Նպարեղենից բռնած մինչեւ ձեթ ու ալյուր, տնտեսական ապրանքներ, պահածոններ. Արցախցիները հայրենիքում ՌԴ-ի օգունության հույսին են գոյատեւում
ԹեմաՆիկոլ Փաշինյանը ոչ միայն որոշել է Արցախի էջը փակել, այլեւ արցախցիների սոցիալական խնդիրները լուծելու ցանկություն չունի: Ամիսներ առաջ դադարեցվել էր սոցիալական աջակցության ծրագիրը՝ տասնյակ-հարյուրավոր արցախցիների, բառի բուն իմաստով, թողնելով փողոցում՝ զրկելով բնակարանի վարձը վճարելու գումարներից,-այսպես սկսվեց մեր զրույցը` Արցախից բռնի տեղահանված 62-ամյա` Զաբելա Ավագյանի հետ, ով բնակություն է հաստատել Շիրակի մարզում:
Տիկինը Արցախից Հայաստան էր տեղափոխվել 80 եւ 90-ամյա ծնողների, որոնց հերթով կորցրեց, զրկված լինելով գերեզմաները բարեկարգելու մինիմալ հնարավորություններից: Զաբելան եւս շատ ու շատ արցախցիների նման մտադրություն ունի լքել հայրենիքը եւ բնակություն հաստատել ՌԴ-ում.
-Վերջին ամիսներին արցախցիները հատկապես տղամարդիկ զանգվածաբար գնում են Ռուսաստան եւ կամավորագրվում ռուս-ուկրաինական պատերազմին մասնակցելու համար ձեւավորված կամավորական ջոկատներին, մասնավորապես՝ Արբատին, որտեղ պայմանագրային զինծառայողներին բավականին բարձր աշխատավարձեր են վճարում: Պատերազմի մասնակիցներին եւ նրանց ընտանիքների անդամներին նաեւ արագացված կարգով ՌԴ քաղաքացիություն են շնորհում։
Ես էլ միայնակ եմ մնացել, ու ապրելու` օրվա հացի խնդրի հետ եմ բախվում: Հայաստանում էլ ռուսները մեր մասին, ինչպես որ Արցախում, ավելի շատ էին մտահոգվում, քան մեր երկրի վարչապետը: Մենք հազիվ տան վարձն ենք հաացնում տալ, իսկ սննդի հետ կապված ողջ ամսվա ապրուստը ստանում ենք ՌԴ-ից ուղարկված օգնությունից: Ամսական մի մեծ պակետ օգնություն ենք ստանում` նպարեղենից բռնած մինչեւ ձեթ ու ալյուր, տնտեսական ապրանքներ, պահածոններ: Նույնը Արցախում էր բլոկադայի շրջանում: