Ադրբեջանը Լաչինի միջանցքին փոխարինող զուգահեռ այլ ճանապարհ է կառուցում, ինչը ուղղակիորեն սպառնում է Բերձորի ու Աղավնոյի կորցնելուն․ ԱՀ ԱԺ պատգամավոր

Արցախի ապագայի, Բերձորի եւ Աղավնոյի բնակիչներին սպառնացող առկախված վտանգների, կիսանախագահական համակարգի անցնելու շուրջ ստեղծված աժիոտաժի շուրջ զրուցել ենք ԱՀ ԱԺ պատգամավոր ԿԱՐԵՆ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆԻ հետ։

-Պարոն Հովհաննիսյան, ակնհայտ է, որ մոտենում է խաղաղության պայմանագրի ստորագրման վերջնական փուլը, ինչպե՞ս եք տեսնում Արցախի ապագան, առկա մարտահրավերների պարագայում, ի՞նչ է սպասվում արցախցի մեր հայրենակիցներին խաղաղության պայմանագրի կյանքի կոչվելուց հետո։

-Ճիշտն ասած համամիտ չեմ վերջնական փուլ հնչեցրած ձևակերպման հետ, որովհետև նույնիսկ, այսպես ասած, առաջին փուլն էլ այլ տրամաբանության մեջ է, մասնավորապես եթե ելակետային ենք ընդունում նոյեմբերի 9 հայտարարությունը, ապա Ադրբեջանը չի կատարել իր պարտականությունները՝ չի վերադարձրել իր մոտ պահվող հայ ռազմագերիներին, նույն տարվա մեջ դեկտեմբեր ամսին գրավել է Խծաբերդը , մուտք է գործել ՀՀ սուվերեն տարածք՝ Սեւ լճի շրջակայք ու նմանապես այլ դեպքեր, հետեւաբար դեռ շատ վաղ է խոսել վերջնական փուլ կոչվածի մասին։

Իսկ Արցախի ապագան արցախահայությունը տեսնում է միջազգային հանրության կողմից իր ինքնորոշման իրավունքի ճանաչման մեջ, որը հակիրճ ձեակերպոցին ԱՀ ԱԺ հինգ խմբակցությունները ու որոշումը ընդունվեց միաձայն ամբողջ խորհրդարանի կողմից։

-Դուք նշեցիք, որ Արցախի հայությունը իր ապագան տեսնում է ինքնորոշման միջազգային իրավունքի ճանաչմամբ, արդյո՞ք ներկաՀՀ իշխանությունների կողմից տեսնում եք միջազգային ճանաչմանը միտված քայլեր։

-ՀՀ Ներկա իշխանությունները Արցախի միջազգային ճանաչման գործընթացներում հակասական մտքեր են շարադրում, չկա հստակ խոսք որպեսզի արցախահայությունը ընկալի և վստահի։ Հետևաբար, խառնաշփոթ իրավիճակում, վստահության մասին խոսելը պարզամտություն կլինի։

-Պարոն Հովհաննիսյան, վերջին օրերին, հասարակության ուշադրությունը սևեռված է Աղավնոյի վրա։ Ի՞նչ ռեալ վտանգներ են սպառնում Աղավնոյում բնակվող մեր հայրենակիցներին և ի՞նչ նոր մարտահրավերների առաջ են այսօր կանգնած տեղի բնակիչները։

-Աղավնոյի եւ ոչ միայն Աղավնոյի, նաև Բերձորի բնակիչները մայիսի 18- ին նշեցին Բերձորի ազատագրման 30-ամյակը՝ մի ճանապարհ, որի ազատագրմամբ փրկվեց արցախահայությունը և ուղղակի ցամաքային կապ հաստատվեց մայր հայրենիքի հետ։ Վտանգը մեծ է, որ Ադրբեջանը Լաչինի միջանցքին փոխարինող զուգահեռ այլ ճանապարհ է կառուցում, որը որպես այլընտրանք է լինելու ներկա ճանապարհին՝ ցամաքային կապ ապահովելով Արցախի և ՀՀ միջեւ,  ինչը ուղղակիորեն սպառնում է կորցնելու վերը նշված բնակավայրերը։

-Եվ վերջում, Արցախում նախատեսվում է անցում կատարել կառավարման կիսանախագահական համակարգի, ինչո՞ւ հիմա նման որոշում կայացվեց։

-Կիսանախագահական համակարգին անցումը կատարվում է ոչ թե այսօր կամ վաղը, այլ ավելի ուշ, երբ պատրաստ կլինի նոր Սահմանադրության հայեցակարգը, ինչը վերջնական տեսքով կդրվի հանրաքվեի, որից հետո երևի տեղի կունենան համապատասխան համապետական ընտրություններ։ Հիմա, ուղղակի նոր Սահմանադրության հայեցակարգը է դրված քննարկումների շրջանառության մեջ և անիմաստ աժիոտաժը տեղին չէ։ Ըստ մեր կուսակցության պատկերացումների, կիսանախագահական կառավարման համակարգը առավել հարմար կլինի ներկա Արցախի կյանքը կառուցելու, մարտահրավերներին դիմակայելու գործում։

Զրույցը՝ ԻԼՈՆԱ ԱԶԱՐՅԱՆԻ