունն) անվանել է բնական մեղք Ինչպես է կեղծվել Եզրաս Սրբազանի մասին КГБ-ի տեղեկանքը. Գեղամ Մանուկյան