Մտածել, որ ճանապարհը բացելով, մեր խնդիրները վերանալու են, կարծում եմ՝ տեղին չէ. Հակոբ Հակոբյան
ՆերքաղաքականԴեռ ինչքա՞ն կարող է Արցախը շրջափակման մեջ դիմակայել՝ հաշվի առնելով, որ խնդիրներ կան նաեւ էլեկտրաէներգայի հետ կապված, «Իրավունքը» հետաքրքրվել է Արցախի «Արդարություն» կուսակցության համանախագահ ՀԱԿՈԲ ՀԱԿՈԲՅԱՆԻՑ:
— Բազմապիսի խնդիրներ կան՝ սկսած զուտ կենցաղային մակարդակի հարցերից, վերջացրած առողջապահականով ու սոցիալ-տնտեսականով, որոնք գնալով ավելի են սրվում: Սակայն կարելի է ասել, որ շրջափակման ժամանակ ստեղծված օպերատիվ շտաբը, կարծես թե, որոշակի գործուն մեխանիզմներ է փորձում իրականացնել Արցախի Հանրապետությունում, որպեսզի կարողանան որքան հնարավոր է մեղմեն այս խնդիրները: Բազմաթիվ միջոցառումներ եւ գործողություններ է նախատեսված, որոնց մասին պարբերաբար իրենք տեղեկացնում են: Կարեւորն այն է, որ արցախցին հասկանում է, թե ինչի համար է հայտնվել այս դժվարությունների մեջ եւ պատրաստ է հանուն իր պայքարի, հանուն իր որոշման այս ամենի միջով անցնել: Դժվարությունները միգուցե մի քիչ կմեղմանան կամ մի քիչ կավելանան, մենք դեռեւս պատրաստ ենք գտնվել այսպիսի դժվարությունների մեջ՝ հանուն մեր պայքարի հաղթական ավարտի: Սա մենք որոշել ենք 1988թ.-ից, եւ կարծում եմ՝ այդքան էլ անսպասելի չէր այս իրավիճակն արցախցու համար:
— Ինչպե՞ս եք տեսնում Արցախը Հայաստանին կապող կենսական միջանցքի բացման հնարավորությունը, եթե չկան որեւէ բանակցություններ, համենայնդեպս, Մոսկվայում նախատեսված հանդիպումներից Փաշինյանը հրաժարվեց: Տեսակետներ կան, որ, ի վերջո, պետք է ճանապարհը բացել ուժի կիրառմամբ:
— Այս պահի դրությամբ՝ այո, իրոք, չկան բանակցություններ: Կարծում եմ՝ ճանապարհը դեռեւս երկար ժամանակ կփորձեն Ադրբեջանի այդ հրոսակախմբերը փակ պահել, որպեսզի կոտրեն արցախցու կամքը: Ճանապարհի փակելն այդ ամբողջ ռազմական հանցագործության օղակներից մեկն է, եւ սա շարունակությունն է դեռեւս 2020 թվականի սեպտեմբերին սանձազերծված 44-օրյա պատերազմի: Հետեւապես, մտածել, որ ճանապարհը բացելով, մեր խնդիրները վերանալու են, կարծում եմ՝ տեղին չէ: Պետք է պատրաստ լինենք այսպիսի բազմաթիվ խնդիրների: Մեծ հաշվով Արցախի Հանրապետության նկատմամբ Ադրբեջանի պատերազմն արդեն երկու տարուց ավել է շարունակվում է եւ դեռ կշարունակվի: Թե ինչպիսի հանգուցալուծում կստանա, այստեղ կարեւորն այն է, որպեսզի արցախցին հաստատակամ լինի իր որոշմանը, եւ ճանապարհի բացելու գինը չլինի որեւիցե զիջում կամ հետքայլ: Եվ ճանապարհի բացումը պետք է անպայման լինի մեր պայմաններով, հակառակ դեպքում՝ ցանկացած որեւէ այլ կողմի միջոցով ճանապարհ բացելը կլինի այդ ճանապարհը բացողի պայմանները: Իսկ ավելի մանրամասն, թե ինչպիսի տակտիկական միջոցներով պետք է այն իրականացնել, այդ մասին խոսելը դեռեւս վաղ է՝ հաշվի առնելով, որ իշխանությունները պետք է որոշում կայացնեն, քան թե մենք:
ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ