՛՛ՆՍՏԱՇՐՋԱՆԻՑ-ՆՍՏԱՇՐՋԱՆ ԹՈՒԹԱԿՈՒՄ ԵՆ ԻԼՀԱՄ ԱԼԻԵՎԻՆ՛՛. ԱՐՏԱՇԵՍ ԳԵՂԱՄՅԱՆ
Արխիվ 12-16՛՛ՆՍՏԱՇՐՋԱՆԻՑ-ՆՍՏԱՇՐՋԱՆ ԹՈՒԹԱԿՈՒՄ ԵՆ ԻԼՀԱՄ ԱԼԻԵՎԻՆ՛՛.
ԱՐՏԱՇԵՍ ԳԵՂԱՄՅԱՆ
Արտաշես Գեղամյանի հայտարարությունը
{source}
<iframe width="420" height="315" src="//www.youtube.com/embed/QJU1T3LUXEU" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
{/source}
Հարգելի գործընկերներ, արդեն 2 տարի է, ինչ «Հանրապետական» կուսակցությունը վստահել է ինձ գլխավորել ԵԱՀԿ Խորհրդարանական Վեհաժողովում մեր Ազգային ժողովի պատվիրակությունը: Այդ ընթացքում շատ հետաքրքիր դիտարկումներ եմ արել, որոնց մասին ուզում եմ տեղյակ պահել ձեզ: Եվ այսպես, ԵԱՀԿ Խորհրդարանական Վեհաժողովի նստաշրջանից նստաշրջան ադրբեջանական պատվիրակությունն ամեն ինչ անում է, որպեսզի վարկաբեկի Մինսկի խմբի համանախագահների ինստիտուտը, հիմնավորի այդ կառույցի աշխատանքի անարդյունավետությունը: Այդ փորձերն այնտեղ մեր կողմից ջախջախիչ հակահարված են ստանում, որից հետո նրանք ժամանակավորապես հանգստանում են: Վերադառնում ենք Երևան և հենց այս ամբիոնից հայտարարում են՝ եկեք օրենսդրորեն ճանաչենք Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության անկախությունը: Մինչդեռ, ինքնին հասկանալի է, որ նման որոշում ընդունելու դեպքում, պարզապես, կլուծարվի Մինսկի խումբը, քանզի կիմաստազրկվի նրա գործունեությունը: Արդյոք սա պատահականությո՞ւն է, իհարկե, ո՛չ:
Նստաշրջանից նստաշրջան ԵԱՀԿ ԽՎ-ում ադրբեջանական պատվիրակները խոսում են Հայաստանում, իբր, հաստատված ֆաշիստական ռեժիմի, արմատացած կոռուպցիոն համակարգի մասին՝ թութակելով Իլհամ Ալիևին: Դա էլ այն դեպքում, երբ մենք գիտենք, որ այդ երկիրը սուլթանատ է և ոչ թե հանրապետություն: ԵԱՀԿ ԽՎ-ում նրանք կրկին ջախջախվում են, այդ թվում՝ Ստամբուլում, Բաքվում կայացած նստաշրջանների ժամանակ: Գալիս ենք հայրենիք և ադրբեջանական այդ նույն թեզերը լսում ենք այստեղ՝ Ազգային ժողովում: Արդյոք սա՞ էլ է պատահականություն, իհարկե, ո՛չ:
Մինսկի խմբի համանախագահող երկրների նախագահների հովանու ներքո կազմակերպվում են Հայաստանի ու Ադրբեջանի նախագահների հանդիպումներ, ճիշտ այդ նույն ժամանակաշրջանում կամ հանդիպումների նախօրեին ադրբեջանական իշխանությունները պարտադիր կարգով անում են ամեն ինչ, որպեսզի ղարաբաղա-ադրբեջանական սահմանին իրավիճակը շիկանա: Առհավատչան՝ այս տարվա ամառվա ամիսներին այն դիվերսիաներն էին, որոնք նախորդեցին Սոչիում կայացած Սերժ Սարգսյան-Վլադիմիր Պուտին-Իլհամ Ալիև հանդիպմանը: Միգուցե սա՞ էլ էր պատահականություն: Իհարկե, ո՛չ: Առաջիկայում՝ հոկտեմբերի 27-ին կամ 28-ին, կրկին սպասվում է հանդիպում՝ Սերժ Սարգսյանի, Ֆրանսուա Օլանդի, Իլհամ Ալիևի միջև: Հիմա էլ ենք ականատես, որ այդ նույն ուժերն ամեն ինչ անում են՝ խնդիր ունենալով սրել իրավիճակն արդեն իսկ մեր երկրի ներսում, թուլացնել մեր պետականությունը: Ավելին՝ այնքան անհեռատես կամ դավաճան են (թող իրենք որոշեն, թե որն են), կամ էլ պարտադրված են այդպես վարվել, որ այս ամբիոնից այնպիսի պիտակներ են կպցնում Հայաստանի Հանրապետության Գերագույն գլխավոր հրամանատարին, ինչը հեռահար նպատակներ է հետապնդում և կասկածից վեր է, որ դա, անշուշտ, որպես հաղթաթուղթ կօգտագործվի ադրբեջանական քարոզչամեքենայի կողմից: Պատահականությո՞ւն է, իհարկե, ո՛չ: Բանը հասել է այնտեղ, որ Ազատության հրապարակում հոկտեմբերի 10-ին կայացած հանրահավաքի ժամանակ, Ռուսաստանին դուր գալու համար, ասում են՝ Եվրասիական տնտեսական միությանը Հայաստանի միանալուն դեմ են 20–25 մարգինալներ: Ճիշտ այդ նույն ուժերի դաշնակիցներն այսօր այս ամբիոնից հայտարարեցին, որ դատի են տալու երկրի քաղաքական ղեկավարությանն այն բանի համար, որ ստորագրել են Եվրասիական տնտեսական միությանն անդամակցելու համաձայնագիրը: Ինչ, սա՞ էլ է պատահականություն: Իհարկե, ո՛չ: Հանրահավաքում միտինգավորների կեսը Արևմուտքի վրա է խաղում, մյուս կեսն էլ Ռուսաստանի վրա, բայց նրանցից և ոչ ոք չի ծառայում իր ժողովրդին: Սա ոչ այլ ինչ է, քան տարրական դավաճանություն: