Ի՞նչը կկանգնեցի ոճրագործին, ով այլևս կորցնելու բան չունի, այո, համարժեք գործողությունները. Կարապետ Պողոսյանը` Նիկոլի մասին
ԹեմաԿողոպտչից` ոճրագործ
Ցանկացած մեծ հանցանք ծնվում է փոքրից և հաճախ պատճառը պատասխանատվությունից խուսափելն է։
Օրինակ, գիշերով մտնում է տուն թալանելու, տան տերը վրա է գալիս, գողը չի ուզում բռնվել, ի՞նչ պետք է անի, այո սպանում է տան տիրոջը, ձայներից մյուս տանեցիներն են արթնանում, գողն արդեն մարդասպան է, հո՞ չի շալակելու ավելի ծանր հոդված, ի՞նչ պետք է անի, բնականաբար մյուսներին էլ պետք է փորձի սպանել, ենթադրենք ստացվեց, բա՞ հետքերը, հետքերն էլ է պետք վերացնել ու ինչպե՞ս, օրինակ տունը այրելով։
Հիմա ավելի առարկայական, նիկոլը մտել է մեր տուն, հողերը ծախել, հազարավոր կյանքեր խլել, տարածաշրջանը խառնել, սաղին գցել, մի խոսքով մի հազար տարվա <<սռոկ>> շալակել։
Հիմա ի՞նչ, պիտի գնա նստի՞, չէ, բնականաբար պիտի հետքերը մաքրի, ինչպե՞ս, այո սպանելով ու այրելով, էլ ավելի շատ ավիրելով։
Ի՞նչը կկանգնեցի ոճրագործին, ով այլևս կորցնելու բան չունի, այո, համարժեք գործողությունները։
Այ այստեղ ամենակարևոր հարցն է առաջանում, ով պետք է անի այդ համարժեքը...
Ու կրկին հասանք մեր սիրած հեքիաթին, հիմա <<ճառ ասենք, թե զանգ կախենք>>։

