Հիմա բոլորն աշխարհում զբաղվում են քաղաքականությամբ, իրենց հարցերն են լուծում՝ բացի հայ ազգից. Փոստանջյան
Ներքաղաքական«Իրավունքի» զրուցակիցն է Երեւանի ավագանու «Մայր Հայաստան» խմբակցության անդամ, «Երկիր ծիրանի» կուսակցության նախագահ ԶԱՐՈՒՀԻ ՓՈՍՏԱՆՋՅԱՆԸ:
— Տիկին Փոստանջյան, հուլիսի 2-ին քաղաքական ուժերի ներկայացուցիչների հետ Բագրատ սրբազանի հանդիպմանն ինքներդ ներկա չէիք, ինչո՞վ էր պայմանավորված:
— Հուլիսի 2-ին անձամբ ես դատական նիստի եմ եղել, քանի որ իմ նկատմամբ տեղի էր ունեցել հարձակում՝ Նիկոլ Փաշինյանի ներկայացուցչի կողմից, սակայն մեր կուսակցության ներկայացուցիչը ներկա է եղել այդ հանդիպմանը: Ինքս բոլոր տեղերում ֆիզիկապես չեմ կարող ներկա գտնվել, սակայն այն, որ այդ հանդիպմանը մենք ունեցել ենք ներկայացուցիչ, փաստ է: Անձամբ իմ ներկայությունը չի եղել նաեւ այն պատճառով, քանի որ անձերով պայմանավորված չէր հանդիպումը: Եղել է քննարկում՝ քաղաքական կուսակցությունների ներկայացուցիչների միջեւ եւ մեր կուսակցությունից նույնպես եղել է ներկայացուցիչ: Թերեւս իմ հանդիպումների մասին, որոնք եղել են սրբազանի հետ՝ ձեւաչափերը ես արդեն չեմ կարող նշել, թե ո՞ր օրը, ո՞ր ժամին: Հրապարակային հանդիպումներն էլ, որոնք տեղի են ունեցել, կարծում եմ՝ դրանց մասին կարիքն էլ չկա հայտարարություններ անելու: Մեր հանդիպումները մշտապես տեղի են ունենում, եւ այդ հանդիպումների ժամանակ քննարկումներ են ընթանում: Մնացածն արդեն այն, ինչը հրապարակային մասն է կազմում այդ հանդիպումների, հրապարակվում է:
— Իսկ ինչ-որ որոշումներ կայացվե՞լ է այդ հանդիպման ժամանակ, ինքներդ ինչպե՞ս եք վերաբերվում քաղաքական խորհրդի ձեւավորման Բագրատ սրբազանի առաջարկին:
— Ընդհանուր առմամբ, իհարկե, անհրաժեշտ են քաղաքական միավորներ, խորհուրդներ, քանի որ ընդհանրապես քաղաքական տեքստեր չեն հնչում վերջին շրջանում: Տեսեք, օրերս ընտրություններ տեղի ունեցան Ֆրանսիայի Հանրապետությունում, եւ երեք հիմնական ուժերը քաղաքական օրակարգեր են հրապարակել եւ փոխանցել իրենց հանրությանը: Մակրոնի «Վերածնունդ» քաղաքական ուժն աշխարհաքաղաքական ծրագրերի մեջ է, մյուսը սոցիալիստներն են, երրորդը՝ ազգայինները: Այսինքն, մենք էլ եթե քաղաքական ազգ ենք եւ ուզում ենք քաղաքական լուծումներ, որոնք անհրաժեշտ են մեր ազգի, ապագայի եւ պետականության համար, ապա ինքներս էլ չէ՞ պետք է մեր հանրությանը փոխանցենք քաղաքական օրակարգ դեպի առաջ: Իհարկե, անհրաժեշտ են ե՛ւ քաղաքական խմբերի ստեղծումը, ե՛ւ քաղաքական առաջադրանք հրապարակելը, ե՛ւ դրանք առաջ մղելը: Այս ամենը միաժամանակ անհրաժեշտություն են: Դրա բացակայությունն է, որ անընդհատ ասում են՝ մի՛ քաղաքականացրեք, քաղաքականությամբ մենք չենք զբաղվում, բայց ամեն ինչն է քաղաքականություն: Եթե չես զբաղվում, ապա քո տեղը կզբաղվեն եւ ի վնաս քեզ կզբաղվեն: Հիմա բոլորն աշխարհում զբաղվում են քաղաքականությամբ, իրենց հարցերն են լուծում՝ բացի հայ ազգից: Բա չզբաղվե՞նք քաղաքականությամբ եւ քաղաքական միավորներ ստեղծելով ու ընդունելով քաղաքական օրակարգ: Իհարկե, անհրաժեշտ են:
— Ստեղծված իրավիճակները հաշվի առնելով՝ այս պահին ինչպիսի՞ եզրակացություն կարելի է անել: Վերջապես, նոր քաղաքական գործընթացների պե՞տք է սպասել, թե՞ այդ ամենը հետաձգվեց արդեն աշնանը:
— Գիտեք, եթե ինչ-որ մի բանի սպասում ես, նշանակում է, որ դու չես որոշումներ կայացնում, իսկ եթե չես սպասում, այլ գործողություններ ես կատարում՝ տեսանելի, թե անտեսանելի, ապա դու ունես որոշակի քաղաքական աշխարհայացք: Ես այդպես կարող եմ պատասխանել: Եթե ինչ-որ մի բանի պետք է սպասես, որպեսզի քեզ ասեն եւ նոր անես, ապա դա նշանակում է, որ դու չես որոշումներ կայացնողը:
— Արդյո՞ք մեր երկրի վիճակն այնքան էլ օրհասական չէր, ինչպես ներկայացվում էր, որ օր առաջ լուծումներ չեն գտնվում, թե՞ ընդդիմությունն իր համար պայքարի գործիքակազմ չունի ձեւավորած:
— Իհարկե, մեր երկրի վիճակն օրհասական է: Ինչպե՞ս կարելի է անհանգիստ չլինել եւ օրակարգ չունենալ ու ասել, որ ամեն ինչ հրատապ չէ: Ամեն ինչ շատ հրատապ է, եւ այդ մասին խոսվում է: Խոսում են բոլորը, բացի մեզնից: Կրկնում եմ՝ ամեն ինչ շատ հրատապ է:
ԴԻԱՆԱ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ
https://iravunk.com/sim/?p=287968&l=am/