էրեխեքիս ուղարկել էին մսաղաց՝ վիշապների մոտ․ Կին հրամանատարը Շուշիի անկման եւ պատերազմի դաշտում առկա իրականության մասին

«Անահիտ» ջոկատի հրամանատար, պահեստազորի փոխգնդապետ Անահիտ Մարտիրոսյանը «Իրավունքի» հետ զրույուցում վստահեցնում է․

-Պատահական չէ, որ այս իշխանությունները Շուշին թշնամուն նվեր տվեցին նոյեմբերի 9-ին՝ Ադրբեջանի դրոշի օրը, իսկ Քարվաճառը՝ այն ազատագրող Մոնթե Մելքոնյանի ծննդյան օրը՝ նոյեմբերի 25-ին: Մենք չենք չոքելու, այդ հողերը դարձյալ մերն են լինելու, ով ուզում է թուրքերի հետ ընկերություն անել, թող գնա այնտեղ իրենց հետ անի։ Ինչպե՞ս կարելի է անարգել Եռաբլուրը, Արցախի եղբայրական գերեզմանը։ Արցախի 75 տոկոսը վերցրին ու տվին թուրքին, հիմա էլ Նժդեհի ազատագրած Սյունիքն են ուզում տալ։

Ես հավատում եմ, որ մեր հողերն ազատագրվելու են, Շուշին երբեք Շուշա չի դառնալու, ուղղակի մեր երեխաներն էին ափսոս, էրեխեքիս ուղարկել էին մսաղաց՝ վիշապների մոտ, ու մենք դեռ ապրում ենք։ 1994-ին թուրքը չոքած և ջախջախված էր, այս անգամ էլ մենք պատրաստ էինք գնալ մինչև վերջ, միայն թե այս խայտառակ կապիտուլյացիան չլիներ։ Սա պատերազմ չէր, բնաջնջում էր, նման պատերազմ չի լինում։ Թուրքերն անգամ մեր զոհված տղաների օրգաններն էին վաճառքի հանում։ Առաջինը բանը, որը պիտի արվեր, օդը փակելն էր, բայց այն բաց էր, մենք «Բայրաքթարի» դեմ ոչինչ չունեինք, թեև մեզ ասում էին՝ ամեն ինչ ունենք։ 

Կին հրամանատարի խոսքերով․

-եթե 1994թ.-ին մինչև վերջ գնայինք, չէին լինի ո՛չ 2016 թվականի պատերազմը, ո՛չ 44-օրյայի արհավիրքը, ոչ դրանից հետո եղած ողբերգությունները։ 1994 թվականին թուրքը զինադադար էր խնդրում, աղերսում, այն ժամանակ ոչ թե պետք էր հրադադարի համաձայնել, այլ պետք է աչ բարով Լեվոն Տեր-Պետրոսյանը ստիպեր կապիտուլյացիա ստորագրեին թուրքի ճտերը։

ԻԼՈՆԱ ԱԶԱՐՅԱՆ