«Հաջորդ պատերազմից մեր զինվորները չպետք է վերադառնան ընկճված» ԱՇՈՏ ԱՎԱԳՅԱՆ (ՆԿԱՐԻՉ)

Կապիտուլացիայի փաստաթղթի ստորագրության  և արվեստագետի աչքերով մեր հետագա անեիքների շուրջ  զրուցեցինք  նկարիչ՝ ԱՇՈՏ ԱՎԱԳՅԱՆԻ հետ:

-Կապիտուլացիայի փաստաթղթի ստորագրությունը Ձեր կարծիքով ճի՞շտ որոշում էր:

-Իհարկե, ոչ: Բայց եղել է ան ինչ որ եղել է և կարծում եմ պետք է նայել ապագային և մտածել, թե հետագայում ինչ պետք է անենք, որ նման վիճակի չհասնենք: Անընդհատ նույն խնդրի շուրջ խոսելով ոչինչ չի փոխվի: Եվ այն տղերքը, որ մնացին այնտեղ հետ չեն վերադառնա:   Պետք է գործել և ոչ թե խոսել:

 -Հետագայում  ի՞նչ պետք է անենք, որ նման խայտառակ կապիտուլացիայի չենթարկվենք:

-Ապագան առաջին հերթին տեսնում եմ կրթության մեջ իր բոլոր ատրիբուտներով: 1991թվականին, երբ ստեղծեցինք մեր բանակը դա հենց սովետի կրթության արդյունքն էր: Եվ երկրորդ խնդիրը դեմոգրաֆիայի խնդիրն է: Պետք է աղջիկներն ամուսնանան և յուրաքանչյուրը տաս երեխա ունենա: Սա մեր ապագան է լինելու: Եթե ոչ՝ կկորցնենք մեր պետությունը: Մենք արագ ուզում ենք հաջողության հասնել, բայց դա պետք է դանդաղ արվի, քանի որ պետություն կազմավորելը, պետական մտածողությունը երկար պրոցես է: Սա սերունդների խնդիր է: Միգուցե եթե դուք մեկ ամիս առաջ ինձ հարցնեիք ես կասեի, որ մենք ժամանակ չունենք, բայց այս պարտությունից հետո ժամանակը մեր առջև է:

-Մեր զինվորները մի տեսակ հոգեպես ճնշված են վերադառնում կռվից:

-Նրանք պետք է վերականգնվեն և դա արդեն պետության խնդիրն է: Չէ՞ որ հարատև կռիվ է և դրան միշտ պետք է պատրաստ լինել, որի ընթացքում և՛ պարտություններ կլինեն, և՛ հաղթանակներ: Պետք է այնպես անենք, որ հաջորդ պատերազմից մեր զինվորները այնքան հոգեպես ընկճված չվերադառնան ինչպես որ հիմա են:

ՆՈՒՆԵ ԶԱՔԱՐՅԱՆ

Հ.Գ-Զրույցն ամբողջությամբ կարդացեք «Իրավունք» թերթի առաջիկա համարներից մեկում

Այս թեմայով Սրբավայր է քանդվում ոչ թե ադրբեջանցու, այլ հայի ձեռքով. ՀՐԱՏԱՊ Գերագույն գլխավոր հրամանատարը ոչ ադեկվատ, գուցե, հարբած վիճակում հրաման է արձակել՝ խոստանալով հերոսի կոչումներ. Աշոտ Մինասյան ՀԱՐԱՏԵՎ ԿՌՎԻՆ ՄԻՇՏ ՊԵՏՔ Է ՊԱՏՐԱՍՏ ԼԻՆԵԼ Ադրբեջանցին մեզ չի հաղթել, այլ կարողացել է գնել ինչ-ինչ ուղղություններ. Հրաչյա Ներսիսյան (Տեսանյութ) Նորից մի ընկեք դավաճանի լարած թակարդը. Կարեն Ավագյան