Երբ քարոզս եք ներկայացնում, մի ներկայացրեք այնպես, ինչպես դուք կուզենայիք, որ այն հնչեր եւ ոչ թե՝ ես. Կոմիտաս վարդապետ

«Վերջերս հաճախ ենք ունկնդիրը լինում այս կամ այն անձի թուրքական լրտես, կամ թուրք լինելու մասին: Որով սկսում ենք մտածել, որ մենք դադարել ենք մի ամբողջություն լինելուց, այսինքն՝ ազգ լինելուց, այլ մեզ վեր են ածել մի ամբոխի, հասարակության /ի դեպ, հասարակություն բառի հիմքը հասարակ, այսինքն՝ պրիմիտիվ իմաստն է/: Եթե այդպես է, ուրեմն՝ շատերի մոտ մտածելակերպը հավասարվել է պրիմիտիվ մակարդակի, մակարդակ, ուր տրամաբանելն ու դատողություն անելը դադարել է ներկայություն լինելուց: ՖԲ-ը, որն իրականության մեջ ունի իր լավ կողմը, որն է տեղեկատվության անմիջական փոխանցումը, սակայն ունի նաև իր ահավոր կողմը, երբ թրքակերպար անձինք, իրենց սատանայական չար գործն են անում հասարակությանն իրար դեմ հանելու իմաստով: Եվ ով ինչ հետին նպատակ է ունենում խառնակչության, ամենալավ միջոցը ՖԲ-ում ինչ-որ բան նետելն է, որից հետո սկսվում է գզվռտուքը, որի արդյունքում տեսակետները ջրի երես են հանում մեր հավաքական «բազմերանգությունը»: Եվ այդ բոլորն այն պատճառով, որ ոմանք դատում են ուղեղով, ոմանք էլ՝ ականջներով:

 

Մի քանի օրեր են արդեն, որ թրքահոգի և թրքակերպար ինչ-որ մի անձ իմ անունից կեղծ հայտարարություն տարածեց, թե «Կոմիտաս վարդապետը Նիկոլ Փաշինյանին մեղադրում է 5 միլիարդ դոլլարով Հայաստանը և Արցախը վաճառելու մեջ»: Եվ ազերա-թրքական հարձակման նման, ոմանք կապեցին իրենց «թուր կեծակին» և անձիս հասցեին ինչ «կոմպլիմենտներ» ասես չհնչեցրին: Ուրախ եմ, որ պետության ղեկավարի նկատմամբ նմանատիպ վստահություն է առկա, որ մենք սկսել են վերջապես ղեկավարներին ըստ արժանվույն արժևորել: Միայն թե, երբ մեկի խոսքն եք մեջբերում, մի մեջբերեք կոնտեքստից կտրված, այլ կոնտեքստի մեջ: Երբ քարոզս եք ներկայացնում, մի ներկայացրեք այնպես, ինչպես դուք կուզենայիք, որ այն հնչեր և ոչ թե՝ ես:

Ուրեմն, երբ խոսվում էր օրվա խորհրդի մասին, որը վերաբերվում էր փրկչական ծննդյանը, երբ հնչել էր հրեշտակների խոսքերը. «երկրի վրա խաղաղություն և մարդկանց հաճելի կյանք»-ի մասին, ուրեմն՝ ծնունդը խաղաղություն պիտի բերեր և ոչ թե ծննդյան օրը մարդիկ բաժանվեին երկու խմբի, և մեկ խումբը թուրք հայտարարեր մյուս խմբին, դիմացիներն էլ նույնը կրկնեին:

 

Այսինքն՝ մեր ողջ պատմության ժամանակ առաջին անգամ է, որ ազգովի մենք զմեզ թուրք ենք հայտարարում: Թուրք էր հայտարարվում ՀՀ նախագահը, վարչապետը, բոլորը: Առաջին անգամն էր մեր պատմության ժամանակահատվածում, երբ բոլոը անիծում էին բոլորին, մեղադրելով պարտության և դավաճանության մեջ: Ժողովրդի մի մասը, նույնիսկ չէր խորշում հենց նախագահին և վարչապետին դավաճան հայտարարել, որոշակի գումարների դիմաց երկիրը վաճառած հայտարարել և անիծել նրան, կնոջը և զավակներին: Այս մասին տեսնում ենք, թե մամուլում, թե հեռուստահաղորդումների ժամանակ և թե ՖԲ-յան գրառումներում: Եվ այս բոլորը Սուրբ Ծննդյան օրերին: Ուրեմն, որն էր իմ հարցադրումը, որն էր խոսքիս իմաստը: Երբ մթնոլորը Հայոց աշխարհի, թունավորվել էր իրար մեղադրանքներով ու անեծքներով, ինչ տրամադրությամբ էինք իրար հայտարարում «Քրիստոս Ծնաւ եւ հայտնեցաւ»: Երբ անեծքով էր լցված օդը, որը մենք շնչում ենք, ինչպես կարող է մարդկանց հաճություն պարգևել: Երբ մեր մեջ կան թրքակերպար անձինք, որոնք փորձում են իրենց հոգու թույնով թունավորել մարդկանց մտքերն ու հոգիները, ինչ խղճով պիտի աւետեն «Օրհնեալ է հայտնությունը Քրիստոսի»:

 

Ահա այս էր իմ Նոր Տարվա և Սուրբ Ծննդյան պատգամը, որը, ցավոք, սխալ մեկնաբանության պատճառով սխալ հասկացվեց: Ոչինչ, ասում են կյանքը բումերանգ է, ինչ-որ նետում ես դուրս, այն պտտվում-պտտվում նորից ետ է գալիս դեպի քեզ: Մտածենք, որ մեզանից դուրս եկածը լինի բարի, որ վերադարձածը գա դեպի մեզ, որպես բարություն: Կներեք, եթե սխալ եմ հասկացվել...», - գրել է Կոմիտաս վարդապետը: