Նոր նախագծով բուհերի ինքնուրույնության մասին խոսքերը կդառնան լոկ հուշ
Արխիվ 16-20![Նոր նախագծով բուհերի ինքնուրույնության մասին խոսքերը կդառնան լոկ հուշ](/timthumb.php?src=disc/old16-20/97282.png&w=780)
Այս օրերին շատ քննարկվեց այն, որ ՀՀ կրթության, գիտության, մշակույթի եւ սպորտի նախարարության նախաձեռնած «Բարձրագույն կրթության եւ գիտության մասին» օրենքում նախատեսված փոփոխության համաձայն` բուհերում «Հայոց լեզուն», «Հայ գրականությունը» եւ «Հայոց պատմությունը» չեն լինելու պարտադիր ուսուցման առարկաներ: Սակայն, պարզվում է` վերոնշյալ նախագծում սա միակ ականը չէ: Մինչ մերօրյա իշխանավորները վերամբարձ խոսքեր էին շռայլում բուհերի ինքնուրույնության մասին, պարզվում է` նախագծով նախատեսված է, որ բուհերի հոգաբարձուների 12 հոգուց բաղկացած խորհրդից 6-ին նշանակելու է ԿԳՍՄ նախարարը: Այն, որ սա լուրջ հարված է բուհերի ինքնավարությանը, անգամ ավելորդ է նշելը: Իսկ մյուս 6-ը լինելու են համալսարանից` երկու ուսանող, երկու դասախոս եւ երկու գործատու, իսկ թե ինչպես է, օրինակ, բազմաթիվ ու տարաբնույթ ֆակուլտետներ ունեցող բուհերում որոշվելու, թե ովքեր պետք է լինեն այդ երկու գործատուները, հարցը մնում է օդից կախված: Բացի այս, նույն նախագծով նախատեսված է, որ դեկանները նշանակվելու են ռեկտորի կողմից, մինչդեռ միշտ դեկանները եղել են ընտրովի: Այսինքն` եթե դեկանը մինչեւ հիմա պատասխանատու էր իր կոլեկտիվի առաջ, ապա այժմ այդ պատասխանատվությունը կարող է նվազել, որովհետեւ նա նախեւառաջ պետք է պատասխանատու լինի իրեն նշանակողի առաջ եւ մտածի իր այդ կապերն ամրապնդելու մասին: Չէ որ ոչ մեկի համար գաղտնիք չէ, որ դեկանները միշտ չէ, որ ռեկտորատի ցանկություններն են ի կատար ածում: Արդյունքում ստացվում է հետեւյալ պատկերը` նախարարությունն իր դրած հոգաբարձուների անդամներով ընտրում է ռեկտորին, ռեկտորը նշանակում է դեկանին, եւ փաստացի դեկանը դառնում է քաղաքական պաշտոնյա: Ըստ էության, ճիշտ այնպես, ինչպես ավտորիտար Թուրքիայում է, որտեղ դեկանին նշանակում են նախագահի համաձայնությամբ: Այսքանից հետո` մնում է հարց ուղղել ԱԺ նախագահ Արարատ Միրզոյանին` իսկ ո՞ւր մնաց Ձեր ասած ժողովրդավարության բաստիոն Հայաստանը:
ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ