Նիկոլը և նիկոլիզմը` «Սասնա ծռեր» էպոսում
Թեմա... Էրգրի մեջը Ցռան Վերգոյի ցեղ շատըցավ:
Վերգոյի ցեղ շատըցավ Հայու էրգրին մեջ,
Հիրարու հերթ չտալով, հիրար գլոխ ջարդելով,
Թագավոր դարձան, վազիր ու վաքիլ դարձան,
Էրգիր քանդան, թալնան, փռողք լցան ժողովրդի գլխուն:
Վերգոն էլավ թագավոր, հինքը մէ Ցռան՝
Գյուվա թագավոր հելավ, անունն էլ ՏԵՐ դրավ:
ՀԱՅԱ Տերերի անունն էլ՝ ըտէղ լավոթավ:
Էն խեղճ ու կրակ էրխեքին կխափա,
էրխեքի գլոխն աղալով, մեջքը կոդրելով,
Հիրարու մեջ կռիվ գցելով, ախպորն ախպոր դեմ կխանա,
Հայու ազգի մեջ թշնամութուն կսարքա, դավաճանութուն:
Խափելով առավօտ – իրիգուն կտանա աջ- ձախ, վիրեվ - ցաձր,
Հայուն Խանա՜վ, ցըվրավ էտա խարդախ աշխարհքի վրա,
Հէր ու որդի, Մէր ու Մանգունք,հիրարից զրկվան,
Կարոտու մեռան, համա էլ չըկրցան հիրարու տենան:
Աշխրհքի վրա Հայու անուն ցռավ-փռավ,
Էրգիր լավոթավ,Սասնա սարեր լավոթավ,
Մարութա Վանք լավոթավ,
Խարդախութունն էլավ էրգիր,
Էլերն ու Գելէրն էլ հելան էնոր թեւ ու թիկունք,
— Տի չտամ Արե՛ւ ցռան Վերգոյին ու էնոնց ցեղին:
...
Վերգոն դարձուցին թագավոր, հիրանք էլ ոտ առան,
Վերգոն ըտոնց ծառա տարցավ, ամեն տեղ ավիրավ,
Էրգիր ավրգնա արավ, քանդավ, թալնավ,
Մէր Արեւ խավրցրավ, մէր Լուսը կդրավ,
Հայուն Զիրա տան մեջ ցրտամեռ էրավ,
Հացը կդրավ, ջուրը կդրավ, արո՜ւն թափավ,
Հէր ու որդի, Մէր ու մանգունք, հիրարից զրկավ:

