«ԼԱՈՆ ԶԱՐԹՆԵԼ Է ՈՒ ՍՊԱՍՈՒՄ Է ԳՈՐԾՈՂՈՒԹՅԱՆ».ՆԱՆԱ ՍԱՐԳՍՅԱՆ
Մշակութային«Արվեստը սեր է» հաղորդման հյուրն է լրագրող, հասարակական գործիչ ՆԱՆԱ ՍԱՐԳՍՅԱՆԸ:
– Ընդդիմությունը դուրս է եկել փողոց եւ փորձում է արթնացնել լաոյին: Լաոն ե՞րբ կզարթնի:
– Լաոն արթնացել է եւ բավականին մեծ հույսով, ուժով: Գիտեք, խնդիրը մի քիչ այլ տեղում եմ ես տեսնում` լաոյին հանկարծ չհիասթափեցնեն: Մեկ ամիս կլինի, որ սկսվեցին հավաքները, որին բոլորս ոգեւորված մասնակցում ենք: Եվ ինձ թվում է` երկրի մասին մտածող մարդը պետք է լինի այնտեղ: Բայց կարծես փորձում են լաոյին մի քիչ հիասթափեցնել: Մեծ քանակությամբ մարդիկ հավաքվում են: Եվ դա այն քանակն է, որ պետք է լուրջ քայլեր արվեր: Ինչո՞ւ են փակում քաղաքապետարանի շենքը ժամը յոթին, երբ աշխատողներն արդեն տուն են գնացել, անգամ քաղաքապետը տեղում չի, ասեմ ավելին, Նիկոլ Փաշինյանը երբեւէ քաղաքապետարանում չի նստում: Հետո գնում են հրապարակª օրվա ամփոփում անցկացնելու: Ի՞նչը ամփոփես: Ի՞նչ ես արել, որ ամփոփես: Կամ Կառավարության շենք ես փակում: Կես ժամով փակեցիր, գնացիր հրապարակ, ամփոփեցիր: Ի՞նչ փոխվեց դրանից: Ամեն օր Իշխան Սաղաթելյանը, երբ հարթակից խոսում է նույն բանի մասին, դա արդեն փակուղու առաջ է կանգնեցնում: Ու այդքան մարդ ամեն օր քայլում է, ինչի՞, Երեւա՞նն եք ցույց տալիս մարդկանց: Գործողություն արեք: Օրակարգ ներկայացրեք, նոր հետո ամփոփեքª ինչ արեցիք: Ի՞նչ եք ամփոփում` ով ինչքան քայլե՞ց: Պետք չի կոտրել հավատը:
– Հատկապես մեկ անգամ արդեն կոտրեցին:
– Լավ բան հիշեցրիք: Անցյալ տարի նոյեմբերին էլի փակեցին Բաղրամյանը, եղան վրաններ, կարծեցինք` ըհը, լաոն ոնց որ նորից արթնանում է: Ու ոչ մի բան չեղավ: Նորից մարդիկ հավաքվեցին, սուրճ խմեցին, գիշերեցին, մրսեցին-հիվանդացան: Հետո դեկտեմբերին էլի հավաքվեցինք հրապարակում, էլի ճառեր, ելույթներ ու գնացինք տուն: Եկավ այս տարին, էլի ոչինչ չփոխվեց: Նիկոլ Փաշինյանը շարունակում է մնալ իր պաշտոնին: Հավաքվել եք` օրակարգ ունեցեք: Փակեք այս փողոցը, փակեք այն փողոցը: Տաս հազար հոգի այստեղ կանգնեցրեք, հինգ հազար այնտեղ, հացադուլ, գործադուլ արեք: Ամեն ինչը միասին սկսեք: Ոչ թե քայլեք, ծափահարեք եւ կոչերով հանդես եկեք: Ինչի՞ պետք է խոսի միայն մեկ, երկու կամ երեք մարդ: Մենք հրաշալի քաղաքական մեկնաբաններ, կուսակցական գործիչներ ունենք…
– Ի՞նչ կասեք այն մասին, երբ հայ կինը պատշգամբից ցույցի մասնակիցների վրա թքում եւ միջամատն է ցույց տալիս:
– Ապշեցի, երբ տեսա այդ տեսարանը` տարիքով կին, մայր, հետո իմացա նաեւ` մանկավարժ, կարող է իրեն նման բան թույլ տալ: Անգամ անհարմար եմ զգում ասել` թքել մարդկանց վրա: Նա դրանով իր տղային վարկաբեկեց: Ինչպիսի՞ սաներ պիտի կրթի նման մարդը: Շատ ամոթ էր: Կարող էր դուրս չգալ, չնկատել, չէ՞ որ տարիներ առաջ նույն բանը իր տղան էր անում: Ո՞ւմ մայրը թքեց իր տղայի վրա...
– Իսկ այս տարվա Եվրատեսիլի մասին ի՞նչ կարծիք ունեք:
– Երբ Ուկրաինայի պատերազմը սկսվեց, հետո արդեն Եվրատեսիլը պետք է սկսվեր, ես միանգամից ասացի, որ հաղթելու է Ուկրաինան: Այնքան պարզ է Եվրատեսիլի քաղաքականությունը: Եվ ինձ համար անհեթեթ է, որ Հայաստանը մասնակցում է այդ մրցույթին, որովհետեւ շատ ավելի կարեւոր տեղ ունենք մենք այդ գումարը ծախսելու: Աշխարհին մենք այլ կերպ կարող ենք ներկայացնել մեր մշակույթը: Ինձ համար շատ զարմանալի էր, որ Հունաստանը, Սերբիան եւ Իսպանիան տասներկու միավոր տվեցին Ադրբեջանին: Նման բան չի եղել Հունաստանի կողմից: Ադրբեջանին տասներկու միավոր տալը ես չեմ կարող բացատրել, թե ինչ քաղաքականություն էր… Այո, Եվրատեսիլը քաղաքականություն է, եւ ես կարծում եմ, որ մենք չպետք է մասնակցենք Եվրատեսիլին:
ՆՈՒՆԵ ԶԱՔԱՐՅԱՆ