Ովքեր վստահ կողմնակիցն են Միութենական պետության գաղափարին, պետք է համախմբվեն. Արամ Սարգսյան
Տեսանյութեր«Ուժեղ Հայաստան Ռուսաստանի հետ. հանուն նոր Միության» շարժման նախաձեռնությամբ կայացած «Օշականի ճակատամարտ. Արեւելյան քրիստոնեության քաղաքակրթական հիմքերի պաշտպանությունը դարերում եւ այսօր» գիտագործնական կոնֆերանսին ներկա քաղաքական, հասարակական, հայ եւ ռուս պատմագիտական ու փորձագիտական շրջանակների շարքում էր նաեւ Հայաստանի Դեմոկրատական կուսակցության նախագահ ԱՐԱՄ ՍԱՐԳՍՅԱՆԸ: Նա նախ շնորհակալություն հայտնեց շարժման գործադիր կոմիտեի անդամ, ՍԻՄ կուսակցության նախագահ Հայկ Բաբուխանյանին՝ հայ-ռուսական հարաբերություններում երկար տարիների իր հետեւողական դիրքորոշման եւ աշխատանքի համար, ապա կարեւորեց Օշականի ճակատամարտի 195-ամյակի կապակցությամբ նման միջոցառումների շարք նախաձեռնելը:
— Կարծում եմ` մենք պետք է կամրջենք այսօրվա իրողությունները եւ 195 տարի առաջ տեղի ունեցածը: Օշականի ճակատամարտն այսօր շարունակվում է Դոնբասում եւ Արցախում, որտեղ ռուս խաղաղապահները պահպանում եւ ապահովում են տեղի հայ ժողովրդի անվտանգությունը, որը ձեռք է բերել անկախություն միանգամայն օրինական ճանապարհով` Սովետական Միության օրենքների համաձայն եւ միջազգային իրավունքով: Եվ այսօր մենք պետք է հասկանանք, թե ինչ է մեզ սպասվում: Իսկ մեզ սպասվում է շատ լուրջ իրադրություն, որովհետեւ մեր այս փոքր տարածքում՝ Հայաստանում, խաչվել են շատ գերտերությունների շահեր: Մի կողմից Թուրքիան եւ Ադրբեջանը փորձում են միմյանց գիրկ ընկնել՝ դրանով խեղդելով Հայաստանին, ինչն ակնհայտ է, ապա շարունակել իրենց ուղին դեպի Արեւելք եւ Հյուսիս: Մյուս կողմից՝ կոնսոլիդացված Արեւմուտքը փորձում է նախ գաղափարապես, հիմա արդեն կոնկրետ գործողություններով Ռուսաստանին դուրս մղել այս տարածաշրջանից, ինչի համար նրանք 30 տարի շատ ակտիվ աշխատել են այստեղ: Այո, նրանք ստեղծել են, այսպես ասած, իրենց հենակետերը, ինչի մասին պետք է իմանանք եւ մտածենք, թե ինչպես ենք դրա դեմն առնելու: Այսօր փորձում են մեկուսացնել Իրանի Իսլամական Հանրապետությանը եւ փակել Չինաստանի՝ «Մեկ գոտի, մեկ ճանապարհ» մեծ ծրագրի ուղին: Եվ այս ամենը էլի եմ շեշտում՝ կոնսոլիդացված աշխատանք է, որն իրականացվում է այս տարածաշրջանում: Հետեւապես, եթե մենք այսօր միայն հենվենք այն ամենի վրա, որ ունեցել ենք հայ-ռուսական հարաբերություններում լավ ավանդույթներ, եւ կարծենք, թե դրանք պահպանվելու են առանց առանձնապես ջանք գործադրելու, այդպես չի լինելու: Դրա համար մտավորականությունը, ժողովուրդը, որոնք գտնում են, որ Ռուսաստանի հետ միությունն է մեր հիմնական ուղին՝ պահպանելու լուրջ անվտանգություն ոչ միայն այս փոքր տարածաշրջանում, այլ ընդհանրապես, այս ամենը պետք է դիտարկեն հենց Օշականի ճակատամարտի պրիզմայով, չէ՞ որ եթե Ռուսաստանն այն ժամանակ չփրկեր մեր հոգեւոր կենտրոնը, դժվար է պատկերացնել, թե ինչ կլիներ հետոն: Լինելու էր անվերադարձ կորուստ: Ընդհանրապես, սխալ են այն հայտարարությունները, որ եթե մենք այսօր ունենք քաղաքական զիջումներ, ապա վաղը դրանք կվերադարձնենք: Մենք չենք վերադարձնելու, որովհետեւ այն, ինչ կորսված է, եթե նույնիսկ վերադարձնենք, ապա վերադարձ նախնական կետին չի լինում:
Այսօրվա մեր խնդիրն է՝ հաղթահարել հիբրիդային պատերազմը, որը տեղի է ունենում Հայաստանում: Թեժ պատերազմը դարձավ հիբրիդային, բայց նորից էլի կարող է իրավիճակը բռնկվել: Ուստի՝ բոլոր նրանք, ովքեր վստահ կողմնակիցն են Միութենական պետության գաղափարին եւ ապագայում Ռուսաստան-Բելառուս Միութենական պետության մաս կազմելուն, պետք է համախմբվեն: Մենք չպետք է նայենք, թե ինչ իշխանություն է այսօր Հայաստանում գտնվում, այլ պետք է դիտակենք, թե ինչպես կարող ենք հենվել հանրության այն շերտի վրա, որը գուցե ընդդիմության մեջ է, բայց պատրաստ է վարել հստակ քաղաքականություն Ռուսաստանի հետ: Պետք է լինի միասնական աջակցություն: Այլապես ոչինչ չանել, նստել ու ասել, թե ամեն ինչ հիանալի է, լավ է հայ-ռուսական հարաբերություններում, կլինի բոլորիս համար կործանարար: Իսկ Հայաստանի կորուստը, շատ բաների կորուստ կլինի, որոնք չեմ էլ ուզում անգամ թվել: Այնպես որ, Հայկ Բորիսիչին (Բաբուխանյան) հաջողություն եւ բեղուն աշխատանք եմ մաղթում: Այդպես շարունակեք, եւ հաղթանակը մերն է լինելու:
ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ