Նիկոլի պլան «Հովիկը»

Իշխող «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցությունից հեռացած պատգամավորներ Հովիկ Աղազարյանն ու Հակոբ Ասլանյանը վաղը կհիմնեն նոր կուսակցություն՝ Միացյալ ազգային սոցիալիստական կուսակցություն (ՄԱՍԿ) անվանումով: Եվ թեեւ մինչ կուսակցության հիմնադիր համագումարը, հայր Աղազարյանը ջանք ու եռանդ չէր խնայում ավելի քան ընդդիմադիր ու իշխանության կողմից հալածյալ երեւալու համար, որդի Աղազարյանը բացեց բոլոր խաղաքարտերը:

Լրատվամիջոցներն անդրադարձել էին, որ նախկին դաշնակցական Հովսեփ Աղազարյանը՝ Հովիկ Աղազարյանի որդին, դուրս է եկել «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցությունից ու միացել հոր նոր թիմին: Ավելին՝ նոր հիմնադրվող կուսակցության կառավարման խորհրդի մեջ է լինելու: Սակայն սա չէ էականը, այլ այն, թե ինչպիսին էր նորաթուխ ընդդիմադիր դարձած Հովսեփ Աղազարյանի նոր կարգավիճակում առաջին հարցազրույցը:

Պատասխանելով MediaHub-ի հարցերին՝ Աղազարյան կրտսերը պնդել է. «Նիկոլ Փաշինյանը Արցախը չի հանձնել, եւ Նիկոլ Փաշինյանը հայրենիքի դավաճան չէ։ Ես էդպես չեմ կարծել, ես էդպես չեմ կարծում եւ էդպես չեմ կարծի։ Պետք չէ ընկնել ծայրահեղությունների դաշտ, եւ էն ճանապարհը, որ ՔՊ-ի հետ անցել ենք, էդ ճանապարհը իզուր չենք անցել, եւ հիմա, որ մեր ջրերն այլեւս նույն առվով չեն հոսում, դա չի նշանակում, որ պետք է ամեն ինչ ժխտել եւ ծայրահեղությունների գիրկն ընկնել։ Էդպիսի բան չկա, էդպես չենք մտածել, էդպես չենք մտածում»։ Այստեղ են ասել՝ բա եթե այդպես չեք մտածել, այդպես չեք մտածում, կուսակցություն ստեղծում եք, որ ի՞նչ անեք: Թերեւս այստեղ է, որ այլեւս կասկածները հաստատվում են՝ շատ նման է, որ Աղազարյանները, պարզապես, դարձել են գործիք Փաշինյանի Նիկոլի առաջիկա քաղաքական մանեւրումների համար: Միայն թե, եթե Աղազարյան Հովիկը փայլուն էր կատարում իր դերը, ապա որդին ապացուցեց՝ ինչպես նախկին դաշնակցական, այնպես էլ նախկին նիկոլական չի լինում: Իսկ ո՞րն էր այս աղմուկի գերնպատակը եւ ինչպիսի՞ առաքելություն են իրականացնելու Աղազարյանները Փաշինյանի համար, առնվազն կարելի է ենթադրել:

ՖԵՅՔ ԸՆԴԴԻՄԱԴԻՐՆԵՐԻ ՇՔԵՐԹ

Ազգային ժողովի արտահերթ կամ հերթական ընտրություններն այլեւս սարերի հետեւում չեն: Նիկոլ Փաշինյանը հասկանում է, որ ստեղծված աշխարհաքաղաքական իրավիճակում իր լիբերալ բլոկով միակ բանը, որ կարող է անել, ռուբիկոնն անցնելն է ու հասնելը դեպի քաղաքական աղբանոցը, որտեղից այլեւս վերարտադրելու ոչ մի շանս չի ունենա: Հետեւապես, միակ փրկությունը մնում են աղազարյանները, որոնք` իբրեւ նոր քաղաքական ուժ, կմտնեն ընտրապայքարի մեջ, իսկ հետո կդառնան Նիկոլ Փաշինյանի անվտանգության բարձիկները: Հավանաբար, սրանով է նաեւ պայմանավորված նաեւ այն, որ Աղազարյան Հովիկը, որը «ամենադուխովներից» էր Ռուսաստանին քննադատելու հարցում, հիմա դարձել է հայ-ռուսական հարաբերությունների ջատագով: Դե, բնական է, Նիկոլ Փաշինյանին ապավեն է պետք հենց այս դաշտում: Չէ որ ԱՄՆ նորընտրիր նախագահ Դոնալդ Թրամփի նոր վարչակազմը, դժվար թե, ների նիկոլականների բայդենասիրությունը:

Ահա, թե ինչու Աղազարյաններն այսօր ունեն այնքան գումար, որ երեւանյան ամենաթանկ հյուրանոցներից մեկում՝ «Մարիոթ»-ում համագումար են մտադիր անցկացնել: Այն նույն Աղազարյանը, ով գանգատվում էր վարկերի տակ ճկռելու մեջ: 800 հազար դրամ ծախսում են սեփական գրպանից՝ մի համագումարի համար, երբ հանգիստ կարող էին ավելի մատչելի սրահ վարձակալել: Սա էլ, իհարկե, հուշում է, որ լուրջ ռեսուրսներ են ներդրված, որպեսզի այս ամբողջ սցենարը հանկարծ անլուրջ տպավորություն չթողնի:

Եվ ընդհանրապես՝ ի՞նչ գաղափարական տարբերություն կարող էին ունենալ ամենաերդվյալ ՔՊ-ականներ Աղազարյանն ու Ասլանյանը, երբ գոնե ձեւի համար Ազգային ժողովում չեն քվեարկում հակառակ ՔՊ-ի: Նրանց հեռացումից հետո խորհրդարանը քննարկել եւ ընդունել է շուրջ երեք տասնյակ հարց, որից առնվազն 29-ին ՔՊ-ում մերժվածները քվեարկել են այնպես, ինչպես ՔՊ-ն՝ բոլորին կողմ, բացի մեկ հարցից, չհաշված նաեւ մեկ-երկու քվեարկություն, որոնց չեն մասնակցել։ Ու սա այն պարագայում, երբ Աղազարյանին ու Ասլանյանին անթաքույց արհամարհում է ԱԺ նախագահ Ալեն Սիմոնյանը հերիք չէ, մի հատ էլ կոչ անում կոռեկտ մնալ:

«ՇԻՇ ԲՌՆՈՂԸ» ԲՌՆԵԼ Է ՔՊ-Ի ՎԱԽԸ

Այս ֆոնին բավական ուշագրավ է, թե ինչպիսի ոգեւորությամբ է ՔՊ-ականներին քննադատում ԱԺ ՔՊ-ական պատգամավոր Հայկ Սարգսյանը՝ Նիկոլի այն ամենահավատարիմը, որին էր վերապահված 2018-ի իշխանափոխության երթերի ժամանակ վերջինիս ջրի շիշը բռնելը:

Հայկ Սարգսյանը ո՛չ ավել, ո՛չ պակաս հայտարարում է, որ տրանսպորտի թանկացումն իրենց քաղաքական ուժին բերել է վարկանիշի նվազում, եւ իրենք կորցրել են հազարավոր ձայներ՝ այս «ռեֆորմի» հետեւանքով:

«Մենք քաջ գիտակցել ենք, որ ունենալու ենք ձայների կորուստ եւ ընտրություններին սա մեզ համար լինելու է լուրջ պրոբլեմ: Այդ դեպքում ինչո՞ւ ենք մենք սա արել. մենք կարող էինք ձեռք չտալ համակարգին, թողնել՝ ինչպես կա, չկորցնել այն ձայները, որոնք այս ընթացքում կորցրեցինք»,- անկեղծանում է նա:

Սրանից առաջ էլ նույն Հայկ Սարգսյանը Տավուշի մարզպետ Հայկ Ղալումյանի առաջ էր հարցեր դրել՝ կապված մարզում ապօրինի անտառահատումների հետ: Տպավորություն է, որ ՔՊ-ում չհայտարարված մրցույթ է սկսվել, թե ով ավելի ուժեղ կքննադատի կործանվող քաղաքական ուժին եւ կհավատացնի միամիտ ժողովրդին, որ էլ առաջվանը չեն, էլ նիկոլական չեն: Ճիշտ այնպես, ինչպես Երեւանի ավագանու վերջին ընտրություններին Արամ Զավենիչն իր «Հանրապետություն» կուսակցությունով մտավ ընտրապայքարի մեջ, իբրեւ՝ Նիկոլ Փաշինյանի հետ այլեւս կապ չունեցող, իսկ ընտրություններից հետո՝ կոալիցիա կազմեց Ավինյանի հետ:

Այդուհանդերձ, իշխանական կուլիսներում շարունակվում են անհանգստությունները՝ այդպես էլ գլխի չընկնելով, թե ով է վաղը դառնալու Նիկոլի գրպանում ֆեյք ընդդիմություն, իսկ ով է իրականում «փուռը» տալու, օրինակ, հնարավոր իմպիչմենթի գործընթաց խորհրդարանում մեկնարկելու պարագայում:

ԱՎԻՆՅԱՆԻ ԳԼԽԻՆ ԿՐԿԻՆ ՍԵՎ ԱՄՊԵՐ ԵՆ ԿՈՒՏԱԿՎՈՒՄ

Արշալույսները խաղաղ չեն նաեւ քաղաքային իշխանությունում: Հակակոռուպցիոն կոմիտեն հաստատեց Երեւանի քաղաքապետարանում հերթական ձերբակալությունների փաստը՝ կոռուպցիոն գործի շրջանակում։ Ձերբակալվածներն են Երեւանի քաղաքաշինության եւ հողի վերահսկողության վարչության նախկին պետ Ռոբերտ Դարբինյանը, քաղաքապետարանի աշխատակազմի քաղաքաշինության եւ հողի վերահսկողության վարչության տարածքային 2-րդ բաժնի պետ Միքայել Ղիմոյանը, հողի վերահսկողության վարչության պետի տեղակալ Արամ Այվազյանը եւ քաղաքապետարանի հասարակական կարգի ծառայության պետ Արամ Գյուլզադյանը։ Ըստ տեղեկությունների` նույն գործի շրջանակում այլ գերատեսչություններից եւս ձերբակալվածներ կան։ Ի՞նչ է ստացվում, որ քաղաքապետարանում բոլորը կոռուպցիայի մեջ թաթախված են, իսկ Երեւանի քաղաքագլուխ Տիգրան Ավինյանը ո՛չ տեսել է, ո՛չ լսե՞լ…

Վերոնշյալ ձերբակալություններն առնվազն հուշում են, որ Ավինյանն իր տեղում չէ: Դրա համար էլ, օրինակ, երբ «Իրավունք»-ն ահազանգում է պատկան մարմիններին, որ մի ամբողջ մայթ է ինչ-որ մեկը զավթել ու շինարարություն իրականացրել, պատասխանը մնում է ձայն բարբառո անապատի:

Վերադառնալով Ավինյանին՝ նկատենք, որ պատահական չեն իրավապահները գնացել վերջինիս կադրերի հետեւից, նրան քաղաքականության մեջ «զոհելը»՝ հանուն ՔՊ-ի անկում ապրող վարկանիշի բարձրացման, շարունակում է մնալ իշխանական օրակարգում:

Այսպիսով՝ ՔՊ-ն իրականում եւ արթմնի ճաքեր է տալիս վերին ու ստորին օղակներում՝ մի քանի պլան մշակելով առաջիկա ընտրությունների հետ կապված: Սակայն սա չի նշանակում, թե ընդդիմադիր դաշտում ամեն ինչ նորմալ է: Արդեն իսկ նկատելի է, որ քոչարյանականների ու ԴՕԿ կուսակցության պատվավոր նախագահ Վարդան Ղուկասյանի անզիջում պայքարը միմյանց դեմ: Մյուս կողմից տեսնում ենք տարբեր անհատների միջեւ դիմակազերծող պայքարի օջախներ (նախկին քաղբանտարկյալ Նարեկ Մալյանի ականջն էլ կանչի): Փաստորեն, ստացվում է, որ ընդդիմությունն իրար մեջ, իշխանությունն իրար մեջ կռիվ են տալիս՝ ընտրություններին ընդառաջ, այդպես էլ իրար դեմ գլխավոր «ճակատամարտը» թողնելով լուսանցքում:

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ