Միրզոյան Արոյի հայտարարությունը շոկ է առաջացրել արեւմտյան դեսպանատներում

Ե­րեկ աղ­մուկ հա­նեց Միր­զո­յան Ա­րա­րա­տի հայ­տա­րա­րութ­յունն այն մա­սին, որ «խա­ղա­ղութ­յան պայ­մա­նագ­րի» հետ կապ­ված մնա­ցել են ըն­դա­մե­նը մեկ-եր­կու ձե­ւա­կեր­պում­նե­ր հս­տա­կեց­նել, եւ, որ՝ «Մոտ ա­պա­գա­յում մեզ կհա­ջող­վի հա­մա­ձայ­նութ­յան գալ այդ մեկ-եր­կու ձե­ւա­կեր­պում­նե­րի շուրջ, ո­րից հե­տո ար­դեն պայ­մա­նա­գի­րը պատ­րաստ կլի­նի ստո­րագր­ման»:

Ըստ միան­գա­մայն ար­ժա­նա­հա­վատ աղբ­յու­րի` այդ հայ­տա­րա­րութ­յու­նը մին­չեւ վերջ է սրել ան­հանգս­տութ­յուն­նե­րը, ո­րոնք կա­յին ա­րեւմտ­յան հայտ­նի դես­պա­նատ­նե­րում ու ա­րեւմտ­յան հա­տուկ ծա­ռա­յությ­ւոն­նե­րի հա­մար շատ սի­րե­լի հա­յաս­տան­յան չի­նով­նի­կութ­յան մոտ: Բո­լո­րի մոտ այն հա­մոզ­մունքն է, որ ե­թե նախ­կի­նում չհստա­կեց­ված պայ­մամ­նագ­րի եր­կու-ե­րեք չհա­մա­ձայ­նեց­ված կե­տե­րի փո­խա­րեն հի­մա ու­նեն ըն­դա­մե­նը մեկ-եր­կու ձե­ւա­կեր­պում­նե­ր, դա նշա­նա­մում է, որ ի­մաս­տա­յին ա­ռու­մով ողջ պայ­մա­նա­գի­րը սկզբուն­քա­յին ի­մաս­տով հա­մա­ձայ­նեց­ված է, եւ մնում են միայն վեր­ջին շտրիխ­նե­րը այն ստո­րագ­րե­լու հա­մար: Նաեւ հաս­կա­նում են, որ վեր­ջին ան­գամ Ա­լիեւն ու Նի­կո­լը հան­դի­պել են ռու­սա­կան տա­րած­քում, այն է՝ այդ պատ­կե­րից Մոսկ­վան չի կա­րող ան­մասն լի­նել: Իսկ Ա­րո­յի հայ­տա­րա­րութ­յու­նը, ըստ աղբ­յու­րի, ըն­կալ­վել է որ­պես ա­հա­զանգ՝ մի բան ա­րեք, թե չէ այդ պայ­մա­նա­գիրն ա­մե­նա­մոտ ժա­մա­նակ­ներս ի­րա­կա­նութ­յուն կդառ­նա: Ա­մե­նա­հե­տաքր­քի­րը, ըստ աղբ­յու­րի, այն է, որ այս կոնկ­րետ պատ­կերն ինչ-որ ա­ռու­մով դես­պան­նե­րի հա­մար ա­նակն­կա­լի տար­րեր ու­նե­ցել է, այ­սինքն՝ ողջ գոր­ծըն­թա­ցն ըն­թա­ցել է ի­րենց շրջան­ցու­մով:

Աղբ­յու­րը նաեւ հայտ­նում է, որ այս պա­հին դես­պան­ներն ա­մե­նա­հա­վա­տա­րիմ իշ­խա­նա­կան­նե­րի հետ ակ­տիվ քննար­կում­ներ են ծա­վա­լել «ինչ ա­նել» թե­մա­յով: Սա­կայն այդ­պես էլ դեռ խել­քին մոտ լու­ծում­ներ չեն տես­նում: «Հե­ղա­փո­խութ­յան» տար­բե­րա­կը քիչ ռեալ է՝ Վ­րաս­տա­նի փոր­ձը հաշ­վի առ­նե­լով: Ա­վե­լի ռա­դի­կալ քայ­լե­րի գնա­լու դեպ­քում, ե­թե ԱՄՆ-ում նա­խա­գա­հի փո­փո­խութ­յուն լի­նի, կա­րող են գլուխ­ներն ա­մե­նե­ւին էլ չշո­յել: Տե­ղի հա­վա­տա­րիմ իշ­խա­նա­կան­նե­րը եւս խել­քը գլխին խոր­հուրդ տալ չեն կա­րո­ղա­ցել՝ բա­ցատ­րե­լով, որ ե­թե ի­րոք Նի­կոլն «ան­ցել է Ռու­բի­կո­նը», ա­պա կնշա­նա­կի, որ այլ ելք չի տե­սել, եւ այս ան­գամ նրան հետ պա­հեու հա­մար չա­փա­զանց լուրջ ռե­սուրս­ներ են պետք: Այն կար­գի, որ ար­դեն Ռի­չարդ Մուրն էլ ե­րե­ւի չկա­րո­ղա­նա նման հարց լու­ծել, եւ դրա «դաբ­րոն» կա­րող են տալ Վա­շինգ­տո­նի ա­մե­նա­վե­րեւ­նե­րից: Միայն թե խնդիրն այն է, որ այս պա­հին «ա­մե­նա­վե­րեւ­ներ», որ­պես այդ­պի­սին, այն­տեղ պար­զա­պես չկա: Ա­ռա­ջար­կել են, որ գո­նե այս պա­հին «թու­լա­նան եւ փոր­ձեն հա­ճույք ստա­նալ», մին­չեւ կտես­նեն, թե ինչ է այս ա­մե­նից ստաց­վում:

Ս.Աբ­րամ­յան