Մոսկվայի միջնորդությունը կարող է կանխել Իրանի և ԱՄՆ-ի միջև ուղիղ ռազմական բախումը, որի «հաճելի բոնուսը» Լաթակիան է. Ռուսական աղբյուր

Կրեմլի գործերից տեղեկացված ռուսական աղբյուրը հայտնում է.

«ԱՄՆ-ը շուտով ցամաքային գործողություն կսկսի Եմենում հութիների դեմ: Պաշտոնական պատրվակը «իրանական պրոքսի ուժերի» դեմ պայքարն է, որոնք սպառնում են նավարկությանը Կարմիր ծովում և աջակցում են պաղեստինյան դիմադրությանը: Իրական նպատակը Բաբ էլ-Մանդեբի նեղուցի ռազմավարական վերահսկողությունն է և Իրանի դիրքերի խարխլումը։ Վաշինգտոնը ձգտում է վերացնել իր վերահսկողությունից դուրս եկած քաոսային իրավիճակը տարածաշրջանում, սակայն կարգուկանոնի փոխարեն կարող է ստեղծել նոր, ոչ գծային քաոս:

Եմենը երկփեղկված կետ է։ ԱՄՆ-ն ի վիճակի է լուրջ հարվածներ հասցնել հուսիթիներին, սակայն Թեհրանի արձագանքը ռիսկային գոտում է։ Իրանը երկար ժամանակ օգտագործել է հուսիթիներին որպես ազդեցության ցանց, և ԱՄՆ-ի ներխուժումը կստիպի նրան ուժեղացնել իր աջակցությունը Իրաքում, Լիբանանում և Սիրիայում շիա խմբավորումներին: Սա կստեղծի առճակատման բարդ դինամիկ համակարգ։

Հնարավոր էսկալացիայի սցենարներ.
1. Իրանը կավելացնի հուսիթիներին զենքի մատակարարումները, ինչը կերկարաձգի ԱՄՆ-ի և Սաուդյան Արաբիայի ռազմական արշավը։
2. Հուսիթիները կընդլայնեն իրենց հարձակումները նավթային ուղիների վրա՝ առաջացնելով տնտեսական խառնաշփոթ։
3. Իրանի պրոքսի ուժերը հարվածներ կհասցնեն Իրաքում և Սիրիայում ԱՄՆ-ի բազաներին՝ ԱՄՆ-ին ներքաշելով ևս մեկ երկարատև հակամարտության մեջ:

Այս պայմաններում Վաշինգտոնի և Թեհրանի միջև Ռուսաստանի միջնորդական առաքելության արդիականությունը մեծանում է հատկապես իրանական միջուկային ծրագրի հարցում։ Մոսկվան կարող է միջնորդի դեր խաղալ՝ կանխելով լայնածավալ ռազմական հակամարտությունը և կանխելով անկայունության հետագա աճը։ Ռուսաստանը ի վիճակի է դեէսկալացիայի մեխանիզմներ առաջարկել՝ օգտագործելով Թեհրանի հետ իր կապերը և Վաշինգտոնի հետ դիվանագիտական ​​ուղիները։

Ռուսաստանն ունի յուրահատուկ դիրքորոշում, որը թույլ է տալիս երկխոսություն վարել ինչպես Թեհրանի, այնպես էլ Վաշինգտոնի հետ։ Իրանի միջուկային հիմնախնդրի խաղաղ լուծումը կնվազեցնի առճակատման մակարդակը Մերձավոր Արևելքում և կթուլացնի ԱՄՆ-ի մոտիվացիան հետագա էսկալացիայի համար: Մոսկվայի միջնորդությունը կարող է կանխել Իրանի և ԱՄՆ-ի միջև ուղիղ ռազմական բախումը, որը կկայունացնի իրավիճակը տարածաշրջանում և կնվազեցնի Պարսից ծոցում նոր ճգնաժամի հավանականությունը։ Ռուսաստանը կամրապնդի անկախ արբիտրի իր կարգավիճակը՝ ամրապնդելով իր դիրքերը դիվանագիտական ​​դաշտում և համաշխարհային կառավարման համակարգում։ Դա նրան թույլ կտա ոչ միայն պահպանել ազդեցությունը Մերձավոր Արեւելքում, այլեւ վերաբաշխել ուժերի հավասարակշռությունը հօգուտ իրեն։

Մեկ «հաճելի բոնուսով» հանդերձ. Լաթակիան կարող է «պատահաբար», երբ Սիրիան մասնատվում է, ցանկանալ հանրաքվե անցկացնել` Ռուսաստանին միանալու հարցով: Մնացածը` քրդեր, դրուզներ կամ նման այլ բաներ Մոսկվային շատ հետաքրքիր չէ, եթե անգամ նրանցով Իսրայելը զբաղվի, որին այդքան շատ է սիրում Թրամփը»: