Թրամփի համար արդեն առաջնային է դառնում Մոսկվային եւ Կիեվին հաշտեցնելը

Եվ այս­պես, թեեւ Թ­րամ­փին այդ­պես էլ Նո­բել­յան մրցա­նակ չեն տա­լիս, բայց մեկ է, նա «ում բռնում, տե­ղում հաշ­տեց­նում» է:

«­Հաշ­տեց­րեց» նա­ւե Իս­րա­յե­լին եւ Գա­զա­յի պա­ղես­տին­ցի­նե­րին: Թե որ­քան դա կտե­ւի, թե­րեւս, նաեւ Թ­րամ­փի հա­մար դա չէ էա­կա­նը: Այլ որ այս պա­հին գո­նե ժա­մա­նա­կա­վոր ռազ­մա­կան գոր­ծողութ­յուն­նե­րը կանգ­նե­ցին, գե­րի­նե­րին բաց են թող­նում, փախս­տա­կան­նե­րը վե­րա­դառ­նում են: Կարճ ա­սած, գո­նե այս մի գլխա­ցա­վան­քից ներ­կա պա­հին Թ­րամփն ա­զատ­վեց:

Ու ան­մի­ջա­պես էլ սկսեց խո­սել հա­ջորդ «հաշ­տեց­ման օբ­յեկ­տից»՝ ուկ­րաի­նա­կան հա­կա­մար­տութ­յու­նից: Թե մտա­դիր է Ուկ­րաի­նա­յին «Տո­մա­հավկ» հրթիռ­նե­րի մա­տա­կա­րար­ման հար­ցը քննար­կել... Պու­տի­նի հետ: «Ան­կեղծ ա­սած, ես կա­րող եմ խո­սել Ռու­սաս­տա­նի հետ «Տո­մա­հավկ»-նե­րի մա­սին։ Արդ­յոք նրանք ու­զո՞ւմ են, որ «Տո­մա­հավկ»-նե­րը թռչեն ի­րենց ուղ­ղութ­յամբ…»։ Ի­մաս­տը սա է՝ ե­թե չեն ու­զում, ու­րեմն թող դա­դա­րեց­նեն պա­տե­րազ­մը: Սա, ի­հար­կե, տե­սա­նե­լի մասն է՝ «ծե­րուկն ան­տա­նե­լի է դար­ձել» ար­տա­քուստ տես­քով:

­Բայց ի­րա­կա­նում, թե­րեւս շատ ա­վե­լի լուրջ պլան­ներ կան: Այ­սինքն, «Տո­մա­հավկ»-նե­րի այդ ճա­ռի հետ մեկ­տեղ, նաեւ ակ­նարկ ե­ղավ, որ Թ­րամ­փը Զե­լենս­կուց պա­հան­ջել է քննել իր նախ­կին նա­խա­գա­հա­կան ժամ­կե­տի վեր­ջում օ­րա­կարգ բեր­ված «իմ­պիչ­մեն­թի գոր­ծը»: Այն է, երբ Թ­րամ­փի նկատ­մամբ իմ­պիչ­մենթ սկսե­ցին, թե նա պա­հան­ջել է Զե­լենս­կուց՝ ներ­կա­յաց­նել Բայ­դե­նի եւ նրա որ­դու մա­խի­նա­ցիա­ներն Ուկ­րաի­նա­յում:

Թ­րամ­փը, ում «դաբ­րո­յով», ի դեպ, Զե­լենս­կին այն ժա­մա­նակ նա­խա­գահ դար­ձավ, ի­րա­կա­նում քա­նիցս խո­սել է այդ մա­սին, թե հայր եւ որ­դի Բայ­դեն­ներն ինչ մեծ փո­ղեր են «սար­քել» Ուկ­րաի­նա­յում, նաեւ, որ հա­նուն դրա էլ Կիե­ւին մղե­ցին ծայ­րա­հեղ հա­կա­ռու­սա­կա­նութ­յան դաշտ: Զե­լենս­կին էլ իր հեր­թին, ի­հար­կե, ժա­մա­նա­կին կա­րող էր այդ ա­մե­նը բա­ցա­հայ­տել, ո­րի դեպ­քում Բայ­դենն ԱՄՆ նա­խա­գա­հի ա­թո­ռին նստե­լու ո­րե­ւէ տար­բե­րակ չէր ու­նե­նա: Բայց նա այդ ժա­մա­նակ գե­րա­դա­սեց խա­ղալ գլո­բա­լիստ­նե­րի դաշ­տում, ո­րը խա­ղից դուրս թո­ղեց հենց Թ­րամ­փին: Դեռ մի բան էլ՝ նրա նկատ­մամբ այդ նվաս­տա­ցու­ցիչ իմ­պիչ­մեն­տը կազ­մա­կեր­պե­ցին:

Եվ ա­հա, Թ­րամ­փը հենց այդ պատ­մութ­յունն է հի­շեց­րել Զե­լենս­կուն: Այ­սինքն, որ կա´մ հի­մա պետք է ջրի ե­րես հա­նի այդ ա­մե­նը, կա´մ…

Այս երկ­րորդ «կամ»-ը հաս­տատ Զե­լենս­կուն լավ բան չի խոս­տա­նում: Բանն այն է, որ բա­զում աղբ­յուր­ներ են մինչ այս ակ­նար­կել, որ այդ ա­մե­նի պատ­ճա­ռով ի­րա­կա­նում Թ­րամփն ա­տե­լութ­յամբ է լցված Զե­լենս­կու հան­դեպ: Ու հի­մա, երբ թե­ման բե­րում է օ­րա­կարգ, ա­պա դա Զե­լենս­կու հա­մար լրջա­գույն վտան­գի տեսք ու­նի: Ա­վե­լի պարզ՝ կա´մ թող­նում է ա­վե­լորդ խա­ղերն ու ա­նում է վա­շինգ­տոն­յան հրա­ման­նե­րը, կա´մ ս­տիպ­ված կլի­նի այդ բո­լոր «հին մեղ­քե­րի» հա­մար պա­տաս­խան տալ:

Մ­յուս կող­մից, ինչ­պես օ­րերս ակ­նար­կել էր ուկ­րաի­նա­կան տե­ղե­կաց­ված աղբ­յու­րը, Զե­լենս­կին ի­րա­կան խա­ղա­ղութ­յան ուղ­ղութ­յամբ գոր­ծե­լու ո­րե­ւէ տար­բե­րակ չու­նի. հա­կա­ռակ դեպ­քում գլո­բա­լիստ­նե­րը նրան պար­զա­պես կոչն­չաց­նեն, շատ մեծ հա­վա­նա­կա­նութ­յամբ՝ նույ­նիսկ ֆի­զի­կա­պես: Ա­հա, մո­տա­վո­րա­պես նույն կար­գի վտանգ էլ Թ­րամփն է կա­խում Զե­լենս­կու գլխին, ու թող հի­մա ո­րո­շի, թե ու­մից է ա­վե­լի շատ վա­խե­նում: Ա­մեն դեպ­քում այն, որ նա­խօ­րեին Յուլ­յա Տի­մո­շեն­կոն հան­կարծ սկսեց խո­սել մո­տա­կա խա­ղա­ղութ­յան մա­սին, թե՝ այդ մա­սին կոնկ­րետ տվյալ­ներ ու­նի, պա­տա­հա­կան չէր: Հաշ­վի առ­նե­լով նաեւ այն լու­րե­րը, որ Վա­շինգ­տոնն ակ­տիվ քննար­կում­նե­րի մեջ է Տի­մո­շեն­կո­յի եւ Պո­րո­շեն­կո­յի հետ, ո­րոնք կա­րող են հասց­նել Ուկ­րաի­նա­յում իշ­խա­նա­փո­խութ­յան:

Իսկ այն, որ ի­րոք այս պա­հին՝ Գա­զա­յի թե­մա­յից հե­տո Թ­րամ­փի հիմ­նա­կան օ­րա­կար­գա­յին հար­ցե­րից է դառ­նում ուկ­րաի­նա­կան հա­կա­մար­տութ­յու­նը կանգ­նեց­նե­լը, են­թադ­րե­լու ա­ռիթ­ներ ու­նե­ցել ենք: Այ­սինքն, այս պա­հին Թ­րամփն ու­նի եր­կու ա­ռանց­քա­յին խնդիր. նե­րա­մե­րիկ­յան սրա­ցում­նե­րը, ո­րոնք գնա­լով մո­տե­նում են քա­ղա­քա­ցիա­կան բա­խում­նե­րի շե­մին: Ա­պա չի­նա­կան խնդի­րը, ո­րը լար­վում է աչ­քի ա­ռաջ: Նախ, չե­ղարկ­վեց նա­խա­գահ Սիի հետ սպաս­վող հան­դի­պու­մը: Հա­ջոր­դը, նո­յեմ­բե­րի 1-ից Թ­րամ­փը սահ­մա­նել է 100 տո­կո­սա­նոց մաք­սա­տուր­քեր, թեեւ այն ա­ռա­ջին հեր­թին հենց ԱՄՆ-ի հա­մար է խնդիր: Եր­կու հիմ­նա­կան ճա­կատ, որ­տեղ հա­ջո­ղութ­յու­ննե­րը քիչ սպա­սե­լի են, քա­նի դեռ լուծ­ված չեն Ռու­սաս­տա­նի հետ հար­ցե­րը: Ու հենց դրանք են, որ շատ մեծ հա­վա­նա­կա­նութ­յամբ, Գա­զա­յից ան­մի­ջա­պես հե­տո վե­րա­դառ­նա­լու են հիմ­նա­կան օ­րա­կարգ:

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝