ՇՈՒՇԻՆ ԳՐԱՎՎԵՑ ՄԵՐ ՀԱՆՁՆԵԼՈՒ ՊԱՏՃԱՌՈՎ
Հանդիպում
Պատերազմի արդյունքների, կազմակերպված անկազմակերպվածության, խրամատը լքողների, Շուշին հանձնողների, Արցախի սուբյեկտայնությունը կասկածի տակ դնողների եւ «Ուժեղ Հայաստան՝ ՌԴ-ի հետ» շարժման կարեւորության մասին «Իրավունք TV»-ի տաղավարում զրուցել ենք Արցախի Ազգային ժողովի «Արդարություն» խմբակցության պատգամավոր ԿԱՐԵՆ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆԻ հետ: Նախ, անդրադառնալով պատերազմում պարտության պատճառներին, մեր զրուցակիցը փաստեց.
ՌԱԶՄԱԿԱՆ ՏՐԻԲՈՒՆԱԼԸ ՄԻԱՅՆ ԿԱՐՈՂ Է ԲՈԼՈՐ ՀԱՐՑԵՐԻ ՊԱՏԱՍԽԱՆԸ ՏԱԼ
- Պարտության պատճառները բազմաթիվ են, բայց ամենագլխավոր պատճառը շատ լավ գիտի մեր ԶՈւ գերագույն գլխավոր հրամանատարը եւ ԳՇ-ն: Ա՛յ, իրենք քաջ գիտեն, թե որտեղ եւ ինչու են նահանջել: Գլխավոր պատճառը պետք է փնտրել ԶՈւ գերագույն գլխավոր հրամանատարի եւ ԳՇ արդեն նախկին ղեկավարի աշխատասենյակներում: Պատերազմի բացթողումների իրական պատճառը հասարակությունը կտեսնի, երբ պատասխանատուները կանգնած լինեն զինվորական տրիբունալի առաջ: Միայն այդ ժամանակ հասարակությունը կտեղեկանա, թե ինչ հանգամանքների համադրության արդյունքում մենք ունեցանք այս խայտառակ կապիտուլյացիան:
- Պարոն Հովհաննիսյան, ԱՀ նախագահը պարտության պատճառներին անդրադառնալով, անընդհատ նշում է, հարց է տալիս, թե որտե՞ղ էին այն ժամանակ այսօր պարտության մեջ իրենց մեղադրողները: Օրինակ՝ Դուք, որտե՞ղ էիք:
- Ես եղել եմ Այգեհովտում, Կարապետավանում: Մինչ այդ, պատերազմի առաջին իսկ օրերից մի քանի անգամ ԱՀ նախագահին հարցրել եմ, թե ինչ իրավիճակ է հարավային ուղղությունում: Պատասխանը եղել է, որ մեր ունեցած կապի ուղիները, ռեսուրսները բավարար չեն, որպեսզի մենք կարողանանք հարավային ուղղության վերաբերյալ վստահ ասել, որ հաջողություն կունենանք, որ ամեն ինչ նորմալ է:
- ԱՀ նախագահը հայտարարեց, որ այդ օրերին բարձրաստիճան պաշտոնյաներն անգամ խուսափել են ռազմաճակատ մեկնել, խրամատը լքողներ են եղել: Դուք նման տեսարանների ականտես եղե՞լ եք:
- Հարավային ուղղությամբ նման տեսարանների ականտես չեմ եղել, բոլորը գտնվել են իրենց մարտական դիրքերում:
- Արայիկ Հարությունյանի դերակատարումը այս պարտության մեջ ո՞րն է:
- Պետք է համադրել դիլետանտությունը, պատասխանատվությունը, իրավիճակի սթափ գնահատումը: Այդ ամբողջի համադրության արդյունքում միայն կարող ենք մարդու արարքներին գնահատական տալ: Զգացմունքային հայտարարություններ չեմ ցանկանում անել. վերջիվերջո, երկրի նախագահը նույնպես ակտիվ մասնակցություն է ունեցել: Միգուցե գիտելիքները եւ կազմակերպչական ընդունակությունները բավարար չեն եղել, որպեսզի կարողանա իրավիճակը բեկի: Հետեւաբար, պետք է կրկնեմ եւ ասեմ, որ ռազմական տրիբունալը միայն կարող է բոլոր հարցերի պատասխանը տալ:
- Արայիկ Հարությունյանը ե՞ւս պետք է կանգնի տրիբունալի առաջ:
- Միանշանակ, յուրաքանչյուրն ունի իր մեղքի բաժինը: Բազմիցս բարձրաստիճան զինվորականներին, մինչ պատերազմը սկսելը, հարցրել եմ՝ երբեւիցե նման կարգի իրավիճակ մոդելավորե՞լ են, ունե՞նք մենք պատրաստի դեղատոմս, որպեսզի կարողանանք հակազդել: Պատասխանը եղել է բացասական: Իսկ այս պատերազմական իրադարձություններն այնքան արագ զարգացան, որ դեմը փակելը շատ դժվար էր: Ինչո՞ւ թողեցին, որ իրադարձությունները այսքան արագ զարգանան, այդ հարցի պատասխանը եւս կտա տրիբունալը:
ԲԱԼԱՍԱՆՅԱՆԸ ՀԱՅՏԱՐԱՐԵԼ Է ԽՈՐՔԱՅԻՆ ՀԱՐՑԵՐ ՎԵՐԼՈՒԾԵԼՈՎ, ՏԻՐԱՊԵՏԵԼՈՎ
- Պարոն Հովհաննիսյան, ո՞ր օրն էր, ըստ Ձեզ, ակնհայտ, որ գնում ենք պարտության, եւ որ անհրաժեշտ է դադարեցնել պատերազմը:
- Ինձ թվում է, որ առաջին շաբաթվանից հետո պետք էր ամեն ինչ անել, որ պատերազմը չշարունակվեր: Երբ ակնհայտ էր, որ ուժերն անհամատեղելի են մեր պատրաստվածության համեմատ: Բայրաքթարի կիրառումը արդեն ասում էր այն մասին, որ մեր հնարավորություններին այն գերազանցում է: Բայց այն կազմակերպված անկազմակերպվածությունը, որին ականտես էինք լինում, ցույց էր տալիս, որ ինչ-որ բան այն չէ:
- Պատերազմի ընթացքում ռազմաճակատում տեսե՞լ եք իշխանական պատգամավորների, նրանց ջոկատները:
- Տեսել եմ Սասուն Միքայելյանին, որը նույնպես եղել է Այգեհովիտ-Թովմասար հատվածում: Մնացածներին` Անդրանիկ Քոչարյանին, Պապիկյանին եւ այլոց այդ օրերին տեսել եմ քաղաքում:
- Պարոն Հովհաննիսյան, անդրադառնանք Շուշիին: Ի վերջո, բերդաքաղաքը հանձնվե՞ց, թե՝ գրավվեց:
- Վերջնարդյունքում Շուշին գրավվեց մեր հանձնելու պատճառով: Հնարավո՞ր էր Շուշին չհանձնել. իհարկե՝ հնարավոր էր: Ինչպե՞ս. եղանակները տարբեր էին: Նախ պետք էր թույլ չտալ մեկ շաբաթից ավել, երբ ակնհայտ էր, որ հզորությունները տարբեր են, պատերազմը շարունակվի: Հնարավոր էր թշնամուն գյուղի շրջակայքում կանգնեցնել, հնարավոր էր՝ Ֆիզուլիի, Սղնախի, Քարինտակի շրջակայքում:
- Հնարավո՞ր էր, եթե մոբիլիզացիա ունենայինք:
- Այո, եթե կազմակերպված անկազմակերպվածությունը չլիներ, եթե ՄՈԲ-ը հասկանար, թե ինչ է անում: Իմ աչքի առաջ է եղել, երբ ՄՈԲ-ին բերել են Թովմասասարի ուղղությամբ, իսկ իրենք մեկ-երկու օր հետո ինքնագլուխ թողել փախել են, նահանջել են: Պարտության պատճառների միակ պատասխանատուն գործող ԱՀ եւ ՀՀ իշխանությունն է: Երկուսն էլ իրենց բարձունքում չեն գտնվել, իրենց անգործության, սխալ գործողությունների արդյունքն է, որ այսօր մենք ունենք խայտառակ կապիտուլյացիա, եւ որ ամենակարեւորն է, հազարավոր զոհեր, վիրավորներ: Միայն ծնողական ողբը մարդուն հոգեկան խանգարմունքի է հասցնում:
- Պարոն Հովհաննիսյան, դե Փաշինյանն ասում է, որ պատրաստ է կանգնել ժողովրդի դատաստանի առաջ:
- Կներեք, բայց հասարակության էմոցիաների հետ խաղալը տեխնոլոգիա է: Ոչ, պետք է նա կանգնի բարձրագույն զինվորական տրիբունալի առաջ: Ասելով չի: Այսօր իշխանությունները չգիտեմ ինչով են զբաղված, այսօր մեր անվտանգության երաշխավորը Ռուսաստանն է: Սա հնարավորություն է մեզ համար, որ մենք կարողանանք շունչ քաշել, դուրս գալ այս վիճակից:
- Բայց եկեք ու տեսեք, որ անգամ այս պարագայում կան ուժեր, կուսակցություններ, անհատներ, որոնք շարունակում են հակառուսական քարոզչությունը:
- Երեւի իրենց ուղղորդում են, որովհետեւ մեծ խաղացողները հետաքրքրություններ ունեն: Իրենք իրենց տնտեսական խնդիրներն են կարգավորում:
- Պարոն Հովհաննիսյան, համացանցում շարունակվում է բուռն քննարկվել ԱՀ անվտանգության խորհրդի քարտուղար Վիտալի Բալասանյանի տարեվերջյան հարցազրույցում տեղ գտած այն միտքը, որ Հադրութը հետ ենք վերադարձնելու: Ըստ Ձեզ, դա լինելու է ռեւանշի միջոցով, թե՞...
- Այն, ինչ Բալասանյանը հայտարարել է, ինձ թվում է արել է շատ ավելի խորքային հարցեր վերլուծելով, տիրապետելով: Փորձը ցույց է տվել, որ բազմաթիվ անգամներ նրա հայտարարությունները կյանքի են կոչվել: Պարոն Բալասանյանը հեռուն է տեսնում եւ, լինելով ռազմական գործիչ, շատ ավելի խորքային է ընկալում, թե ինչպիսի իրադարձություններ են մեզ սպասվում, եւ ինչ ուղղությամբ ենք գնալու: Պարզապես այս պատերազմի ընթացքում, ինչպես բազմաթիվ գեներալներ, Վիտալի Բալասանյանն էլ է մեկուսացված եղել:
- Հայաստանում ձեւավորվել է «Ուժեղ Հայաստան Ռուսաստանի հետ միասին. հանուն նոր Միության» շարժում՝ միտված ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների առավելագույն սերտացմանը: Հետաքրքիր է Ձեր տեսակետը՝ այս շարժման հետ կապված:
- Միանշանակ ողջունում եմ, որովհետեւ այս պահին միայն ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների սերտացման արդյունքում հնարավոր կլինի մեր խնդիրները կարգավորել: Ինչ վերաբերում է շարժմանը միանալուն, ապա շուտով մեր կուսակցության համագումարն է տեղի ունենալու եւ ունենալու ենք նաեւ այդ հարցի շուրջ քննարկում: Եվ երբ կուսակցությունը իր որոշումը կայացնի, ապա՝ միանշանակ:
Զրույցը` ԻԼՈՆԱ ԱԶԱՐՅԱՆԻ