ՎԵՐՋՈՒՄ ԵՐԿՆՔԻՑ ԵՐԵՔ «ԲԱՅՐԱԿԹԱՐ» ԸՆԿԱՎ

Կա­պի­տու­լյան­տի «հե­քի­ա­թը» «խա­ղա­ղու­թյան օ­րա­կար­գի» մա­սին տվեց ա­ռա­վել քան այ­լան­դակ պտուղ­ներ: Մա­զութս­տա­նի սուլ­թա­նը հայ­տա­րա­րում է, որ Հա­յաս­տա­նը ո՛չ տա­րածք ու­նի, ո՛չ սահ­ման, Չա­վու­շօղ­լուն պա­հան­ջում է ոչ մի­այն Հա­յաս­տա­նի, այ­լև ողջ հա­յու­թյան, նե­րա­ռյալ սփյուռ­քի, լի­ա­կա­տար կա­պի­տու­լյա­ցի­ան: Նի­կոլն էլ ՄԱԿ-ի ամ­բի­ո­նից, վի­զը ծուռ, Ա­լի­և­ին խնդրում է ցույց տալ այն քար­տե­զը, ո­րը կբա­վա­րա­րի Ադր­բե­ջա­նին, դրա­նով իսկ հրա­պա­րա­կավ ա­ռևտ­րի հա­նե­լով ՀՀ ինք­նիշ­խան տա­րած­քը... Մղձա­վան­ջա­յին հե­քի­աթ, ո­րի վեր­ջում երկն­քից ընկ­նողն ա­մե­նև­ին էլ ե­րեք խնձոր չեն...

«ՕՁԸ» ՕԳ­ՆՈՒ­ԹՅԱՆ Է ՀԱՍ­ՆՈՒՄ ԻՐ «ՁԱ­ԳԻՆ»

Հենց այս­պես են բա­նա­ձև­ել Լև­ոն Տեր-Պետ­րո­սյա­նի հար­ցազ­րույ­ցը Հ1-ին` բնա­կա­նա­բար «ձագ» ան­վա­նե­լով Նի­կո­լին:

Պաշ­տո­նա­թող նա­խա­գահ­նե­րի և կա­թո­ղի­կո­սի հան­դի­պու­մից հե­տո լրատ­վա­դաշ­տում ե­ղավ ար­տա­հոսք, որ մաս­նա­կից­նե­րից մե­կը ա­ռա­ջար­կեց հա­մախմբ­վել և սա­տա­րել Նի­կո­լի կա­պի­տու­լյա­ցի­ա­յին` ա­սե­լով, թե այլ ելք չկա: Դեռ «Կնքա­հայ­րը» ֆիլ­մից բո­լորս գի­տենք, որ դա­վա­ճա­նը հենց նա է, ով ա­ռա­ջինն ա­ռա­ջար­կում է հան­դի­պել թշնա­մու հետ: Եվ ա­հա Լև­ոն Տեր-Պետ­րո­սյա­նը հրա­պա­րա­կայ­նաց­րեց իր ա­սե­լի­քը Հ1-ի ե­թե­րում: «Մեզ սպա­սում են ծանր լու­ծում­ներ, ցա­վոտ լու­ծում­ներ: Պայ­մա­նագ­րեր պի­տի կնքվեն և՛ Ադր­բե­ջա­նի, և՛ Թուր­քի­ա­յի հետ: Դա ոչ մե­կի քիմ­քին հա­ճո չի լի­նե­լու: Ե­թե չի ստո­րագր­վում փաս­տա­թուղթ, ե­թե հաշ­տու­թյուն չի կնքվում եր­կու հա­րև­ան­նե­րի հետ, 70 տար­վա ի­րո­ղու­թյու­նը չենք կա­րող վե­րա­կանգ­նել, պի­տի քա­րը քա­րի վրա եր­կիր կա­ռու­ցենք, շե­նաց­նենք եր­կի­րը»,- ա­սաց նա:

Ըստ Տեր-Պետ­րո­սյա­նի` ին­ֆոր­մա­ցի­ա­յին տի­րա­պե­տում է մի­այն Նի­կոլ Փա­շի­նյանն ու կու­սակ­ցու­թյան ղե­կա­վա­րու­թյու­նը. «Նի­կոլն է ու մեկ-երկու հո­գի գի­տեն, թե Ռու­սաս­տա­նը, Թուր­քի­ան ինչ են ա­ռա­ջար­կում, ԱՄՆ-ը ինչ խոր­հուրդ է տա­լիս: Ես, Քո­չա­րյա­նը, Սարգ­սյա­նը այդ ին­ֆոր­մա­ցի­ա­յին չենք տի­րա­պե­տում: Իմ ա­ռա­ջար­կի բուն ի­մաստն այն է, որ ընդ­դի­մու­թյան մե­ծա­գույն մա­սը կար­ծում է, որ ե­թե Նի­կո­լից կա­րո­ղա­նան ա­զատ­վել, ա­պա կա­րող ենք խու­սա­փել ցա­վոտ լու­ծում­նե­րից, սա մի­ամ­տու­թյուն է: Ով էլ գա, նույ­նը, գու­ցե և ա­վե­լի վատ փաս­տա­թուղթ է ստո­րագ­րե­լու: Բո­լոր լու­ծում­ներն էլ վատ են լի­նե­լու, պետք է դրան­ցից ընտ­րել ա­մե­նա­քիչ ցա­վա­լին»:

Այ­սինքն «հո­գե­հայ­րը» պնդում է, որ «հո­գե­զա­վա­կին» քշե­լու դեպ­քում լի­նե­լու է ա­վե­լի վատ, քան «հո­գե­զա­վա­կի» ա­ռա­ջար­կած բա­ցար­ձակ կա­պի­տու­լյա­ցի­ան: Թե­րևս հոտն ա­ռել է, որ Նի­կո­լի դուրս թռնե­լուն քիչ է մնա­ցել` չէ՞ որ Նի­կոլն ա­յո է ա­սել և՛ Պու­տի­նի, և՛ Շառլ Մի­շե­լի` ի­րա­րից տար­բեր­վող «խա­ղա­ղու­թյան պայ­մա­նագ­րե­րին», ու մոտ է պա­հը, որ պետք է «քցի» կա՛մ ռուս­նե­րին, կա՛մ Ա­րև­մուտ­քին: Իսկ «քցված» կող­մը, բնա­նա­կա­նա­բար, ձգտե­լու է պատ­ժել այդ «ճար­պիկ ռա­մի­կին», ին­չը թույլ կտա ա­րագ իշ­խա­նա­փո­խու­թյուն կա­տա­րել:

Չգի­տենք` «մի­նուս Տեր-Պետ­րո­սյան» ֆոր­մա­տում ով կհա­մար­վի ընդ­դի­մու­թյան նա­խընտ­րե­լի հրա­պա­րա­կա­յին ա­ռաջ­նորդ, բայց պարզ է, որ նա­և տե­ղե­կատ­վու­թյան պա­կա­սի պայ­ման­նե­րում լա­վա­գույն, այ­սինքն` նվա­զա­գույն կո­րուստ­նե­րով լու­ծում­ներ կա­րե­լի է ակն­կա­լել քա­ղա­քա­կան գրոս­մայս­թեր Սերժ Սարգ­սյա­նից:

Իսկ օ­պե­րա­տիվ ա­ռու­մով Նի­կո­լի վեր­ջին` փա­րի­զյան հայ­տա­րա­րու­թյան վտանգ­նե­րը կարճ բա­նա­ձև­եց Ար­մեն Ա­շոտ­յա­նը.

«1. Ան­կախ պե­տու­թյուն­նե­րի հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյուն ստեղ­ծե­լու մա­սին 1991 թվա­կա­նի դեկ­տեմ­բե­րի 8-ի հա­մա­ձայ­նագ­րի վրա հղում­ներ ա­նե­լը ե՛ւ տգի­տու­թյուն է, ե՛ւ դա­վա­ճա­նու­թյուն:

Տգի­տու­թյուն, ո­րով­հե­տեւ Հա­յաս­տա­նի Գե­րա­գույն խոր­հուրդն այն վա­վե­րաց­րել է վե­րա­պա­հում­նե­րով՝ հաշ­վի առ­նե­լով Ար­ցա­խի խնդի­րը:

Դա­վա­ճա­նու­թյուն, ո­րով­հե­տեւ օ­րա­կարգ է վե­րա­դարձ­վում անկ­լավ­նե­րի հար­ցը: Հի­շեց­նե՞մ, թե դա ինչ ար­հա­վիրք է Հա­յաս­տա­նի հա­մար:

2. Ի՞նչ է նշա­նա­կում. «Կար­ծում եմ՝ Ադր­բե­ջան-Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բաղ քննար­կում­նե­րի մեկ­նար­կը կա­րող է օգ­տա­կար լի­նել: Այս հա­մա­տեքս­տում պի­տի ընդգ­ծեմ Ֆրան­սի­ա­յի դե­րը՝ որ­պես Ե­ԱՀԿ Մինս­կի խմբի հա­մա­նա­խա­գա­հող եր­կիր»:

Այ­սինքն, Նի­կոլն ար­տերկ­րում հայ­տա­րա­րում է, որ Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի հար­ցով այ­լեւս ձեռ­քե­րը լվա­նում է` այն թող­նե­լով Ադր­բե­ջա­նի հետ один на один»:

ԱԺԲ-Ն` ՆԻ­ԿՈ­ԼԻ ԾՊՏՅԱԼ Ա­ՋԱ­ԿԻՑ

Իսկ ՏԻՄ ընտ­րու­թյուն­նե­րը բե­րե­ցին խայ­տա­ռա­կու­թյուն` 1-2 օր­վա երկ­րորդ խայ­տա­ռա­կու­թյու­նը: Ա­ռա­ջի­նը Թուր­քի­ա­յին քուրդ ա­զա­տա­մար­տիկ­նե­րին ար­տա­հանձ­նելն էր, ո­րի շա­րու­նա­կու­թյու­նը կա­րող է լի­նել և Նի­կո­լի մնա­լու դեպ­քում ան­պայ­ման լի­նե­լու է հայ հե­րոս­նե­րի հանձ­նու­մը: «Ադեկ­վադ» մի­ա­բա­նու­թյան հիմ­նա­դիր Ար­թուր Դա­նի­ե­լյա­նի կար­ծի­քով. «Փա­շի­նյա­նը, քուրդ զի­նյալ­նե­րին ար­տա­հանձ­նե­լով Թուր­քի­ա, փոր­ձում է Էր­դո­ղա­նին կա­շա­ռած պա­հել, որ վեր­ջինս շա­րու­նա­կի զսպել Ա­լի­և­ին: Ի­րա­նում հրահր­ված ան­կար­գու­թյուն­ներն էլ թույլ են տա­լիս Ա­լի­և­ին են­թադ­րել, որ պա­հը շատ հար­մար է ան­տե­սել թե Ի­րա­նի և թե ԱՄՆ-ի դիր­քո­րու­շու­մը և կանգ­նեց­նել բո­լո­րին այն փաս­տի ա­ռաջ, որ «զան­գե­զու­րյան մի­ջանցքն» այ­լևս ի­րա­կա­նու­թյուն է»:

Ինչ վե­րա­բե­րում է ՏԻՄ ընտ­րու­թյուն­նե­րին, ա­պա ան­կախ նրա­նից` ՔՊ-ի քվե­ներն ի­րա­կան են, թե ընտ­րա­կեղ­ծի­քի ար­դյունք, Նի­կոլն իր թուրք տե­րե­րին ցույց տվեց զո­հա­բեր­վող բնակ­չու­թյան «աջակ­ցու­թյու­նը»: Քա­ղա­քա­կան մեկ­նա­բան Ա­նի Կա­րա­պե­տյա­նի հա­մոզ­մամբ. «Նախ ա­սեմ, որ ինձ թվում է` ար­դեն բո­լո­րին պարզ դար­ձավ, թե Նի­կոլ Փա­շի­նյանն ին­չու ռազ­մա­կան դրու­թյուն չհայ­տա­րա­րեց, ընդ ո­րում՝ երբ ըն­դա­մե­նը 3 օ­րում ու­նե­ցանք 300-ից ա­վել զոհ, ան­հայտ թվով ան­հետ կո­րած­ներ եւ գե­րի­ներ: Զուտ նրա հա­մար չհայ­տա­րար­վեց, որ ի­րենց պետք էր ա­մեն գնով ՏԻՄ ընտ­րու­թյուն­ներ կա­յաց­նել եւ ա­պա­ցու­ցել, որ դեռ Սի­սի­ա­նում, Իշ­խա­նա­սա­րում, Ա­րե­նի­ում ի­րենց ընտ­րող կա, եւ այդ մա­տա­ղա­ցու ընտ­րա­զանգ­վա­ծը մե­ծա­մաս­նու­թյուն է կազ­մում: Ո­չինչ, որ թուր­քը ներ­խու­ժել է մեր սու­վե­րեն տա­րածք, ո­չինչ, որ Ե­ռաբ­լու­րում նոր շի­րիմ­ներ ու­նենք, կա­րե­ւո­րը՝ նա մեր տղա­նե­րի տաք շի­րիմ­նե­րի վրա պա­հի իր իշ­խա­նու­թյու­նը եւ ի կա­տար ա­ծի բո­լոր այն պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­նե­րը, ո­րոնք ստանձ­նել է կա­պի­տու­լյա­ցի­ոն փաս­տաթղ­թի ստո­րագր­մամբ: Ինչ վե­րա­բեր­ում է նրանց, ով­քեր ընտ­րել են ի­րենց դահ­ճին, ի­րենց տան դռնե­րը թուր­քի ա­ռաջ բա­ցո­ղին, ա­սեմ, որ խե­ղա­թյուր­ված հո­գե­բա­նու­թյան տեր ա­նա­ռողջ մար­դիկ են: Չեմ ու­զում խիստ կո­պիտ ո­րա­կա­վո­րում­ներ տալ, բայց թող պատ­րաստ­վեն տեր կանգ­նել ի­րենց ընտ­րու­թյա­նը՝ թուր­քին ի­րենց օ­ջախ­նե­րում դի­մա­վո­րե­լուն»:

Եվ այդ դրա­մա­տիկ ի­րա­վի­ճա­կում էլ տե­ռո­րիս­տա­կան ծա­գում ու­նե­ցող ԱԺԲ-ն հայ-ռու­սա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի վատ­թա­րաց­ման խա­րույ­կին լրա­ցու­ցիչ «բեն­զին» է լցնում: ԱԺԲ-ի հան­րա­հավաք­նե­րին, ո­րոնց թա­փը գնա­լով պա­կա­սում է, քա­ղա­քա­կան կա­րե­լի է հա­մա­րել մի­այն ՀԱՊԿ-ից հրա­ժար­վե­լու և ԱՄՆ-ին դաշ­նակ­ցե­լու պա­հանջ­նե­րը: Մնա­ցյալ ա­մեն ինչ ար­դեն սադ­րան­քի տի­րու­թում է: Այս­պես, ա­մե­րի­կյան դրոշ­նե­րի ա­ռա­տու­թյու­նը ցույց է տա­լիս, որ «ռու­սա­կան սա­պո­գին» դեմ ար­տա­հայտ­վե­լով, նրանք «սա­պո­գա­պաշտ» են մնա­ցել, ըն­դա­մենն ու­զում են ռու­սա­կան «կիր­զը» փո­խա­րի­նել ա­մե­րի­կյան բրեն­դա­յին սա­պո­գով: Օ­տա­րա­մո­լու­թյան դո­զան այն­քան շատ է, որ պար­զա­պես զզվե­լի է:

Իսկ ընդ­հա­նուր առ­մամբ` տպա­վո­րու­թյուն, որ ԱԺԲ-ի մի­տինգ­նե­րը ոչ թե հա­յաս­տա­նյան քա­ղա­քա­կան ակ­ցի­ա են, այլ Ռու­սաս­տա­նի հա­կա­պա­տե­րազ­մա­կան ցույ­ցե­րի հայ­կա­կան «ֆի­լի­ալ» են, այն­քան շատ է թվարկ­վում, թե ՌԴ-ում որ քա­ղա­քում ցու­ցեր ե­ղան և քա­նի զին­կո­մի­սա­րի­ատ հրդեհ­վեց: Եվ դրա թագն ու պսա­կը ե­ղավ «Առանց Պու­տին Հա­յաս­տան» կար­գա­խոս-վան­կար­կու­մը... Այդ ի՞նչ պաշ­տոն ու­նի Պու­տի­նը ՀՀ-ում, որ ու­զում են «Առանց Պու­տին Հա­յաս­տան», այդ ի՞նչ աբ­սուրդ է, և ձե՞ր ինչ գործն է, թե ու­րիշ երկ­րի ղե­կա­վարն ով է:

Դրան նա­և գու­մար­վե­ցին ան­վարժ ռու­սե­րե­նով հա­կա­ռու­սա­կան ե­լույթ­նե­րը... Ե­րև­ի թե դրանք պետք են հա­մա­ցանց գցվե­լու հա­մար, որ­պես­զի հա­կա­հայ­կա­կան տրա­մադ­րու­թյուն­նե­րի «գրա­դու­սը» ՌԴ-ում բարձ­րաց­նեն: Ե­րև­ի ԱԺԲ-ական­նե­րը քիչ են հա­մա­րում ռու­սա­կան հե­ռուս­տա­ա­լիք­նե­րում հնչող հա­կա­հայ­կա­կան դրսև­ո­րում­նե­րը, և ու­զում են տար­բեր մար­կով­նե­րի և կո­րոտ­չեն­կո­նե­րի գոր­ծին սե­փա­կան լու­ման ա­վե­լաց­նել:

Իսկ չա­րիք Նի­կո­լին հե­ռաց­նե­լու պա­հանջ նրան­ցից այդ­պես էլ չլսե­ցինք: Մի նի­կոլ էլ սրանք են:

 ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԵՍ ԳԱ­ԼԱ­ՋՅԱՆ