Կոնստանտին Զատուլին․ Վատ եք ճանաչում Փաշինյանի արդարադատությունը

ՌԴ Պետդումայի ԱՊՀ գործերով կոմիտեի առաջին փոխնախագահ Կոնստանտին Զատուլինն իր տելեգրամյան ալիքում գրել էր․ «Այս շաբաթվա սկզբին ի հայտ եկան, օգոստոսի 8-ին՝ Վաշինգտոնում Դոնալդ Թրամփի հովանավորությանբ Իլհամ Ալիևի ևՆիկոլ Փաշինյանի  ստորագրած համաձայնագրի պաշտոնական ծիլերը։ 

Երկուշաբթի, օգոստոսի 11-ին, երկու բարեկամական ԱԳՆ-ները հրապարակեցին իրենց ղեկավարների կողմից նախաստորագրված «Հայաստանի Հանրապետության և Ադրբեջանի Հանրապետության միջև խաղաղության և միջպետական հարաբերությունների հաստատման մասին» համաձայնագրի տեքստը։ Մինչև «հրապարակումը» ընկած եռօրյա դադարը, ըստ երևույթին, անհրաժեշտ էր ոգևորությունը բարձրացնելու (կամ գուցե Հայաստանի և Ադրբեջանի պետական լեզուներով թարգմանելու համար, քանի որ Սպիտակ տան տերը դրանց չի տիրապետում)։ Հետաքրքիր է, որ համաձայնագրի եզրափակիչ՝ XVII հոդվածում նշվում է, որ «բոլոր օրինակները հավասար ուժ ունեն, իսկ տարաձայնությունների դեպքում առաջնահերթությունը տրվում է անգլերեն տեքստին»։

Ես արդեն մեկնաբանել եմ վաշինգտոնյան բանակցությունների փաստը, որոնք, ըստ ամենայնի, պետք է ԱՄՆ նախագահին Նոբելյան մրցանակ բերեն (իրոք` չէ՞, որ չեն տա Գազայի պատերազմի կամ Իրանի ռմբակոծությունների համար)։ Բոլոր գունագեղ խոսքերն ու գույնզգույն ծաղկեփնջերը հասցեատերերին արդեն գտել են, հատկապես՝ անդրկովկասյան երջանկացած հանրապետությունների պալատական մամուլում, հեռուստատեսությամբ ու համացանցում։ Նաև՝ Ռուսաստանի, Իրանի և այլոց հասցեին հնչեցված հրապարակային չարախնդությամբ, թե՝ «քթները սրբեցինք»։ Ռուսաստանում մեր, այդ թվում նաև իմ, արված մեկնաբանությունները խիստ աղավաղված և խեղաթյուրված ներկայացվում են իբր նախանձի և թշնամական մտադրությունների ապացույց։ Մասնավորապես, ըստ հայկական ու ադրբեջանական իշխանությունների համակիրների, ես իբր ասել եմ, թե «Կովկասում կայուն խաղաղությունը չի համապատասխանում Ռուսաստանի շահերին»։ Ինչպես և Երևանի շահերին։

Երբևէ նման բան ոչ միայն չեմ ասել, այլև երբեք այդպես չեմ մտածել։ Ճիշտ հակառակը՝ Ռուսաստանի շահերին, ինչպես կարելի է համոզվել թե՛ Խորհրդային Միության փլուզումից առաջ թե՛ հետո, համապատասխանում է հենց Կովկասում կայուն խաղաղությունը։ Մեր շահերից բխում է խաղաղությունը, և ոչ թե դրա անվան տակ մատուցվող փոխնակը, որի անարդարության սկզբունքով ամբողջական իրագործումը բերում է մի կողմի (Ադրբեջանի ու Թուրքիայի) հավակնությունների բավարրմանը և մյուսի (Հայաստանի)` ազգային արժանապատվության վերջնական կորստին։

Ռուսաստանը տարիներ շարունակ ձգտել է արդար խաղաղության հասնել Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև՝ հենց խաղաղ ճանապարհով (ի դեպ, Մինսկի խմբի, որին հիմա հայհոյում են, այլ անդամ երկրների հետ միասին՝ ԱՄՆ-ի և Ֆրանսիաի)։ Ադրբեջանն ու Թուրքիան նախընտրեցին պատերազմը, իսկ Նիկոլ Փաշինյանի կառավարությունը՝ Ղարաբաղում սեփական ժողովրդին դավաճանելը։ Խորհրդային Միությունում այդ ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքն ու հատուկ վարչական կարգավիճակը երբեք հարցականի տակ չէր դրվում և գոյություն ուներ Ադրբեջանի ԽՀ-ի կազմում՝ որպես Լեռնային Ղարաբաղի ինքնավար մարզ։

Այս ամենը նետվեց աղբանոց, և գլխավոր օգնականն այս ամենում եղավ գործող վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, որն անսովոր համեստություն է դրսևորում անգամ այնպիսի մանրուքներում, ինչպես Ղարաբաղի իր հողերից արտաքսված հայ բնակչության ճակատագիրը կամ Բաքվում գերի պահվող ԱՀ նախկին ղեկավարները։ Ավելին՝ Օսմանյան կայսրությունում հայերի ցեղասպանության հարցում որևէ ճշմարտությունից հրաժարվելը։ Ռուսաստանը թե՛ Թուրքիայի, թե՛ Ադրբեջանի հետ հարաբերությունների զարգացնելիս երբևէ թույլատրելի չի համարել սակարկել այդ պատմական ճշմարտության հարցում։ Պարոն Փաշինյանը վեր է նման «նախապաշարումներից»։

Այս առիթով ինչպիսի հրճվանք են ապրում նրա հետևորդները՝ «Բաղրամյան 26» ՏԳ ալիքը կամ խորհրդարանում ծեծի ենթարկված, այժմ արդեն ԱԳ նախարար Արա Միրզոյանը։

Այս շաբաթ մենք իմացանք նաև, որ Հայաստանի Վերաքննիչ դատարանը անօրինական է ճանաչել Սամվել Կարապետյանի կալանավորումը։ Պարզամիտ իդեալիստները շտապեցին շնորհավորել իրար և նրա հարազատներին՝ արդարության հաղթանակի կապակցությամբ՝ վստահեցնելով, որ Սամվելին ցանկացած պահի կազատեն։ Վատ եք ճանաչում Փաշինյանի արդարադատությունը։ Օգոստոսի 16-ին նշանակված է նոր դատավարություն՝ Սամվել Կարապետյանի կալանքը ևս երկու ամսով երկարացնելու համար, քանի որ օգոստոսի 17-ին լրանում է առաջին երկամսյա ժամկետը։

Ուռա, ուռա՝ Կովկասում կայուն խաղաղությանը»։

«ՆԿ» քաղաքականության բաժին

Ռուսաստանցի հայտնի գործարար և «Տաշիր» խմբի սեփականատեր Սամվել Սարգսի Կարապետյանը ձերբակալվել է Երևանում և երեք ամիս է՝ գտնվում է բանտում, չնայած Վերաքննիչ դատարանը նախկինում նրա կալանքը անօրինական էր ճանաչել։ Նա մեղադրվում է իշխանության զավթման հրապարակային կոչ անելու մեջ, սակայն նա միայն աջակցություն է հայտնել Հայ Առաքելական Եկեղեցուն և հարցազրույցում հայտարարել, որ «իր ձևով» կմասնակցի Եկեղեցու շուրջ ստեղծված իրավիճակի կարգավորմանը։

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝