Մայրը մտավ լոգասենյակ, որտեղ լողանում էր իր ութ տարեկան որդին․ Երբ նայեց նրա մեջքին, սարսափից քիչ էր մնում ուշագնաց լիներ․․․

Մայրը մտավ լոգարան,որտեղ լողանում էր իր 8 տարեկան որդին․Երբ նայեց նրա մեջքին,սարսափից քիչ էր մնում ուշագնաց լիներ․․․

Ինձ շատ մտերիմ ընտանիքում վերջերս արտառոց մի դեպք եղավ։Ուրեմն զբոսանքից տուն եկավ 8-ամյա տղան բավականին կեղ տոտ ու փոշոտ վիճակում։Բնականաբար, մայրն ուղարկեց լոգարան։ Որդին արդեն մեծ է և ինք-նուրույն է լողանում, բայց այդ օրը մայրական սիրտը ցանկացավ վերահսկել գործընթացը։

Լողանալու ընթացքում մայրը որդու թիակի վրա նկատում է կապտա-մանուշակագույն տարօրինակ գոյացութ-յուն։ Սարսափած կի նը փորձում է կպնել ուռուցքին, սակայն որդին մի կողմ է քաշվում ու թույլ չի տալիս։ Գու-նատ մայրը դադարեցնում է լողացնելը, սր բիչով փաթաթում որդուն ու տանում սենյակ։

Շտապ օգնություն է կանչում։ Եթե կանչը երեխաների համար է, բժիշկներն ավելի շուտ են հասնում։ Մի խոսքով, երեխային ստուգ ում են, պինցետով փորփրում գոյացությունը, ասում, որ երևի ինչ-որ միջատի խայ-թոց է ու խորհուրդ են տալիս գնալ հիվանդան ոց։Մայրը զանգում է ամուսնուն, աշխատանքից տուն կանչում, և նրանք երեքով շտապում են մանկական հիվանդանոց։Թերապևտը ընդունում է հիվանդին, տարօրինակ հայաց-քով չափում ընտանիքին։

Մամա ջան, ինչի՞ եք այսքան ձգձգել։ Ինչ բացիթողի վիճակ է ձեր հարազատ երեխաների հանդեպ։ Անալիզ-ները ցույց կտան պատ ճառը, բայց ոչ մի լավ բանի մի սպասեք։

Մայրն ու հայրը արդեն կիսով չափ այն աշխարհում էին․․․ ինչպես կարող էր նման բան լինել․․․Թերապևտը նրանց ուղարկում է ուրիշ հիվանդանոց՝ ուռուցքաբանի մոտ։

Մայրը էլ չի կարողանում խոսել, հայրը իրեն դեռ մի կերպ զսպում է։ Պրոֆեսորը բացում է տղայի մեջքը, պահում լույսը, ձեռքով ստու գում ուռուցքը։ Հետո մի փայտիկ է վերցնում ու ․․․ գոյացությունը քաշում պոկում մեջ-քից։ Մայրը ուշագնաց է լինում, տղան գոռալով վազում է կաբինետում։

Պրոֆեսորը ուշքի է բերում կնոջը ու բարկացած հարցնում․

—Հարգելիս, ինչի՞ համար եք ինձ մոտ բերում մի երեխայի, ում մեջքին ծամոն է կպել ու ժամանակի ընթացքում ծածկվել կեղտի շեր տով։ Ուշադիր եղեք, մայրիկ ջան։

ԱՂԲՅՈՒՐ