Միշուստինը մի վերջին հորդոր է հղել Նիկոլին
ՎերլուծությունԵրեւանում տեղի ունեցած ԵԱՏՄ վարչապետների նիստը (Տե´ս նաեւ https://iravunk.com/?p=294191&l=am) Նիկոլի համար հերթական առիթն էր, որ ցույց տար, թե եղել եւ մնում է այդ տնտեսական կառույցի «ամենաջերմ կողմնակիցը»: Իհարկե, ժամանակին Նիկոլն այլ բան էր ասում: Օրինակ, երբ ԵԼՔ-ի շրջանակներում պատրաստվում էր պատգամավոր դառնալ, այդ դաշինքի նախընտրական առանցքային դրույթներից էր, թե՝ «ԵԼՔ դաշինքը քաղաքական սխալ է համարում ԵԱՏՄ-ին անդամակցությունը, որը լրջագույն ռիսկեր է պարունակում Հայաստանի ինքնիշխանության, անվտանգության … համար»: Չնայած, այդ փուլում Նիկոլը նաեւ Արցախի ամենաջերմեռանդ «պաշտպանն» էր, քանի որ նույն ծրագրով խոստանում էին. «Արցախի հարցում փոխզիջման մասին խոսք լինել չի կարող Ադրբեջանի ռազմաշունչ հռետորաբանության, ագրեսիվ քաղաքականության պայմաններում»:
Ու հիմա ի՞նչ, Նիկոլն իր այդ մոտեցումները մոռացե՞լ է, երբ Արցախը հռչակում է Ադրբեջանի տարածք: Թե՞ այն ժամանակ պարզապես խաբում էր ՀՀ շարքային քաղաքացիներին: Առավել եւս, որ Ալիեւի «ռազմաշունչ հռետորաբանությունն» ու «ագրեսիվ քաղաքականությունը» Նիկոլի կառավարման այս ժամանակահատվածում հասել է նրան, որ Հեյդարովիչը հիմա բացահայտ պահանջներ է ներկայացնում արդեն ոչ թե նույնիսկ Արցախի, այլ բուն Հայաստանի հանդեպ: Վերջին օրինակը օրերս էր, երբ Ալիեւը հերթական անգամ «Արեւելյան Ադրբեջան» վերադառնալու հայտ ներկայացրեց:
Իհարկե, Նիկոլի համար նույնիսկ մեկ օրում սեփական խոսքը 180 աստիճանով շրջելը նոր բան չէ, էլ ուր մնաց 2017թ. ապրիլին տրված խոստումներից հետ քաշվելը: Բայց դա դեռ հարցի մի կողմն է: Շատ ավելի լուրջ է Ալիեւի հիշատակած վերջին հայտարարությունը: Այսպես, ընդամենը օրեր առաջ եղել է արտգործնախարարների հանդիպում, Նիկոլն ԱՄՆ-ում տոննայանոց ճառեր էր հնչեցում «խաղաղության պայմանագրի» մասին: Իսկ ահա Ալիեւը պատասխանեց մեկ պարզ տերմինով՝ «կվերադառնանք Արեւելյան Ադրբեջան», որով միանգամից զրոյացրեց Նիկոլի ողջ «քաղաքական» կուրսն էլ, եղած ու չեղած բոլոր պայմանավորվածություններն էլ: Իսկ այն, որ Ալիեւի նման հայտարարություններին անլուրջ վերաբերվելը կամ դրանք ընդամենը հռետորաբանություն համարելը կարող է ծանր ավարտ ունենալ, ցույց տվեց թեկուզեւ Արցախի ամբողջական զավթման պատմությունը:
Այսպիսով, ունենք այս պարզ իրողությունը: Մի կողմից, ադրբեջանական չդադարող այդ ագրեսիան, որը, հասկանալի է, դաժան հարված էր «Արցախը տանք եւ խաղաղ ապրենք» էն գլխից սնանկ «գաղափարին»: Մյուս կողմից, ունենք նիկոլիզմ, որի էությունը ոչ պակաս սնանկ եւ քանիցս ձախողված` «Արեւմուտքը մեզ կօգնի» տրամաբանությունն է: Ու այս ֆոնին բանը հասել է նրան, որ ՍԴ-ի միջոցով ինչ-որ ավանտյուրաների են դիմում, ցույց տալու համար, թե, ինչ կա որ, Հայաստանի Սահմանադրությունը համապատասխանում է Ալիեւի քիմքին: Միայն թե ինչ-որ ստորագրված թուղթ ձեռք բերեն: Մինչդեռ նույն նիկոլական համակարգի կարկառուն ներկայացուցիչ Ալենն է անգամ խոստովանում, թե այս բոլոր զիջումներին կարող են հետեւել Բաքվի նորանոր պահանջները. «Ես չեմ բացառում, որ վաղը, մյուս օրը մի նոր պատճառ կգտնեն, մի նոր բան կգտնեն»:
Էլ ի՞նչ բացառես, երբ Ալիեւը շատ պարզ ներկայացնում է, թե իրականում ինչ է ուզածը՝ «Արեւելյան Ադրբեջան»: Եվ որ հենց ներկա քաղաքականությունն է, որ այդչափ բացել է Հեյդարովիչի ախորժակը:
Բայց վերադառնանք Միշուստինի այցին: Խոսակցությունները, որ Իրանը պատրաստվում է տեսանելի ապագայում անդամակցել ԵՏՄ-ին, իհարկե, հենց այնպես, օդից չընկան: Բայց միաժամանակ այդ թեման էլ ավելի է հիմնավորվում, որ հարավկովկասյան տարածաշրջանը Մոսկվայի եւ Թեհրանի համար գնալով էլ ավելի կարեւորություն են ձեռք բերում: Եվ այս իրավիճակից գրագետ օգտվելը, միանշանակ, կարող էր էապես բարելավել Հայաստանի անվտանգային վիճակը: Ինչպես որ մեր փոխարեն Ալիեւն է այդ գրագետ քաղաքականությունն առաջ տանում՝ աստիճանաբար խլելով Հայաստանի այդ բոլոր դիրքերը:
Եվ ահա այս համատեքստում, ըստ մի շարք լուրջ աղբյուրների, Միշուստինն այցի շրջանակներում եւս մեկ անգամ Նիկոլին հորդորել է՝ դեռ բոլոր հնարավորությունները փակված չեն, եւ պետք է պարզապես նստել եւ լրջորեն քննարկել եղած պատկերն ու հնարավոր քայլերը: Առավել եւս, որ մեծ տարածաշրջանի իրողություններն էլ ավելի կարող են թանձրացնել Հայաստանի շուրջ մթնոլորտը: Կարճ ասած, ՌԴ-ում դեռ սպասում են Նիկոլի այցին, թեեւ եթե անգամ այդ հաստատված այցը վերջին պահին չեղարկվի, դա արդեն կարող է Մոսկվային առանձնապես չհուզել:
Եթե աղբյուրները չեն սխալվում, ապա կնշանակի, որ Միշուստինն այս այցի միջոցով մի վերջին նախազգուշացում է հղել՝ որոշումը թողնելով Նիկոլին: