Եթե ես լինեի Երեւանում, ազգիս հետ միասին ես էլ կմասնակցեի հանրահավաքներին. Արա Բաբաջանյան
Մշակութային«Իրավունքը» զրուցել է «Առնո Բաբաջանյանի հիշատակի» հիմնադրամի նախագահ, մեծանուն կոմպոզիտորի որդի՝ ԱՐԱ ԲԱԲԱՋԱՆՅԱՆԻ հետ:
— Պարոն Բաբաջանյան, վերջերս Մոսկվայի օրվա կապակցությամբ տեղի ունեցավ Առնո Բաբաջանյանին նվիրված երեկո: Կմանրամասնե՞ք:
— Այո, սեպտեմբերի 10-ին Մոսկվայի վարչակազմի նախաձեռնությամբ՝ Մոսկվայի ժողովրդական տնտեսության նվաճումների ցուցահանդեսի հայկական այդ գեղեցիկ պավելյոնում, «Առնո Բաբաջանյանի հիշատակի» հիմնադրամի հետ համատեղ անցկացրինք շատ հետաքրքիր համերգային երեկո` նվիրված Առնո Բաբաջանյանին: Հնչեց Առնո Բաբաջանյանի երաժշտությունը մեր երգիչների` Սուրեն Պլատոնովի, Գագիկ Եզեկյանի, Կարինե Ասիրյանի, Կարեն Մովսիսյանի կատարմամբ: Երեկոն պատահական չէր, քանի որ Առնո Հարությունովիչը Մոսկվայի մասին 7 ստեղծագործություն է նվիրել, որոնցից ամենաճանաչվածը` «Ամենալավ քաղաքը աշխարհում» երգն է, որն իր ժամանակին այնքան տարածված էր, որ, կարծես թե, դարձել էր Մոսկվայի հիմնը: Ժամանակին այդ երգը ռադիոյով, երբ Նիկիտա Խրյուշչովը լսել էր, վրդովվել էր, թե ինչպես կարելի է Մոսկվայի մասին թվիսթ գրել: Բայց ինչպես տեսնում եք, հուրախություն մեզ՝ Նիկիտա Սերգեեւիչին 1964 թվականին ուղարկեցին թոշակի, իսկ այդ երգը մինչեւ այսօր էլ հնչում է:
— Որքանով տեղեկացված եմ, ՌԴ նախագահի վարչակազմում համերգ է լինելու: Համերգին ովքե՞ր են մասնակցելու, եւ ո՞ր նվագախումբն է նվագակցելու:
— Սեպտեմբերի 21-ին ՌԴ նախագահի վարչակազմում լինելու է Առնո Բաբաջանյանի հիշատակին նվիրված շատ պատասխանատու համերգ, որտեղ կհնչեն նրա ստեղծագործությունները ՌԴ ՊՆ կենտրոնական զինվորական նվագախմբի կատարմամբ: Սոլիստներից ներկա կլինի նաեւ Արսեն Ստեփանյանը: Նաեւ հրավիրել ենք ՌԴ-ից, Ուկրաինայից, Ղազախստանից սոլիստների, որոնք ելույթ կունենան Առնո Բաբաջանյանի հիշատակին նվիրված համերգին:
- Սրանով ավարտվելո՞ւ են Ձեր սեպտեմբերյան համերգային ծրագրերը:
— Ո՛չ, չի ավարտվելու, սեպտեմբերի 23-ին Կրասնոգորսկում նույնպես կլինի Առնո Բաբաջանյանի հիշատակին նվիրված փառատոն, որը մենք 2017թվականից անցկացրել ենք` «Գլխավորը ծառայելն է» խորագրով: Այն անցկացրել ենք նաեւ Երեւանում, Սեւաստոպոլում, հեռավոր Արեւելքում, իսկ հիմա էլ անցկացնելու ենք Կրասնոգորսկում:
— Անդրադառնանք նաեւ հայաստանյան վերջին իրադարձություններին: Ի՞նչ կարծիք ունեք այն ամենի մասին, ինչ հիմա կատարվում է մեր երկրում:
— Վերջին տարիներին ցավով եմ վերաբերվում այն իրադարձություններին, որոնք տեղի են ունենում Հայաստանում: Մարդիկ, որոնք 2018թ. եկան իշխանության, թուլացրին բանակը, ժողովրդին բաժանեցին սեւերի ու սպիտակների, մշակույթը պլինտուսից ներքեւ իջեցրին: Արեցին ամեն ինչ, որ այսպիսի իրավիճակ լինի: Ստացվեց այնպես, որ իրենք կոնֆլիկտ հրահրեցին Ադրբեջանի հետ: Եվ ամեն ինչ գնաց նրան, որ մենք կապիտուլյացիայի ենթարկվենք: Մինչ այդ, Ադրբեջանին չհաջողվեց հաղթել մեր բանակին: Ինչը, ցավոք, եղավ ներկայիս իշխանության ժամանակ: Սա ցավալի է, բայց փաստ է:
— Բայց չէ՞ որ, այսպես ասած, կապիտուլյացիայից հետո մեր ժողովուրդն ընտրեց նրան, ում օրոք եղավ այն:
— Կա մի այսպիսի խոսք` կարեւոր չէ ով է ձայն տալիս, կարեւոր է, թե ով է հաշվում: Ես չեմ կարծում, որ թափանցիկ ընտրություններ են եղել: Ճիշտ է, նաեւ զոմբիացած մասսա էլ կա Հայաստանում, եւ ինձ համար դա տխուր փաստ է, որ իմ համերկրացիները կարող են այդ աստիճան միամիտ լինել, չտեսնելով այն, ինչ կատարվում է երկրի ներսում: Ես գտնում եմ, որ մեր ազգը կարող է իր մեջ ներքին ուժ գտնել, որպեսզի պայքարի ներկայիս պոպուլիստական գործողությունների դեմ, ինչը հիմա կատարվում է: Մշակույթի մասին ընդհանրապես լռում եմ, քանի որ, ցավոք, պլինտուսից ներքեւ է իջեցվել: Եվ այս ամենը բերեց նրան, ինչը այսօր տեղի ունեցավ: Եվ չգիտես ինչու, դրանում փորձում են մեղադրել մեր ռազմավարական գործընկերոջը` Ռուսաստանի Դաշնությանը: Բայց ես չեմ մտածում, որ Ռուսաստանը կապ ունի այն ամենի հետ, ինչ հիմա տեղի է ունենում մեր երկրում: Այդ ամենը ներկայիս իշխանության ղեկավարների մեղավորության արդյունքն է: Ես լսեցի մարդկանց, որոնք ասում էին, թե պատրաստվում է ստորագրելու Արցախն ամբողջությամբ հանձնելու փաստաթուղթը, ինչի համար եղավ հանրահավաք Երեւանում: Եթե ես լինեի Երեւանում, ազգիս հետ միասին ես էլ կմասնակցեի հանրահավաքներին: Հույս ունեմ, որ, վերջիվերջո, Հայաստանում ճշմարտությունը կհաղթի ...
[ՆՈՒՆԵ ԶԱՔԱՐՅԱՆ