Ինչ է կատարվում զոհվածների ծնողների շրջանում
ՆերքաղաքականԱզատության հրապարակում տեղի ունեցավ Նիկոլ Փաշինյանի որդու՝ Աշոտի առեւանգման մեղքն ընդունած եւ 4 տարի ազատազրկման դատապարտված, բայց հենց դատարանից պայմանական ազատության մեջ հայտնված Գայանե (Ազգուշ) Հակոբյանի որդու` 44-օրյա պատերազմում զոհված Ժորա Մարտիրոսյանի ծննդյան 22-ամյակին նվիրված մեծարման երեկոն:
Բեմահարթակից հնչած բոլոր խոսքերն ուղղված էին անմահացած Ժորայի տարեդարձին, շնորհակալություններն ու ներողությունները՝ եւս: Բայց այդպես էլ շնորհակալական որեւէ խոսք չասվեց կազմակերպիչների մասին: Հիշեցնենք, որ լուրեր էին շրջանառվում, թե այն կազմակերպել է ո՛չ ավել, ո՛չ պակաս ՀՀ պաշտպանության նախարարությունը, ինչն «Իրավունքի» հետ զրույցում ո՛չ հերքել, ո՛չ հաստատել էր ՊՆ մամուլի խոսնակ ԱՐԱՄ ԹՈՐՈՍՅԱՆԸ՝ նշելով, թե տեղեկություն չունի: Սակայն, ներկաները վստահեցրին, որ միջոցառման նախապատրաստական աշխատանքները սկսվել են շատ ավելի վաղ՝ մի քանի մտերիմների կողմից, երբ դեռ հույս էլ չկար, որ տիկին Գայանեն որդու ծննդյան օրը կլինի ազատության մեջ:
Ի դեպ, տիկին Գայանեի ազատության համար օրեր շարունակ 24 ժամ պայքարողներից, այդ թվում՝ բախտակից ծնողների մի մասը, ներկա չէր՝ հասկանալի պատճառներով: Լրատվամիջոցներից էլ որեւէ մեկը ներկա չէր՝ բացառությամբ «Իրավունքի»: Շատերի համար այդպես էլ հարցականներ մնացին տիկին Գայանեի կողմից մեղքն ընդունելն ու պայքարի կեսից չքաղաքականացնելու որոշումը: Բայց նա ո՛չ այդ մասին, ո՛չ էլ որեւէ խոսք չցանկացավ ասել… Հուզված էր, բայց խոստացավ խոսել որոշ ժամանակ անց:
Իրենց խոսքերում զուսպ էին բոլորը, բայց հանուն արդարության՝ օրվա շեշտը դրեց 44-օրյա պատերազմում զոհված Վարդան Ամալյանի հայրը՝ ՀՀ վաստակավոր արտիստ ԴԱՎԻԹ ԱՄԱԼՅԱՆԸ. «Մեզ երբեմն մեղադրում են, որ մենք քաղաքականության մեջ ինչ-որ բաներ ենք ուզում անել, բայց դավաճան չսիրելը՝ քաղաքականություն չի: Դավաճաններին վերջնականապես Հայաստանից հանելը՝ քաղաքականություն չի: Ոչ մեկս քաղաքականությամբ զբաղվելու ցանկություն, ժամանակ, իմաստ չունենք»:
44-օրյա պատերազմում զոհված եւ միայն վերջերս հողին հանձնված Արայիկ Բաղդասարյանի մայրը՝ ԳՈՀԱՐ ԴԱՎԹՅԱՆՆ էլ ասաց. «Մեր տղաները ծառ էին, որ պտուղ պիտի տային, բայց կտրեց չարը… Այդ չարի ձեռքը կոտրվի: Հայոց հողը մեր արյամբ է գծված, կադաստրի թուղթ մեզ պարտադիր չէ: Հաղթանակը մերն է, մեր որդիների գործը արժանի ծնողները, քույր ու եղբայրները պիտի շարունակեն»:
Այնուհանդերձ, դեռ օդում կախված շատ հարցեր են մնացել, թե ինչու ծնողների մի մասը համակերպվեց Գայանե Հակոբյանի կողմից մեղքն ընդունելու որոշման հետ, իսկ մյուսը՝ ոչ, ինչո՞ւ օրուգիշեր պայքարից հետո՝ շատ հանկարծակի դադարեցրին պայքարը բոլորը: Փաստ է միայն այն, որ Նիկոլ Փաշինյանի «Աշոտիկի առեւանգում» օպերացիան տվեց իր «պտուղները»` պառակտումներով ու հիասթափություններով:
ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ