Ես որպես «կնոպկա» չեմ աշխատել, մինչեւ վերջ գնալու եմ. Անույշ Խուդավերդյան

Դեռեւս նախորդ տարվա սեպտեմբերին Երեւանի ավագանու անդամ, «ԴՕԿ»  կուսակցության նախագահ ԱՆՈՒՅՇ ԽՈՒԴԱՎԵՐԴՅԱՆԸ զրկվեց ընտրությունների արդյունքում երեւանցիներից ստացած մանդատից: Երեւանի ավագանու իշխանական թեւն ու որոշ «ընդդիմադիրներ» միասնաբար քվեարկեցին Խուդավերդյանի դեմ՝ պատճառաբանություն բերելով նիստերից բացակայելը: Անույշ Խուդավերդյանը դատի էր տվել եւ ներկայացրել ապացույցներ, որ իր բոլոր բացակաները հարգելի են եղել: Այսպիսով՝ հունվարի 29-ին կայացավ այս գործով հերթական դատական նիստը, որին արդեն նախկին ավագանին ներկայացավ իր շահերը ներկայացնող պաշտպանի՝ ԱԺ նախկին պատգամավոր Գեւորգ Պետրոսյանի հետ:

Դատական այս գործն ուշագրավ է հատկապես Երեւանի ավագանիում գործող երկակի ստանդարտների համատեքստում: Օրինակ, 2023 թվականից մինչ օրս ավագանու նիստերին ընդամենը մեկ անգամ, այն էլ վերջերս է մասնակցել Երեւանի ավագանու «Մայր Հայաստան» խմբակցություն անդամ Զարուհի Փոստանջյանը, իսկ «Հանրային ձայն» խմբակցություն անդամ Արտակ Գալստյանը ընդհանրապես չի մասնակցել ոչ մի նիստի, սակայն, նրանցից եւ ոչ մեկը չի զրկվում մանդատից: Ընդ որում՝ եթե հաշվի առնենք, որ ավագանին կարող է տնային կալանքի տակ գտնվող Ա. Գալստյանի բացակայությունը համարել հարգելի, ապա, միեւնույն է, հարց է ծագում՝ իսկ Զ. Փոստանջյանի դեպքո՞ւմ: Այս հարցերի պատասխանները փորձեցինք գտնել Ա. Խուդավերդյանի հետ զրույցում:

— Մի՞թե այս իշխանությունը չէր բղավում, որ օրենքը բոլորի համար հավասար է: Ինչո՞վ է պայմանավորված, որ Ձեր դեպքում հափշտապ կայացվեց մանդատից զրկելու որոշում, իսկ մյուսների դեպքում աչք է փակվում:

— Այդ նույն հարցը ես տվել եմ նաեւ դատարանում՝ քաղաքապետարանի շահերը ներկայացնող քաղաքապետարանի իրավաբանական վարչության ներկայացուցչին: Վերջինս չկարողացավ պատասխանել իմ հնչեցրած հարցին: Առհասարակ ներկայացուցիչը ոչ մի հարցի չկարողացավ պատասխանել, որոնք բարձրաձայնվեցին ե՛ւ իմ, ե՛ւ իմ շահերը ներկայացնող Գեւորգ Պետրոսյանի կողմից: Պատճառաբանեց, որ տեղյակ չէ՝ կճշտի, նոր կպատասխանի: Ինչպես գիտենք, դատական բոլոր նիստերը ձայնագրվում են եւ պետք եղած դեպքում, հետագայում կրիչները կպահանջենք ու կներկայացնենք հանրությանը:

Եկեք նկատենք, որ, առհասարակ, ընդդիմադիր ավագանու այն անդամները, ովքեր գնում են քաղաքապետի հետ գործարքի, իրենց մոտ ոչ մի տեսակի խոչընդոտ չի առաջանում: Հիշենք ավագանու վերջին նիստը, որն ընդդիմադիրներն էին հրավիրել, եւ այն տապալվեց, որովհետեւ, միեւնույն է, մեկ ձայն պակասելու էր: Ու այստեղ էլ հարց է առաջանում՝ եթե, իսկապես, ընդդիմադիրները ցանկանում են որեւիցե նախագիծ անցկացնել՝ հօգուտ քաղաքացու ու լավ գիտակցում են, որ այդ մեկ ձայնը շատ որոշիչ է իրենց համար, ինչո՞ւ չեն պահանջում, որ, օրինակ, Արտակ Գալստյանի մանդատի հարցի վերջնական լուծում ստանա: Հարցերը շատ-շատ են եւ մեր քաղաքացիները վստահ եմ՝ ամեն բան լավ գիտակցում են, թե ինչ է կատարվում: Քաղաքապետին հարկավոր է ընդդիմությունից 2-3 ձայն՝ հաստատուն մեծամասնություն ունենալու համար, իսկ այդ, այսպես ասած, ընդդիմությունը, ապահովում է այդ ձայները՝ ցանկացած որոշում ընդունելու համար, ինչպես որ եղավ իմ բոյկոտելու օրը:

— Կհիշեցնե՞ք մասնավորապես ինչին էր վերաբերում Ձեր բոյկոտը, որը նույնպես որակվեց՝ իբրեւ ոչ հարգելի բացակայություն:

— Ինքս լավ իմանալով, որ գործարք է տեղի ունենում՝ բոյկոտեցի եւ չբարձրացա նիստերի դահլիճ: Դա եւս համարեցին բացակայություն: Հաջորդ բացակաս եղել է քաղաքացու ահազանգի հետքերով շտապ դեպքի վայր մեկնելու համար, ինչի արդյունքում փրկել ենք քաղաքացու կյանքը, որից հետո շենքը, որտեղ նա էր ապրում, փլվել է: Չէ որ մենք ընտրվել էինք քաղաքացուն օգնելու, նրա խնդիրները բարձրաձայնելու եւ լուծելու համար: Հետեւաբար, անհեթեթ պատճառանբանություն է՝ իմ բացակայությունը ոչ հարգելի համարելը: Ցանկանում եմ հստակ գիտակցեն իշխանություն եւ ոչ միայն իշխանությունը ներկայացնող անձինք՝ ես որպես «կնոպկա» չեմ աշխատել եւ չեմ աշխատի: Սա ավելի շատ ոչ թե քաղաքական, այլ անձնական հարց է: Ու, ինչպես տեսնում ենք, Զարուհի Փոստանջյանի օրինակով, բնավ կապ չունի բացակայության հետ: Հակառակ դեպքում՝ առաջինը նա, ում պետք է հեռացնեին ավագանուց, կլիներ Փոստանջյանը:

— Նույն ճակատագրին է արժանացել նաեւ նախկին ավագանու անդամ Անուշ Գինոսյանը: Տեղյա՞կ եք նրա գործողություններից:

— Այո, իհարկե: Գինոսյան Անուշի դատական նիստը, պարզապես, հետաձգվել է դատավորի վատառողջ լինելու պատճառով: Սակայն, մինչեւ վերջ գնալու ենք: Այսպես շարունակվել չի կարող: Իմ հաջորդ դատական նիստը տեղի կունենա սույն թվականի մարտի 12-ին: Հուսանք՝ դրական տեղաշարժ, այնուամենայնիվ, կգրանցվի:

— Ըստ Ձեզ, արդարությունը կհաղթի՞, Ձեր մանդատը կվերականգնվի՞:

— Եթե դատարանները աշխատեն ազնիվ ու չկատարեն իշխանության կողմից հնչեցրած կարգադրությունները, ապա միանշանակ կվերականգնվի եւ արդարությունը կհաղթի: Սակայն, ցավոք, այսօր դատարանների մեծ մասը ղեկավարվում եւ հսկվում են իշխանությունների կողմից:

ՆԱՆԱ ՍԱՐԳՍՅԱՆ