ԹՐԱՄՓԻ ՀԵՏ ՀԱՆԴԻՊՈՒՄՆ ԱԿՆՀԱՅՏՈՐԵՆ ՆԱԽԱԳԱՀ ՍԻԻ ՕԳՏԻՆ Է
ՎերլուծությունԱյսպիսով, տեղի ունեցավ Թրամփի եւ նախագահ Սիի սպասված հանդիպումը, որը, ենթադրվում էր, որ պետք է մի շարք հարցերի պատասխան տա: Ամեն դեպքում, ամերիկյան կողմն ակտիվորեն սպասում եւ նախապատրաստվում էր դրան, ինչի ակնարկներից մեկն էլ Թրամփի բազմաթիվ հայտարարություններն էին: Թե կհանդիպեմ «հին ընկերոջս», միանգամից բոլոր հարցերը կկարգավորենք:
Հանդիպեցին, բայց թե ինչ հասցրին կարգավորել, մնաց հարցական: Հանդիպումից հետո նախագահները համատեղ պաշտոնական հայտարարություններ չհնչեցրին, ինչը սովորաբար ընկալվում է ակնարկ, որ ծանրակշիռ ասելիք չկա: Հաջորդը` հանդիպման ժամանակացույցն է։ Սի Ցզինպինի եւ Թրամփի քննարկված հարցերի շրջանակը աներեւակայելի լայն էր։ Եվ հարցերն իրենք շատ բարդ են եւ պարունակում են բազմաթիվ նրբերանգներ (հատկապես երկու գերտերությունների միջեւ տնտեսական մրցակցությունը)։ Սակայն հանդիպումն ինքնին տեւեց ընդամենը 1 ժամ 40 րոպե։ Այդ ընթացքում հնարավոր էր միայն կարծիքներ փոխանակել եւ լսել միմյանց դիրքորոշումները, բայց ոչ մանրամասն պայմանավորվածություններ ձեռք բերել: Մեկ կամ երկու հարցով՝ միգուցե: Այսինքն, հիմնական օրակարգը մնում է չլուծված:
Վերջապես, փաստը, որ Թրամփը հանդիպումից հետո նստեց իր ինքնաթիռը եւ հեռացավ, իր հերթին է շատ բան խոսում: Այս այցի պաշտոնական նպատակն ամենեւին էլ նախագահ Սիի հետ հանդիպումը չէր, այլ՝ Ասիա-Խաղաղօվկիանոսյան երկրների համաժողովը: Հեռանալով, Թրամփը նաեւ այդ միջոցառմանը մասնակցություն չունեցավ. այդքան նեղսրտա՞ծ էր:
Ամեն դեպքում, հանդիպման մասին ԱՄՆ նախագահը որոշ հայտարարություններ հնչեցրեց, որոնք որոշակի մտորումներ առաջացնում են: «Մենք Չինաստանի նախագահ Սիի հետ երկար խոսեցինք Ուկրաինայի մասին (այսինքն, 100 րոպե տեւած հանդիպման ժամանակ հատկապես այդ մասի՞ն են երկար խոսել- Հեղ.)։ Մենք միասին կաշխատենք ինչ-որ բանի հասնելու համար: Մենք համաձայն ենք, որ երկու կողմերն էլ մարտի մեջ են։ Երբեմն պետք է թույլ տալ, որ նրանք կռվեն, կարծում եմ։ Դա խելագարություն է։ Բայց նա մեզ օգնելու է, եւ մենք միասին կաշխատենք Ուկրաինայի հարցում։ Մենք ավելին չենք կարող անել… Ավելին, մենք նույնիսկ գումար ենք վաստակում դրանից, չնայած չեմ ուզում դրա մասին խոսել, շահույթն ինձ համար կարեւոր չէ այս դեպքում։ Բայց, գիտեք, մենք զենք ենք մատակարարում ՆԱՏՕ-ին։ Նրանք այն գնում են լրիվ գնով։ Այնուհետեւ նրանք դրանք փոխանցում են ում ուզում են, բայց կարծում եմ՝ հիմնականում Ուկրաինային։ Մենք քննարկել ենք այս ամենը։ Մենք միասին կաշխատենք՝ փորձելով վերջ դնել Ռուսաստանի եւ Ուկրաինայի միջեւ պատերազմին»։
Ապա նաեւ. «Չինաստանը երկար ժամանակ է, ինչ նավթ է գնում Ռուսաստանից. այն բավարարում է Չինաստանի կարիքների զգալի մասը… Բայց մենք իրականում նավթի մասին չքննարկեցինք։ Մենք խոսեցինք այս պատերազմը դադարեցնելու համատեղ ջանքերի մասին։ Դա չի ազդում ո՛չ Չինաստանի, ո՛չ էլ մեզ վրա»։
Այսպիսով, Թրամփն արդեն իրեն ուկրաինական թեման կարգավորողի մոնոպոլիստ չի՞ համարում՝ պատրաստ լինելով կարգավորման ողջ փառքը կիսել Սիի հետ: Սա հաստատ նրան յուրահատուկ չէ՝ ինչ-որ մեկի հետ փառաբանում կիսելը: Ավելին, Թրամփը նաեւ հասնում է մտքին, թե լավ, թող մի որոշ ժամանակ էլ կռվեն, եթե ուզում են, բայց մեկ է, Ուկրաինային ուղիղ զենք չի վաճառի, իսկ Չինաստանից չի պահանջի ռուսական նավթից հրաժարվել: Սրանից հաստատ ո´չ Զելենսկին եւ ո´չ էլ եվրոպացիները չեն ուրախանա:
Բայց տեսնես ի՞նչ փաստարկներով է Սին Թրամփին պահել այդ դաշտում: Չնայած, կարելի է հասկանալ. Մոսկվան օրերս տեղեկացրեց, որ հենց Թրամփն էր Ուիտկոֆի միջոցով առաջարկել կարգավորման մեխանիզմ, որը ենթադրում էր, որ ուկրաինական կողմը կհանձնի Դոնբասը: Չհանձնեցին, ու հիմա այն հարցն է, թե Թրամփն այդ ինչպե՞ս էր նման անիրականանալի առաջարկներ ներկայացնում, եթե չի կարողանում անգամ Զելենսկու վրա ազդել:
Եվս մեկ դրվագ: Թրամփը նաեւ հայտարարեց, որ պատրաստ է կիսով չափ կրճատել (մինչեւ նվազագույնը) չինական ապրանքների ներմուծման մաքսատուրքերը (20%-ից մինչեւ 10%, որը բոլոր երկրների համար նվազագույն մաքսատուրքն է)։ Եվ այս ամենը ենթադրաբար այն պատճառով էր, որ «նախագահ Սին» կքննարկի, թե ինչպես կրճատել «ֆենտանիլի» (որը նաեւ օգտագործվում է թմրանյութեր արտադրելու համար) հոսքը Մեքսիկա։ Ոչ թե դադարեցնել այն, ինչպես Թրամփը ցանկանում էր, այլ մտածել՝ «ինչ կարելի է անել»: Բա ո՞ւր մնաց Չինաստանի դեմ 500 տոկոսանոց մաքսատուրքերի սպառնալիքը: Թե՞ Թրամփին մեղմորեն բացատրեցին, թե ինչ տեղի կունենա, եթե ԱՄՆ-ի ներկա ֆինանսական բարդ վիճակում հանկարծ Պեկինը որոշի շուկա հանել իր ունեցած ամերիկյան արժեթղթերը:
Այլ կերպ ասած, Չինաստանը հանդիպումից ստացավ այն, ինչ ուզում էր։ Մինչդեռ Միացյալ Նահանգները ստացավ միայն չինական խոստումներ՝ քննարկել Թրամփի ուզածը: Բայց նաեւ, խուսափելով ավելորդ մեկնաբանություններից, նախագահ Սին Թրամփին իմաստուն կերպով թույլ տվեց նրան փրկել իր դեմքը, այսինքն, հիմնական բանակցությունները դեռ առջեւում են: Պետք է նախ գլուխ հանել բանակցությունների հիմնական թեմայից՝ ուկրաինական խնդրից:
