Հայկական մշակութային ժառանգության վերականգնումը Ղրիմի ուշադրության կենտրոնում է
Արխիվ 16-20Լրացավ 5-րդ տարին, ինչ Ղրիմի Ինքնավար Հանրապետությունում վերականգնվել է պատմական արդարությունը, եւ այն դարձել է Ռուսաստանի անբաժանելի մաս: 5 տարի անց ինչ իրավիճակ է ռուսաստանյան Ղրիմում, «Իրավունքը» պարզել է հենց տեղում: Ի դեպ, թեպետ մենք այս ճանապարհն անցել ենք ուղիղ 28 տարի առաջ` Արցախի անկախության հանրաքվե անցկացնելով, բայց, այդուհանդերձ, մի շարք հարցերում ղրիմյան փորձը հետաքրքիր է, իսկ իր թռիչքային զարգացմամբ, այդ թվում` մշակութային, նույնիսկ նախանձելի:
ՂՐԻՄԻ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ՉԵՆ ԲԱՑԱՌՈՒՄ, ՈՐ ԿԲԱՑԵՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՄՇԱԿՈՒՅԹԻ ՏՈՒՆ
Ղրիմի մշակույթի փոխնախարար ԻՍՄԵՏ ԶԱԱՏՈՎՆ «Իրավունքի» հետ զրույցում նախ նշեց, որ այս 5 տարվա ընթացքում հաջողվել է կառուցել 5 հարկանի մանկական մշակութային կենտրոն, որն աննախադեպ մի վայր է դարձել երեխաների համար: Կենտրոնում գործում է տիկնիկների թատրոնն` իր երկու դահլիճներով: Ինչպես նաեւ Ռուսաստանի Դաշնությունը մեծ ուշադրություն է դարձնում մշակութային ժառանգություն հանդիսացող ճարտարապետական շինությունների պահպանմանն ու վերականգնմանը: 30-ից ավելի մշակութային տները, որոնք խարխուլ վիճակում էին, նորովի են կառուցվում: Վերջին տարիներին Ղրիմի Հանրապետությունը մեծ հաջողությունների է հասել նաեւ ֆիլմարտադրության ասպարեզում: Ի. Զաատովն ուրախությամբ ասաց, որ տարվա ընթացքում նկարահանվում է 15-18 լիամետրաժ, կարճամետրաժ եւ փաստավավերագրական ֆիլմեր: Ավելին` Ղրիմում ստեղծվել է ոչ առեւտրային կառույց, որը կոչվում է կինոհանձնաժողով, որն էլ աջակցում է բոլոր նրանց, ովքեր նկարահանում են ֆիլմեր Ղրիմի տարածքում` լուծելով օրինակ, լուսային տեխնիկական խնդիրները եւ այլն:
– Պարոն Զաատով, ինչպես գիտեք, Ղրիմում հայերս ունենք մեծ համայնք, հետաքրքիր է` պետությունը նախատեսո՞ւմ է հայկական մշակույթի տուն բացել, ինչի անհրաժեշտությունը, բնական է, որ կա:
– Ղրիմում հայկական համայնք կա դեռեւս 13-րդ դարից, եւ այն այսօր էլ ամուր է, որովհետեւ 19-րդ դարից ձեւավորվեց նոր հայկական համայնք, որոնք ավանդական սովորություններով ամենաամուր կերպով պահում են իրենց հայկականությունը: Ինչ վերաբերում է պետության կողմից հայկական մշակույթի կենտրոն ստեղծելուն, ասեմ, որ նման հայտ կամ խնդրանք չի եղել հայկական համայնքի կողմից: Եթե լիներ, կուսումնասիրեինք հարցը: Ի դեպ, ասեմ, որ նման փորձ կա 1920-ական թվականներին, երբ ստեղծվում էին ազգային կենտրոններ` հունական, հայկական, գերմանական, բուլղարական: Ինչու ոչ, կարելի է վերադառնալ այդ պրակտիկային:
– Իսկապես, շատ տարբեր ազգերի ներկայացուցիչներ Ղրիմում ունեն իրենց համայնքը, ընդ որում` ե՛ւ քրիստոնյաներ են, ե՛ւ մուսուլմաններ: Ի՞նչ քայլեր եք անում, որպեսզի հավասար աչքով նայեք բոլորին եւ զերծ պահեք ժողովրդին տարբեր մշակույթների բախումներից:
– Ունենք շատ մշակութային խմբեր` ղրիմ-թաթարական, ռուսական, ուկրաինական, հունական, հայկական, բելառուսական եւ այլն: Այսինքն` Ղրիմում ապրող ազգերի ամբողջ սպեկտորը ներկայացված է մշակույթում: Ինչ վերաբերում է տարբերություններին, մեզ մոտ Մշակույթի նախարարությունում կա կրոնական բաժին, որը պրոֆեսիոնալ կերպով զբաղվում է խնդիրներով: Արդյունքում` ես 1979 թվականից ապրում եմ Ղրիմում ու չեմ հիշում գեթ մեկ կրոնական, ազգամիջյան միջադեպ, որն այստեղ տեղի է ունեցել: Անգամ իսլամական կրոնը, որն այստեղ մինչեւ 90-ակաները բացակայում էր եւ միայն այդ թվերին սկսեց վերածնվել, այսօր ունենք շուրջ 430 մզկիթ Ղրիմում:
«ՂՐԻՄՈՒՄ ԿԱ ՇՈՒՐՋ 40 ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՄՇԱԿՈՒԹԱՅԻՆ ԺԱՌԱՆԳՈՒԹՅԱՆ ՕՋԱԽ»
Մշակութային ժառանգության պահպանման կոմիտեի նախագահ ԱՆԴՐԵՅ ՖԻԼԱՏՈՎՆ էլ «Իրավունքի» հետ զրույցում մանրամասնեց, թե այսօր ինչ վիճակում են գտնվում հայկական մշակութային օջախները Ղրիմում:
– Ղրիմում կա շուրջ 40 հայկական մշակութային ժառանգության օջախ` դեռեւս 9-րդ, 10-րդ, 12-14 դարերից մնացած, որոնք գտնվում են Արեւելյան Ղրիմում, իսկ մեծ մասամբ` Ֆեոդոսիայում: Այդ թվում` ամենահետաքրքիր օբյեկտներից է` Սուրբ խաչ եկեղեցին, որը գտնվում է Հին Ղրիմ քաղաքում: Ասեմ, որ մինչեւ այն հանձնելը հայկական եկեղեցուն` ՌԴ պետական ծրագրի շրջանակում 2016 թվականին այնտեղ կատարվել են հակավթարային, ամրացման աշխատանքներ: Այնտեղ հիմա գործող եկեղեցի է, եւ կա հոգեւորական: Հաջորդ մեծ ու հայտնի օբյեկտը` Այվազովսկու նկարչական պատկերասրահն է, որը մեծ ծովանկարչի հին տունն է` կառուցված իր նախագծով, եւ այնտեղ հիմա գտնվում է իր նկարների հանրահայտ ցուցադրությունը: 2017-2018 թվականներին այդտեղ եւս կատարվել են հակավթարային աշխատանքներ, վերանորոգում նախասրահում, բակում: Այժմ աշխատում ենք նախագծի վրա, որով կրկին պետական ծրագրով իրականացնում ենք ռեստավրացիոն աշխատանքներ, ինչը նախատեսում ենք ավարտել 2022 թվականին: Այվազովսկու տան կողքին գտնվում է իր քրոջ տունը, որտեղ նույնպես ռեստավրացիոն եւ հակավթարային աշխատանքներ են իրականացվում: 2017 թվականին Հայ առաքելական եկեղեցու մասնակցությամբ` անցկացվել են նաեւ վերականգնողական աշխատանքներ Այվազովսկու գերեզմանում, որը գտնվում է Ֆեոդոսիայի Սուրբ Սարգիս եկեղեցու բակում: Բավականին լավ վիճակում է գտնվում Թեոդոսիայի Սուրբ Նիկողայոս եկեղեցին, որը նույնպես գործում է Հայ առաքելական եկեղեցու ներքո: Իհարկե, կան մի շարք եկեղեցիներ, որոնք գտնվում են վատ վիճակում, բայց մենք նախատեսում ենք շարունակել վերականգնողական աշխատանքները:
– Այսինքն` դրանք գտնվում են պետության հովանու ներքո եւ չե՞ն պատկանում հայկական համայնքին:
– Ցավոք, հայկական համայնքն այնքան մեծ եւ հարուստ չէ Ղրիմում, որ ֆիզիկապես հնարավորություններ ունենա, որպեսզի վերականգնեն դրանք: Դրա համար մտածում ենք, որ այս օբյեկտները պետք է պետական ծրագրի շրջանակում վերականգնվեն եւ փոխանցվեն` կա՛մ թանգարանային օգտագործման, կա՛մ որպեսզի այնտեղ հայ համայնքը կարողանա անցկացնել եկեղեցական ծեսեր: Մեծ աշխատանք է սպասվում եւ այդ թվում` գիտական, որպեսզի հատ առ հատ ճշտենք` երբ է տվյալ շինությունը կառուցվել, ով է կառուցել, որպեսզի այդ ամենը վերականգնվի ճարտարապետական ուսումնասիրություններ կատարելուց հետո միայն: Եվ վերջում ուզում եմ շեշտել, որ շատ ուրախ ենք, որ մեր օդանավակայանն անվանակոչվել է Այվազովսկու անունով:
ՂՐԻՄՈՒՄ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԱՄԱՅՆՔԸ ՊԱՀԱՆՋՆԵՐ ՉԻ ՆԵՐԿԱՅԱՑՆՈՒՄ
Ի դեպ, Ղրիմի ներքին քաղաքականության, տեղեկատվության եւ կապի նախարարի տեղակալ ՎԱԴԻՄ ՊԵՐՎԻԽԸ եւս մեզ հետ զրույցում փաստեց, որ տեղի հայկական համայնքը մեծ պահանջմունքներ չունի պետությունից: Օրինակ, մեր այն հարցին, թե ինչու Ղրիմի Սահմանադրությամբ հայերենին եւս կարգավիճակ չի տրվում, պատասխանեց.
– Սա պայմանավորված է հայախոսների քանակով, ձեզ համար գաղտնիք չէ, որ շատերը ազատ չեն խոսում հայերենով: Այս կապակցությամբ` պահանջմունք է պետք, մինչդեռ նույնիսկ նման խնդրանք չի եղել: Այդուհանդերձ, մեզ մոտ գործում են կիրակնօրյա հայկական դպրոցներ:
– Իսկ հայկական մշակույթի տուն ունենալու հետ կապված` ի՞նչ հնարավորություններ կան:
– Պետությունն այդ հարցում չպետք է իր ցանկությունը փաթաթի մարդկանց վզին: Եթե հայկական համայնքը նման մշակութային պահանջմունք ունենա, իհարկե, հավատացեք, որ ՌԴ-ն կուսումնասիրի այդ հարցը:
Հիշեցնենք, որ 2014 թվականի մարտի 16-ին Ղրիմում Գերագույն խորհրդի նախաձեռնությամբ անցկացվեց թերակղզու կարգավիճակի շուրջ հանրաքվե: Նրանք խոստացել էին ինքնալուծարվել, եթե ընտրողները նախընտրեն Ուկրաինայի մաս մնալ: Սակայն հանրաքվեին մասնակիցների 96.7%-ը ցանկություն հայտնեց միանալ Ռուսաստանին: Սակայն Ղրիմի բնակչության ինքնորոշման իրավունքն առ այսօր շարունակում է մնալ Եվրամիության կոկորդին, որը չի ընդունում այն եւ լարում է Ուկրաինային ընդդեմ Ռուսաստանի:
ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ
Ղրիմ-Երեւան