«Արցախգազի» կողմից Բերձորում ապամոտնաժվում են գազի խողովակները.Բերձորի համայնքապետը բացառիկ մանրամասներ է ներկայացնում Բերձորում առկա իրավիճակից

Նիկոլ Փաշինյանը օրերս խոսելով Արցախի Հանրապետության Բերձորի շրջանի մասին, հայտարարել էր, որ երթուղու փոփոխություն տեղի ունենալու պարագայում, այն տարածքները, որոնք չեն գտնվում նախկին ԼՂԻՄ սահմանի մեջ, անցնելու են Ադրբեջանի վերահսկողության տակ։ «Լաչինի բնակիչների խնդիրները մենք կառավարության որոշումներով լուծում ենք, բնակիչները, բնականաբար, պետք է ապահովվեն բնակարաններով։

Ըստ էության, Լաչինում այսօր, նաև Արցախի իշխանության հետ այդ հարցերը քննարկում ենք, ընտանիքներ չեն ապրում, Աղավնո գյուղի բնակչների խնդիրներն Արցախի կառավարության միջոցներով, կարծում եմ, կլուծվեն, Սուսի վերաբերյալ ոչինչ չեմ կարող ասել, այս պահին տեղեկություններ չունեմ»,- ասել էր Նիկոլ Փաշինյանը։

Վերը նշվածի շուրջ «Իրավունքը» զրուցել է Բերձորի համայնքապետ Նարեկ Ալեքսայնանի հետ, ով նախ նկատեց.

-Ընդհանուր առմամբ, վարչապետի հայտարարությունը անակնկալ չէր մեզ համար, քանի որ շատ էր խոսվում այդ մասին, և մենք տեսնում ենք ադրբեջանցիների կողմից նոր կառուցվող ճանապարհը: Զարմանալի էր, որ վարչապետը նշեց, թե Բերձորում մարդիկ չեն ապրում: Բնակեցում ասելով՝ մարդիկ ինչ-որ քանա՞կ են պատկերացնում։ Այսօր Աղավնոյի չափ բնակչություն էլ Բերձորում կա։ Այս պահին Բերձորում մարդիկ ապրում են, ավելի քան 50 ընտանիք Բերձորում է՝ մոտ 180 մարդ։ Բազմանդամ ընտանիքներ էլ կան այդ թվում։ Արտակարգ իրավիճակ չկա, մարդիկ իրենց սովորական կյանքով ապրում են՝ առանց խուճապային կամ ճամպրուկային տրամադրության։ Այո, ճանապարհ կառուցվում է, բայց հստակ չեն ժամկետները, հստակ չէ՝ արդյոք դա այլընտրանքային ճանապարհ է։ Ինչ-որ ժամանակ առաջ ճանապարհի շահագործման ժամկետ էին նշում հունիսի մեկը, հիմա քննարկվում է հուլիսի մեկը։ Բայց պարզ երևում է ճանապարհի՝ այս պահին գոնե ավարտված չլինելու հանգամանքը։ 

-Ասում են, որ ամեն ինչ նախատեսված է նոյեմբերի 9-ի համաձայնագրով:

-Դեռևս 2020թ․ նոյեմբերի 9-ի հայտարարության մեջ կա կետ, որ Լաչինի շրջանը դեկտեմբերի 1-ին պետք է հանձնվի Ադրբեջանի վերահսկողությանը և այդ հայտարարության մեջ որևիցե ձևով չի առանձնացվում բացառությամբ ինչ-որ բնակավայրերի: Բայց մեկ ուրիշ կետով ասում է՝ Արցախը Հայաստանին կապող միջանցք 5 կմ լայնքով՝ 2,5 աջ, 2,5 ձախ միջանցքը հանձնել ռուս խաղաղապահների վերահսկողությանը։ Այդ հայտարարության մեջ ասում է նաև 3 տարվա ընթացքում Հայաստանն Արցախին կապող ճանապարհ կառուցել, որը չպետք է շոշափի Շուշին։ Ենթադրում եմ, որ այդ համաձայնագրի կետերից մեկը՝ կառուցել նոր ճանապարհ՝ դա այս նույն ճանապարհի մասին է խոսքը, որը հիմա կառուցում են ադրբեջանցիները:

Մենք պետք է տեղեկացվենք՝ ենթադրենք միջանցքը փոխարինվում է այս ճանապարհով, գործող միջանցքի բնակավայրերն ի՞նչ կարգավիճակ են ունենալու։ Այդ ամենից կենթադրվեն հետագա քայլերը։ Գիտեք, ինձ ուղղակի զարմացնում է մի փաստ. ինչպե՞ս է, որ մենք նոյեմբերի 9-ի հայտարարության բոլոր կետերը կատարում ենք, իսկ Ադրբեջանը՝ ոչ, օրինակ, գերիների վերադարձի պարտավորությունը: Ինչո՞ւ մենք չենք կարող հրաժարվել որոշակի պահանջներ կատարելուց՝ պահանջելով նախ Արբերջանին դա անել:

-Պարոն Ալեքսանյան, եթե մենք ամբողջությամբ կորցնելու ենք Բերձորի շրջանը՝ այդ թվում Աղավնոն, որոշ այլ հայկական գյուղեր։ Ստացվում է, որ թշնամու ենթակայության տակ է անցնելու մեր ողջ կոմունիկացիաները՝ այսինքն գազ, էլեկտրաէներգիա:

-Այս պահին էլ կան հայկական տարածքներ, որտեղ գազն ու էլեկտրանէներգիան անցնում է Ադրբեջանի վերահսկողության տակ գտնվող տարածքներով, օրինակ՝ Շուշիի, Քաշաթաղի հատվածները։ Թե ինչ կլինի հետոն, արդեն դժվար է ասել: Նոյեմբերի 9-ից սկսած Բերձորում գազ չենք ունեցել, այս պահին «Արցախգազի» կողմից Բերձորում ապամոտնաժվում են գազի խողովակները, մեր ունեցած տեղեկություններով այդ խողովակները տեղափոխվելու են Հին Շեն և Մեծ Շեն գյուղեր՝ գազաֆիկացման աշխատանքների համար: Էլեկտրաէներգիան էլ մեկ առավոտյան ենք ունենում, մեկ երեկոյան:

Զրույցը` ԻԼՈՆԱ ԱԶԱՐՅԱՆԻ