Ալիեւն ու Փաշինյանը սպասում են ռուսական ընտրություններին. ազդակները ծայրահեղ լուրջ են

Այն, որ այս պա­հին նոր պա­տե­րազմն Ա­լիե­ւի հա­մար ա­ռա­ջին պլա­նում չէ, հու­շում են մի շարք այլ հան­գա­մանք­ներ: Նախ, այս պա­հին Ա­լիե­ւը փոր­ձում է վե­րընտր­վե­լու մի­ջո­ցով ամ­րաց­նել իր ներ­քին դիր­քե­րը, թե­րեւս հաս­կա­նա­լով, որ Ա­րեւ­մուտ­քի հետ հա­կա­մար­տութ­յան մեջ մտնե­լը կա­րող է են­թադ­րել նաեւ «գու­նա­վոր հե­ղա­փո­խութ­յուն»: Այ­սինքն, ա­վե­լի լավ է վե­րընտր­վել, քա­նի դեռ Ա­րեւ­մուտ­քը մի շարք պատ­ճառ­նե­րով նման քայ­լի ան­պատ­րաստ է:

­Հա­ջոր­դը. այն, որ Հեյ­դա­րո­վի­չը սպա­սում է նաեւ ՌԴ նա­խա­գա­հա­կան ընտ­րութ­յու­ննե­րի արդ­յունք­նե­րին, դա եւս դժվար չէ կռա­հել: Չէ, խոսքն այն մա­սին չէ, թե Պու­տի­նը կվե­րընտր­վի՞, թե՝ ոչ. այս հար­ցում ա­նակն­կալ­ներ լի­նել չեն կա­րող: Այլ բան է, թե ընտ­րութ­յուն­նե­րից հե­տո Ռու­սաս­տանն ի՞նչ նոր ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան կուր­սի կանց­նի: Ար­դեն տե­ւա­կան ժա­մա­նակ է, որ կան տա­րաբ­նույթ ակ­նարկ­ներ, որ բա­վա­կա­նին լուրջ փո­փո­խութ­յուն­ներ լի­նե­լու են: Մաս­նա­վո­րա­պես, որ հանգս­տի կանց­նի Լավ­րո­վը, եւ նրան փո­խա­րի­նե­լու կգա շատ ա­վե­լի կոշտ քա­ղա­քա­կա­նութ­յան կողմ­նա­կից նոր նա­խա­րար: Ընդ ո­րում, հաշ­վի առ­նե­լով այն ան­թա­քույց հայ­տա­րա­րութ­յուն­նե­րը, ո­րոնք ար­դեն իսկ Մոսկ­վա­յից հնչում են Հա­րա­վա­յին Կով­կա­սի մա­սին, այ­սինքն, որ ա­մե­րի­կա­ցի­ներն ա­մեն բան ա­նում են ռուս­նե­րին այս տա­րա­ծաշր­ջա­նից հե­ռաց­նե­լու հա­մար, են­թադ­րե­լի է, որ ՌԴ ա­պա­գա Արտ­գործ­նա­խա­րա­րութ­յան կոշ­տա­ցում­ներից ­ մե­կը կվե­րա­բեր­վի հենց մեր տա­րա­ծաշր­ջա­նին:

­Գու­մա­րած սրան, շրջա­նառ­վում են նաեւ խո­սակ­ցութ­յուն­ներ, որ այլ պաշ­տո­նի կա­րող է տե­ղա­փոխ­վել նաեւ ՌԴ ներ­կա­յիս պաշտ­պա­նութ­յան նա­խա­րար Շոյ­գուն, ո­րը կզու­գորդ­վի բա­նա­կի ղե­կա­վար կազ­մում ոչ պա­կաս նշա­նա­կա­լից փո­փո­խութ­յուն­նե­րով: Եվ նո­րից խո­սակ­ցութ­յուն­նե­րը շատ ա­վե­լի կոշտ կադ­րե­րի մա­սին են, ինչ­պես նաեւ,­ որ դա ա­րա­գո­րեն կար­տա­ցոլ­վի ոչ թե միայն ուկ­րաի­նա­կան խա­ղա­տախ­տա­կին, այլ նաեւ հա­րավ­կով­կաս­յան ուղ­ղութ­յամբ դե­պի Ի­րան-­Մեր­ձա­վոր Ա­րե­ւելք-­Թուր­քիա ռազ­մա­վա­րա­կան  ծա­վալ­մամբ:

Կրկ­նենք, սրանք դեռ միայն խո­սակ­ցութ­յուն­նե­րի մա­կար­դա­կով են: Բայց, թեեւ շատ հա­մառ խո­սակ­ցութ­յուն­նե­րի, ո­րոնց ի­րա­կա­նա­նալ-չի­րա­կա­նա­նա­լը կա­րող է մեծ ազ­դե­ցութ­յուն թող­նել մաս­նա­վո­րա­պես ողջ կով­կաս­յան տի­րույ­թի վրա: Ու ա­սել, թե Ա­լիե­ւը, ա­սենք նաեւ Փա­շին­յա­նը կհա­մար­ձակ­վեն կտրուկ քայ­լե­րի գնալ, քա­նի դեռ Մոսկ­վա­յից կան նման սպա­սե­լիք­ներ, միամ­տութ­յուն կլի­ներ: Ընդ ո­րում, են­թադ­րե­լի է, որ այդ սպա­սե­լիք­նե­րի ի­րա­կա­նաց­ման դեպ­քում Նի­կո­լը կշտա­պի Մոսկ­վա՝ պայ­մա­նա­գիր ստո­րագ­րե­լու, իսկ Ա­լիե­ւը պետք է մո­ռա­նա իր չա­փից դուրս մեծ ա­խոր­ժա­կի մա­սին:

­Գու­մա­րած այս ա­մե­նին, նաեւ Ուկ­րաի­նա­յում ծա­վալ­վող ի­րա­դար­ձութ­յուն­նե­րը պետք է որ ան­տար­բեր չթող­նեն Ա­լիե­ւին եւ Փա­շին­յա­նին: Այս­պես, ուկ­րաի­նա­կան ռազ­մա­ճա­կատ­նե­րի ա­մե­նաա­ռանց­քա­յին հատ­վա­ծում՝ Ավ­դեեւ­կա­յում, վեր­ջին օ­րե­րին ռու­սա­կան ու­ժե­րը հա­սել են այն արդ­յունք­նե­րին, ո­րոնք ա­վար­տա­կան փուլ տե­ղա­փո­խե­ցին այս ա­ռանց­քա­յին քա­ղա­քի հա­մար ճա­կա­տա­մար­տը: Ավ­դեեւ­կա­յի հա­րա­վից ռու­սա­կան ու­ժե­րը ճեղ­քե­լով պաշտ­պա­նութ­յու­նը, դուրս ե­կան քա­ղա­քի կենտ­րո­նա­կան հատ­ված, ա­վե­լի ճիշտ՝ ե­րեկ կե­սօ­րի դրութ­յամբ քա­ղա­քի ա­րե­ւել­յան սահ­մա­նագ­ծից մոտ 1 կմ­-ի վրա էին: Դ­րա­նով մի կող­մից՝ Ավ­դեեւ­կա­յի ողջ հա­րա­վա­յին պաշտ­պա­նութ­յու­նը հայտն­վեց կի­սաշր­ջա­փակ­ման մեջ, ընդ ո­րում, ար­գե­լա­փակ­ված են մա­տա­կա­րա­րում­նե­րի ու­ղի­նե­րը: Միա­ժա­մա­նակ, ե­րեք կող­մից հար­վա­ծի տակ է ուկ­րաի­նա­կան վեր­ջին պաշտ­պա­նա­կան գո­տին՝ Ավ­դեեւ­կա­յի կոկ­սա­քի­միա­կան գոր­ծա­րա­նը: Այ­սինքն, ե­թե ուկ­րաի­նա­կան հրա­մա­նա­տա­րութ­յունն ինչ-որ ար­տա­ռոց քայ­լեր չկա­րո­ղա­նա ձեռ­նար­կել, Ավ­դեեւ­կան կընկ­նի ա­ռա­ջի­կա օ­րե­րին: Եվ ուկ­րաի­նա­կան կող­մի հա­մար բա­րե­բախ­տութ­յուն կլի­նի, ե­թե կա­րո­ղա­նա զոր­քը դուրս բե­րել քա­ղա­քից: Թե Ավ­դեեւ­կա­յի ան­կումն ինչ հսկա­յա­կան բա­րո­յա­կան հար­ված կդառ­նա ողջ ուկ­րաի­նա­կան բա­նա­կի հա­մար, միա­բե­րան հա­վաս­տիաց­նում են ան­գամ ուկ­րաի­նա­ցի ռազ­մա­կան փոր­ձա­գետ­նե­րը: Ու հենց այն պա­հին, երբ ռուս­նե­րը մասշ­տա­բա­յին օ­պե­րա­ցիա­ներ են ի­րա­կա­նաց­նում նաեւ ռազ­մա­ճա­կա­տի այլ հատ­ված­նե­րում: Օ­րի­նակ, ինչ­պես նաեւ պնդում է Forbes-ը, Կուպր­յանս­կի ուղ­ղութ­յամբ, որ­տեղ, ըստ աղբ­յու­րի, Ռու­սաս­տա­նը մեծ ու­ժեր է կենտ­րո­նաց­րել՝ 500 տանկ, 600 հե­տե­ւա­կի մար­տա­կան ​​մե­քե­նա, հար­յու­րա­վոր միա­վոր հրե­տա­նի, ա­վիա­ցիա, 40 հա­զար զին­վոր եւ պատ­րաստ­վում է մին­չեւ այս ամս­վա վերջ Խար­կո­վի շրջա­նի մի մասն ա­զա­տագ­րել: Իսկ Ավ­դեեւ­կա­յի ան­կու­մը դա շատ ա­վե­լի ռեալ է դարձ­նե­լու: Գու­մա­րած, Զե­լենս­կին ար­դեն պաշ­տո­նա­պես է խո­սում գլխա­վոր հրա­մա­նա­տար Զա­լուժ­նիին եւ ն­րա ողջ թի­մին ա­զա­տե­լու մա­սին, եւ սպաս­վում է, որ Ավ­դեեւ­կան կդարձ­նի դրա հա­մար ա­ռիթ: Իսկ Զա­լուժ­նիին ա­զա­տելն ար­դեն իսկ են­թադ­րում էր ծան­րա­գույն հար­ված ուկ­րաի­նա­կան բա­նա­կի մար­տու­նա­կութ­յա­նը:

­Կարճ ա­սած, ուկ­րաի­նա­կան թա­տե­րա­բե­մին սպաս­վում են մասշ­տա­բա­յին ի­րա­դար­ձութ­յուն­ներ, ո­րոնք Ռու­սաս­տա­նի հա­մար ա­ռա­ջին հեր­թին աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան խո­շոր հա­ջո­ղութ­յուն­ներ են: Իսկ այդ ա­մե­նը բո­լո­րից ա­ռաջ էլ Ա­լիե­ւի հա­մար է շատ կա­րե­ւոր ցու­ցիչ:

ՔԵՐՈԲ ՍԱՐԳՍՅԱՆ