ԶԱՐ­ՄԱՆՔ

Հա­մա­ցան­ցում եր­բեմն հե­տաքր­քիր, զար­մա­նա­լի զոմ­բիկ­ներ են պա­տա­հում: Օ­րի­նակ` էս մե­կը, որ գռմռա­ցել էր կա­պի­տու­լյան­տին ա­սու­լի­սի ըն­թաց­քում լրագ­րող­նե­րի կող­մից նե­ղը գցե­լու առն­չու­թյամբ, նույ­նիսկ ան­գիր սեր­տել էր «հիբ­րի­դա­յին պա­տե­րազմ» բա­ռա­կա­պակ­ցու­թյու­նը: Նույ­նիսկ ա­նուն-ազգա­նուն ու­նի` ՄԱՐԿ ԳԵ­ՎՈՐ­ԳՅԱՆ (եթե ֆեյք չէ), և ըն­թեր­ցո­ղի ու­շադ­րու­թյանն եմ ներ­կա­յաց­նում նրա կո­լո­րի­տա­յին գրա­ռու­մը` ա­ռանց խմբագր­ման. «Նի­կո­լի մա­հը ցան­կա­ցող­նե­րին և նրանց տե­րե­րին եմ դի­մում` Նի­կո­լի գլխից մի մազ պա­կա­սեց ոչ մեկդ չեն փրկվե­լու, էլ ոչ մի մար­դու ի­րա­վունք ու եվ­րո­դա­տա­րան չի փրկե­լու ձեզ... Եվ­րո­խորհր­դից մի եր­կու տա­րով դուրս ենք գա­լու մին­չև ար­մա­տա­խիլ չա­նենք ձեզ և ձեր ու­նեց­վաց­քը: Ետ­քան բան, տենց էլ ի­մա­ցեք»: Յա՛, ի­րոք... Բայց պարզ­վում է, որ քա­ջա­րի զոմ­բիկն ապ­րում է Սանկտ Պե­տեր­բուր­գում: Լավ, ե­թե էդ­քան «դու­խով» զոմ­բիկ ես, ին­չո՞ւ ես նի­կոլս­տա­նից փա­խել Սանկտ Պե­տեր­բուրգ, ա՛յ նի­կո­լի վաս­տակ: Եվ պարզ­վում է` սա որ­տեղ ապ­րում է, այն­տեղ կեղ­տո­տում է, օ­րի­նակ` տե­սեք` ինչ կար­ծի­քի է ռուս­նե­րի մա­սին, մեջ­բե­րում ենք կրկին ա­ռանց խմբագր­ման. «ՌԴ այ­սօր­վա հայ­տա­րա­րու­թյան ի պա­տաս­խան պետք է ա­սել, որ նրանք ի­րենց զոր­քե­րով ս..ն գրեն Ար­ցա­խից և Հա­յաս­տա­նից: Մի­և­նույնն է ի­րենք ի­րենց ոչ մի գոր­ծա­ռույթ չեն կա­տա­րում»: Տղա ջան, զգուշ ե­ղիր, քեզ դե­փորթ չա­նեն, հա­վես չկա ՀՀ-ում ապ­րող ժե­խի գլխա­քա­նա­կը ևս մի գլխով ա­վե­լաց­նե­լու:

Պաշտ­պա­նու­թյան նախ­կին նա­խա­րար, կա­լան­քի տակ գտնվող ԴԱ­ՎԻԹ ՏՈ­ՆՈ­ՅԱ­ՆԻ թա­տե­րա­կան ներ­կա­յա­ցումն ԱԺ քննիչ հանձ­նա­ժո­ղո­վում ոչ մի­այն զար­մա­նա­լի էր, այ­լև` զզվե­լի: Զո­րօ­րի­նակ, ա­ռա­ջար­կեց պե­տա­կան դա­վա­ճան Նի­կո­լին ան­գամ խա­ղաղ ժա­մա­նակ օժ­տել գլխա­վոր գե­րա­գույն հրա­մա­նա­տա­րի լի­ա­զո­րու­թյուն­նե­րով: Սա­կայն ռազ­մա­կան փոր­ձա­գետ Կա­րեն Վրթա­նե­սյանն ի­րա­վա­ցի­ո­րեն նկա­տում է. «Տո­նո­յան Դա­վի­թի ա­սած­ներն ի­մաստ չու­նի քննար­կել մի պարզ պատ­ճա­ռով. նա պա­տանդ է ու կա­սի այն ա­մե­նը, ինչ ի­րե­նից ու­զում են լսել: Ընդ ո­րում, կապ չու­նի, բան­տում նստած է պա­տանդ, թե, ա­սենք՝ տա­նը նստած: Երբ եր­կիրն ա­զա­տագ­րենք նի­կո­լա­թուր­քա­կան օ­կու­պա­ցի­ա­յից ու ե­թե մինչ այդ Տո­նո­յա­նը ողջ մնա (շատ բան ի­մա­ցող վկա­նե­րին, ինչ­պես գի­տեք, հան­ցա­գործ­նե­րը չեն սի­րում), այդ ժա­մա­նակ գու­ցե և ի­մաստ կու­նե­նա ար­դեն նոր­մալ քննիչ­նե­րին տված իր ցուց­մունք­նե­րը քննար­կել: Ա­մեն դեպ­քում մեր ա­պա­գա ազ­գա­յին պե­տու­թյու­նում Տո­նո­յա­նի պես անսկզ­բունք կեր­պար­նե­րը չպի­տի, պայ­մա­նա­կան ա­սած, «բաժ­նի վա­րի­չից» ա­վե­լի բարձր պաշ­տոն ստա­նան»:

Եվ այս­պես, ԷՐ­ԴՈ­ՂԱ­ՆԸ հնչեց­րել է հայ-ադրբե­ջա­նա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի «կար­գա­վոր­ման» վերջ­նա­գի­րը: Թուրք ա­ռաջ­նոր­դը չա­փա­զանց կան­խա­տե­սե­լի էր` սա այս­պես կոչ­ված Զան­գե­զու­րի մի­ջանց­քի ան­հա­պաղ բա­ցումն է և Հա­յաս­տա­նի և Ադր­բե­ջա­նի մի­ջև խա­ղա­ղու­թյան պայ­մա­նագ­րի վա­ղա­ժամ կնքու­մը: Թե ով է մեր թշնա­մի Էր­դո­ղա­նը` վա­ղուց գի­տենք, սա­կայն զար­մա­նա­լի­ո­րեն պաշ­տո­նա­կան Ե­րև­ա­նը ոչ մի ծպտուն չի հա­նել, թե­և Էր­դո­ղա­նի պա­հան­ջի կա­տա­րու­մը նշա­նա­կում է ՀՀ քա­ղա­քա­կան ոչն­չա­ցում: Փո­խա­րե­նը  Ի­րա­նը հայ­տա­րա­րեց, որ ա­ռանց իր հա­վա­նու­թյան, մի­ջանց­քի բա­ցու­մը բա­ցառ­վում է: Ե­թե ​​Էր­դո­ղա­նը ո­րո­շի խնդի­րը լու­ծել ու­ժով, ու­րեմն ծա­նոթ է Ի­րա­նի ռազ­մա­կան հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րին Սի­րի­ա­յից: Սա­կայն Ի­րա­նը հան­դես է գա­լիս Կով­կա­սում խա­ղա­ղու­թյան օգ­տին, ոչ թե պա­տե­րազ­մի: Դե ինչ ա­սես` ոչ մի­այն կա­պի­տու­լյանտ է, հո­ղա­տու և դա­վա­ճան, այ­լև կա­տա­րյալ փա­լաս: Սա ա­մո­թից գե­տի­նը մտնե­լու վի­ճակ է, և ա­վե­լի քիչ վնաս կլի­նի, ե­թե վար­չա­պե­տի ա­թո­ռին դրած լի­նի Ար­շակ Սա­դո­յա­նի հռչա­կա­վոր «պո­լի փե­տը», քան սոսնձ­ված լի­նի այս ազ­գա­կոր­ծան պա­տու­հա­սը:

Զարմացած է ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԳԱԼԱՋՅԱՆԸ