Խստորեն հետեւենք մեր երկրի հիմնական օրենքի՝ ՀՀ Սահմանադրության ոգուն
Արխիվ 16-20Հայաստանի Հանրապետության մայր օրենքը՝ Սահմանադրությունը, ընդունվել է 1995թ. հուլիսի 5-ի հանրաքվեով, ինչին հաջորդել է 1991թ. Հայաստանի Հանրապետության անկախության վերականգնումը: 1990թ. օգոստոսի 23-ին Գերագույն խորհուրդն ընդունել է Հայաստանի անկախության մասին հռչակագիրը, որի 12-րդ կետով նախատեսված է Սահմանադրության, պետական մարմինների գործունեության, Հանրապետության նոր օրենսդրության մշակումը:
Այս տոնը նշելիս մենք հաճախ առանձնացնում ենք ամենակարևորը` երկրի հիմնական իրավական կառույցների աշխատանքը: Սահմանադրությունը առաջին հերթին ՀՀ քաղաքացիների, մեր պետության, քաղաքական եւ տնտեսական ազատության կազմակերպման, ժողովրդավարական սկզբունքներն են:
Բայց, Սահմանադրության հիմնական գաղափարը այն է, որ պետությունը պետք է ծառայի հասարակությանը։ Պետք է աշխատի յուրաքանչյուր քաղաքացու բարօրության եւ հաջողության համար: Բոլորն էլ գիտեն, թե որքան դժվար է Սահմանադրության ճանապարհը: Ըստ էության, դա նոր ժողովրդավարական պետության ճանապարհն է:
Արդեն ավելի քան 1 տարի անընդհատ ասում ենք ծանոթ բառեր «նոր Հայաստան», բայց, եթե ավելի խորը դիտարկենք, մենք նման կերպ արտահայտվում ենք հազարամյակների պատմություն ունեցող մի երկրի մասին, որն ունի բազմաթիվ օրինակներ, թե որքան անսահմանափակ կարող է լինել պետության ուժը եւ երբեմն անարդյունավետությունն ու թուլությունը: Այսպես խոսում ենք մի երկրի մասին, որտեղ ժողովրդավարությունը եւ անհատական ազատությունը հասարակության ձեռք բերածն են՝ ամենալայն իմաստով: Կարևոր է, որ սահմանադրական բարեփոխումներն իրականացվեն քաղաքական ուժերի փոխհամաձայնության մթնոլորտում, լիարժեքորեն ընկալվեն և աջակցություն գտնեն ամբողջ հանրության կողմից: Այդ դեպքում միայն ՀՀ Սահմանադրությունը կկատարի մեր քաղաքացիների բարեկեցիկ ու համերաշխ լինելը միջազգայնորեն հռչակված սկզբունքներին ու նորմերին համահունչ: Բայց մարդիկ, ցավոք սրտի, հաճախ հանդիպում են կամայականության, անօրինականության եւ անարդարության եւ ոչ պրոֆեսիոնալ պաշտոնյաների։ Այնպես որ, խստորեն հետեւենք մեր երկրի հիմնական օրենքի, Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության ոգուն։
ՄԱՐԻԱՄ ՋՈՒԼՀԱԿՅԱՆ
